من اصلا کتابای مینیمال اینجوری نمیخونم
ولی این بخاطر محتوایی که داشت استثنا بود و نه تنها خوندمش بلکه انقدر دوسش داشتم که بیام براش معرفی بنویسم
کتاب خیلی خیلی کوتاهیه کلا تو یکساعت جمع میشه
اما پر از درسه.
انگار نویسنده اومده تجربیات سالها زندگیشو توی چند جمله خیلی بی اغراق بدون شاخ و برگ اضافه و ... گفته.
پسرک،موش‌کور،روباه و اسب دقیقا مثل یه جلسه تراپی میمونه
اینجوریه که اینا درسایی که من به سختی از زندگی یاد گرفتم ولی بیا به واضح ترین شکل ممکن به تو بگمش
و نقاشی های نویسنده وسطش خیلی نازه😭😭
هیچ خط داستانی بخصوصی نداره کتاب تشکیل شده از یک سری نقاشی و جملات قصار
با توجه به تم کتاب و حجمش من خوندشو به همه پیشنهاد میکنم(اگر اشتراک طاقچه دارید جزو بی نهایت هاست)