آدم‌هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند: که محاسبه شوند، تفریق شوند، یا با یک ممیز بین خودت و آن‌ها فاصله بیندازی

وقتی چشمانم را بستم و همه چیز تاریک شد، بیشتر نگرانی هایم به سرعت بیرون آمد. در تاریکی هیچ حواس پرتی وجود نداشت و هر ترسی انگار میخواست بیرون بیاید و خودش را نشان دهد.

خطر کردن خود زندگی است . آدم فقط می تواند سر زندگی اش خطر کند . اگر هم خطر نکند ، زندگی نمی کند