مرحوم آیت الله «میرزا محمدمهدی غروی اصفهانی»، تلاش وافری برای نشان دادن تقابل و تباین دو جریان «عقل» و «وحی» داشته است، اما امتیاز بزرگ ایشان این بوده که با الهام گرفتن و بهره بردن از تعالیم قرآن و اهل بیت (ع) نظامی منسجم و جامع از معارف دینی در برابر معارف بشری، ارائه داده است. این نظام جامع شامل معارف اعتقادی و مباحث مربوط به حجیت قرآن و نیز فقه و اصول و اخلاق می گردد. جلد دوم از کتاب «انوار ملکوت» شامل «معرفی علم بلا معلوم» (فصل ششم)؛ «نور قدرت» (فصل هفتم) و «نور رأی» در فصل هشتم می شود. در فصل پایانی (نهم) نیز بحث مهم «تباین نور با خالق نور»، تشریح می گردد. هدف از ارائه این فصول آن است که روشن شود مقصود از عقل و علم و وجود و قدرت و مشیت در معارف الهیه هیچ اشتراکی با معانی اینها در علوم بشری ندارد.