یکی از کاهنان یهودی آن حضرت را تعقیب میکرد و او را به دقت زیر نظر داشت. کاهن به نزد زنها رفت و پرسید این آقا که بود؟ زنها گفتند: «او محمد است.» کاهن آنچه از پیشگوییها و بزرگی و مقام پیامبر در کتابهای قدیمی یهود خوانده بود را برای آن زنها بیان کرد و گفت: او در آینده به جایگاه پیامبری میرسد. زنها با تعجب به یکدیگر نگاه میکردند. کاهن ادامه داد در بین زنان مکه بانویی وجود دارد که محمد را در کودکی به سرپرستی گرفته بدانید که به زودی همین محمد فرزند آن زن را به سرپرستی میگیرد و او را بزرگ میکند. هر دو نفر آنها یک ریشه دارند. محمد اسرار مهمی را به او یاد میدهد و با او پیمان برادری میبندد.»

بعد از ولادت علی ، جبرئیل بر محمد له نازل شد و گفت: ای حبیب خدا خداوند علی اعلی (بلند بلند مرتبه) به تو سلام میرساند و برای ولادت برادرت علی به تو تبریک میگوید و میفرماید زمان پیامبری و رسالت تو نزدیک شده من تو را به وسیله برادر وزیر داماد و جانشینت یاری رساندم و پشتیبانی کردم با او پشت تو را محکم کردم و نامت را آشکار ساختم. اکنون برخیز و به استقبالش برو و او را با دست راست در آغوش بگیر چراکه او اصحاب یمین است و شیعیان او پیشانی سفیدان نشانه دار هستند.

فرزند فاطمه به دنیا آمد. او همین که از شکم مادر خارج شد سر به سجده گذاشت و در همان حال دستهایش را رو به آسمان بلند کرد و گفت: «أَشْهَدُ أَن لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَنَ مُحَمَّداً رَسُولُ الله وَأَن عَلِياً وَصِيَ أَن مُحَمَّدٍ رَسُولُ اللهِ. با محمد نبوت به پایان میرسد و با من جانشینی کامل میشود و من امیرالمؤمنین هستم. سپس فرمود: «جاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ) : «حق آمد و باطل رفت.»

ابوطالب برای دفاع از محمد الله دست به کار شد. او از افراد طایفه بنی هاشم خواست تا برای حمایت از محمد خانه های خود را به دره ای که میان دو کود مکه بود و شعب ابی طالب نام داشت منتقل کنند. آنها سه سال در آنجا محاصره بودند در این سه سال بنی هاشم از ترس آن که محمد توسط مشرکان در تاریکی شب ترور شود تا صبح نگهبانی میدادند. ابوطالب هر شب یکی از فرزندانش را در بستر پیامبر میخواباند. علی نیز که نوجوانی شانزده ساله بود با اشتیاق فراوان در جای او میخوابید. بعد از سه سال به خواست خدا موریانه پیمان نامه را خورد و با این معجزه محاصره بنی هاشم در سال دهم بعثت به پایان رسید.