جزئیات پست

چه متن پر احساسی بود...

منم همینطور، منم همینطور
عزیز دلی سید جان ♥️

جای ما خالی 🥲🌹

مانا باشی بهخوان 
ممنون ازمتن زیبای شما آقای هاشمی 

این شور و شوقی که برای نمایشگاه داشتی و روح حاکم بر این نوشته رو عمیقا متأثر کرده منو یاد چندین سال پیش خودم انداخت و البته حس و حال خوش اون زمان هم برای خودم تداعی شد… امیدوارم این رابطه‌ات با دانستن هیچ وقت قطع نشه🌷(در پرانتز اضافه کنم که وقتی پست رو باز کردم بخونم کاملا برام غیرمنتظره بود که اسم خودمو اون وسط ببینم و البته که آشنایی باهات برای من هم مایه‌ی مباهاته🫱🏻‍🫲🏽)

من  بیش از ماجرا از نوشتنت لذت بردم. امیدوارم همیشه سلامت باشی. و امیدوارم ما و بهخوان بهتر از اینا کنار هم باشیم. پارسال کمی پیش از این موقع بهخوان رو نمیشناختم. وقتی رفتم نمایشگاه و با عجله قل میخوردم تو راهروها دیدم دو سه نفر پشت یه میز نشستن که  دسته‌هایی از چند تا تیکه کاغذ(تصور من)، روش چیده شدن. خواستم رد شم  اما بهخوانی ها من رو مخاطب قرار دادند و دنیای متفاوتی رو بهم دادن. 🥰

چه متن دلی خوبی بود..🌿🙂

البته که  آن مردِ ظالم و منفور [از نظر شما] ، وظیفه‌اش را انجام داده و آن فروشندهٔ مظلوم و بی‌دفاع [بازهم از نظر شما]،  بی‌قانونی کرده !

کاش یکی بانی خیر بشه دورهمی بهخونای‌ها بزاره! همین نمایشگاه کتاب و غرفه بهخوان فرصت خوبی بود. البته هنوزم هست! ولی بدون اون هم میشه... 

به به چه متنی 👌
امسال برای من هم نمایشگاه حس خیلی خوبی داشت 

چه پر تب‌ و تاب …
برای منی که امسال نتونستم نمایشگاه حضوری بروم، خوانش پست‌ت بسیار لذت‌بخش بود و اندکی این حس خلا رو پر کرد.
خدا قوت امیرحسین 🪴

بیا تا گل بر افشانیم و می در ساغر اندازیم

خیلی زیبا نوشتید. 
از اونجایی که قسمت جذاب کارت پستال‌های بهخوان جمله پشتش بود برام، اون رو نمی‌گید؟ 

ولی واقعا چه غرفه ساده صمیمی زیبایی بود غرفه بهخوان

فک کنم دیگه کم‌کم باید حسودی کنم به همه کسانی که غرفه بهخوان رفتن و کارت‌پستال‌های معروف رو گرفتن و دوستی‌های مجازی که با نمایشگاه کتاب واقعی شدن. لنتی‌های پایتخت‌نشین 🫠
اونجا که نوشتین از باقی ا‌پ‌ها به بهخوان پناه آوردین یادم افتاد که چندماهیه گودریدز ندارم و دلم حتی تنگ نشده. کار فرهنگی تمیز یعنی همین. دم آقای حمایت‌کار و تیم بهخوان گرم. 💚 به قول یکی از کاربرا، دیگه وقتشه بهخوان شماره کارتشو لطف کنه. 😁

خیلی شیوا و جذاب حس و‌حالتون از نمایشگاه و بهخوان عزیز رو نوشتید، این بار چشمم از روی‌کلماتم نپرید،برعکس مکث های بیشتری کردم و سعی کردم مجسم کنم تمام اون لحظات رو.