شخصی پرسید امتیازت رو به این کتاب 5 میدی؟ گفتم نه ولی الان که دقت میکنم دلیلی بر این نمیبینم که اکتیاز ناقص بدم بهش چرا که خط منطقی و جذاب داستان خیلی درخشان بود .
داستان تازه و دغدغه ای نو داشت علاوه برآن خیلی هم روان و شیرین بود . کسی یادشه که توی کلیسا ایا الهه ها رو کاری باهاشون کردن یا نه؟
        

                نثر بسیار سنگینی داره و به جد میشه گفت که :خب اگر کلاسیک خوان و قدیمی خوان نیستید خیلی سخته که بخونیدش
مخصوصا اگر با ترجمه ی ابراهیم یونسی باشه و اصلا نسخه ی صوتی رو توصیه نمیکنم...
و اما داستان در طی انقلاب فرانسه است و من ترس رو در عوام دیدم و حتی اینکه نمیتونستن به هم دیگه اعتماد کنن 
مخصوصا توی دادگاه که طرف رو میبخشیدن و یک روز بعد با اعتماد به چشم هاشون هر چه که شب پیش اتفاق افتاده بود رو ....






        

                به نظر من تنفر این دو از هم به تنفرشون از قسمتی مربوط بوده که خودشون رو درونش میدیدن و درنهایت هردو انتقام گرفتن
کشته شدن کلود تونست باعث رهایی دومینیک و رن بشه ولی اپیسن هرگز از تنفری که داره دور نمیشه چرا که همواره در درونش قسمتی از کلود هست
        

                مرگ قوی تر از زندگیه چون مرگ زندگی رو میخوره
        

                از کجا میدانست باید هیچ چیز نگوید؟از کجا میدانست باید لب بسته بیاید و لب بسته برود.باید مثل سایه بیاید و مثل سایه برود.از کجا میدانست باید پاچه های زیر شلواری اش را شلخته بتپاند توی ساق جورابش تا یک گوشه بی هوا بیاید بیرون و با آن زبان دراز همه ی مسیر را داد بزند :(عباس حواسش پرته ، عباس دستپاچه است، ناهید حواس عباس رو پرت کرده .)
        

                بسیار جذاب و شیرین دوست داشتنی بود چنان پیرنگ جذابی داشت و چنان ذهن مخاطب را درگیر میساخت که نمیتوانستم از ان دست بکشم اگر هزار و یک شب را دوست داشته باشید این کتاب نمونه ی بسیار کوچک و نزدیکی به داستان های هزار و یک شب میباشد
        

                وسطای کتاب حس کردم دیگه نمیتونم بخونمش
ولش کردم و خب هر وقت میخوندمش توی قلبم احساس مچالگی بهم دست میداد 
یکم از پرده ی 14 رو که خوندم گفتم خب اون قسمت تنشش تموم شده ولی فصل اخر بازم مثل اوج برام سخت گذشت
برای یکبار کتاب اینچنینی خوندن خوبه و ترجیح میدم دیگه سمت کتاب های قفسه قرمز نرم...
        

                کتاب خوبی بود با توجه به اینکه دومین کتاب شرقی هست که میخونم و برام تازگی داره اینکه اخر داستان وارد یه گنگی و مبهمی میشی خیلی بامزه بود ولی اینکه این گنگی به انتهای کتاب میچسبه و *شاید اسپویل شه * من نمیتونم بفهمم بلاخره اون قتل ها ساخته و پرداخته ی ذهنش بوده یا نه خیلی ناامید کننده است