خیلی شنیده بودم که میگن شهدای غریب امنیت...
سربازان گمنام امام زمان...
اما این حرفها برام شده بود یه سری کلیشه که هر بار میشنوم و بیتفاوت از کنارش عبور میکنم
اما امروز با خوندن این کتاب واقعا این دو تا عبارت برام معنا و مفهوم تازهای پیدا کرد، شهدایی که داستانشون به خلاصهترین شکل ممکن داره روایت میشه اما هنوز بعد از گذشت ۱۶ سال از شهادتشون، نمیشه اسمشون رو آورد و فقط با کد یا اسامی مستعار ازشون یاد میشه... این شهدا واقعا یه جور دیگهای غریبن...
خوندن این جور کتابها باعث میشه از دغدغههای روزمره و کوچیک زندگی خودم فاصله بگیرم و دنیا رو فقط حول محور خودم نبینم. چه بزرگوارانی که در خفا دارن برای امنیت و آرامش ما هر لحظه تلاش میکنن و خودشون و خانوادهشون بیصدا و آرام فدا میشن و دم نمیزنن...