عاشورات روان و بی حاشیه است. محکم و مستند و کوتاه روایت می کند. خط های کتاب درکنار هم سنگینی می کنند. یک ساعت بیشتر طول نکشید خواندنش و نفس گیر بود ، درست شبیه کوبندگی و التهاب سیر رخداد های عاشورا ...بیشتر جملات  به خوبی پرداخت شده اند و هر بخش از کتاب خود می تواند منبع الهام و پرداخت های بسیار دیگری باشند.
        

          از نزدیک
«عاشورات» روایت تاریخی است در مورد واقعه کربلا که به فرم جدیدی نوشته شده است. کتاب به سه بخش تقسیم می شود: پیش از واقعه، واقعه و پس از آن. با این همه صد صفحه است و مناسب کسانی است که دنبال کار کم حجم می گردند. هر بخش شخصیتی دارد که ماجرا را تعریف می کند. شخصیتی که اسب سوار ماهری است و منتظر خواننده روی اسبش نشسته است. اول فقط پشت لباس قدیمی اش معلوم است. امیر خداوردی زین را محکم می بندد. کمک می کند تا خواننده سوار شود. منِ خواننده بندها را سفت می گیرم. آدم جلویی صورتش را با دستار می پوشاند. افسار اسبم را می گیرد و پاها را به اسبش می کوبد. من برمی گردم عقب را نگاه می کنم. خداوردی با اطمینان سرش را تکان می دهد. سرعت مان زیاد می شود. صورتم می سوزد. اسب ها می تازند و شن ها را بلند می کنند. باد شدیدی می وزد. همان طور که می رویم، از لای گرد و خاک همه چیز را تماشا می کنم.
 نویسنده از منابعی مثل لهوف، الارشاد و... استفاده کرده است. با اینکه زبان از تفسیر طبری، کشف الاسرار میبدی و... تقلید شده اما روان و ساده است. هر چند ممکن است بعضی ها نتوانند با آن ارتباط بگیرند. من کتاب را باز می کردم و با آن نثرش، تعزیه را می آوردم توی خانه. هر کلمه با صدای تعزیه خوان توی گوشم می پیچید. «و معاویه علاج در علی اکبر می دید که مادر او لیلی بود و مادر لیلی دختر ابوسفیان. روزی بر آیین صحبت گفته بود: بر این امر از این مردم چه کسی سزاوارتر است؟ گفته بودندش: تو ای امیرالمؤمنین. گفته بود: نه، به این امر از هر کس علی بن حسین اولی تر است چه نیای او رسول خداست و شجاعت هاشم و سخای امیه در اوست.»
وقتی کتاب را می بندید، چند لحظه ای به گل های فرش خیره می شوید. دست تان را بالا می آورید و غبار را از روی صورت تان پاک می کنید. چشم ها خشک خشک اند. برای من که این طور بود. بلند می شوید و دنبال کارهای تان می روید. اما تازه اینجا ذهن شروع می کند به ادامه دادن. هر جمله را وصل می کند به جزئیاتی که در جای دیگری خوانده اید یا در هیئت ها شنیده اید.  سوار اسب خیال می شود و می رود تا بی نهایت. به نظرم عاشورات روضه ای ست بی اشک. روضه ای که اشکت را درنیاورد یعنی با قلبت کاری ندارد، پیچ و مهره مغزت را محکم کاری می کند.
        

          نثر و نوشتار کتاب، تاریخی و به سبک ادبی بود✨
الهام گرفته از متون قدیمی نظیر تفسیر طبری و ...
محتوای کتاب به طور کامل از منابع معتبری نظیر لهوف و ...
اما پیشنهادش میکنم؟! کاملا بستگی به آدمش داره شاید برای خیلیا نثرش سنگین باشه ولی خیلیا هم ممکنه خیلی راحت باهاش کنار بیان و دوسش داشته باشن🖤
        

          کتاب خیلی خوب و خیلی مختصری است...
زبان بسیار وزین و روایات مستند از ویژگی‌های بارز کتاب است.
        

          کتاب مستند نوشته شده
اما من این نثر قدیمی رو نمی پسندم
ما اگه بخوایم به زبان محمد طبری مقتل بخوانیم، خب کتاب خودش رو می خونیم.
کتاب ها بر اساس نیاز مخاطب نوشته میشن تا چیزی رو در او ارضا یا اقناع کنن
اما این کتاب هیچ حسی در من به وجود نیاورد.
گرچه هزاران بار خوندن از عاشورا و حسین ابن علی تکراری نمیشه و ملال آور نیست.