خودم فقط کشتم تا کتاب رو پاره نکنم

      

        تا وقتی که تقریبا دو سوم کتاب نخونده بودم نمی تونستم باهاش ارتباط بگیرم 
اما بعدش کم کم سر از حرف هاشون در می آوردم
اگه برای بار دوم یا شاید هم سوم روزی کتاب رو بخونم اون وقت قشنگ می فهمم در مورد چه چیزهایی صحبت می کردند
اما همین قدری هم که فهمیدم برام جالب و آموزنده بود❤️
      

        خوب چی بگم
داشت می گفت قدر زندگی که داریم بدونیم و از فرصت هایی که داریم غافل نشیم
کاش همیشه با دید باز زندگی رو ببینیم 
      

        تا 30 صفحه پایانی نه هیجانی بود و نه جنایتی آشکار
اما آخر کتاب که اوج داستان بود بهترین قسمتش بود
      

        فقط می تونم بگم : اَهههههههه 
مخم هنوز درحال هضم پایانشه
      

        داستان های کوتاه که طولانی ترینش ۳۴ صفحه بود
هر کدوم از داستان ها جذابیت خودش داره
منتقد نیستم و با نویسنده و آثار دیگه اش آشنایی ندارم و نظرات مبهم رو از هر کدوم از داستان ها رو در گزارش پیشرفتم یادداشت کردم
این هم دارم می نویسم چون کسی نظری براش ننوشته 

در کل اگه بخوام در مورد کتاب نظر بدم این هست که کتاب در کل جالب بود 
      

        و بازم بانو کریستی و شاهکاری دیگرش😍
این دفعه واقعا اصلا و ابدا نتونستم حدس بزنم قاتل کیه 
ولی فکر می کردم که چطور داره پیش میره 
عالی عالی عالی
      

        واقعا به معنی کلمه این کتاب برای ماست
نقاشی های ساده در مورد احساسات
و همچنین اینکه که شخصیت های کتاب باهات حرف می زنن
این کتاب رو برای ما می کنه
خیلی دوستش داشتم
و الان می خوام برم و با نگرانی هام کنار بیام
      

        صوتی گوش دادم
داستان قشنگ و آرومی داره
درباره پدر بزرگی که دچاره آلزایمر شده و نوه اش 
اینکه پدربزرگ تو دنیای ذهنش زندگی ایش دوباره براش مرور می شه ‌ و بعد از این می ترسه که قراره فراموش کنه
      

        شعر کوتاه جالب 
به زبون بچگونه و طنز اما مربوط به مشکلات الانی 
      

        این کتاب رو صوتی گوش دادم
نکته جالب این داستان اینه که برای حل معما روز ها رو به عقب دونه دونه برمی گرده و باعث می شه تا همه چی معلوم شه
و در آخر در روز اول وقتی می رسه چیزی رو بهمون می گه زیاد انتقال نداشتی
خوشم از این مدل 
      

        از این مدل کتاب ها رو خیلی دوست دارم
حرف های کوتاه و مفید با نقاشی های خوشگل

      

        سزار جوانی که خود رو آزاد و قدرتمند ترین می دونست
کسی که وقتی به اعدام کردن افراد و کشتنشون رو آورد دیگه پیش زنده ها احساس خوبی نداشت و با مرگ خو گرفته بود
می تونم بگم یک روانی که روانی نیست و آگاهانه کاراشو انجام می داد
از همه اخلاق خودخواهانه و حق به جانبی که داشت بدم میومد و برام بیشتر آشکار می شد که چه سزار ستمکاری هست و مردم از هر قشری زیر دست اون آسایش نداشتند
اما چندتا اصول پسندیده هم داشت
برای مثال ماجرای خیانت سناتور پیر
      

        این قدر دوستش داشتم که نمی دونم چی بگم


      

        طراحی ساده و داستان ساده و جالب و در لابه لای داستان سرگرمی وجود داره برای بچه
برای بچه های ابتدایی و کسایی که کمیک های این مدلی دوست دارن ( هر سنی که باشند ) پیشنهاد می شه