معرفی کتاب رنگ عدالت اثر هارلن کوبن مترجم محدثه احمدی

رنگ عدالت

رنگ عدالت

هارلن کوبن و 1 نفر دیگر
3.9
8 نفر |
3 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

12

خواهم خواند

2

ناشر
آموت
شابک
9786003481864
تعداد صفحات
434
تاریخ انتشار
_

توضیحات

         (رمان خارجی) هارلن کوبن ترجمه‌ی محدثه احمدی نشر آموت/ چاپ اول / ۴۲۴ صفحه/ ۱۵۵۰۰۰ تومان

بیش از بیست سال پیش، پاتریشیا لاکوود در ماجرای سرقت از خانه‌ی پدری‌اش، دزدیده می‌شود و چندین ماه را داخل کابینی دورافتاده سر می‌کند. او فرار می‌کند اما نه مقصر پیدا می‌شود و نه وسایلی که آن شب به سرقت رفتند.

تا این‌که جسدی در آپارتمانی در آپِروِست‌ساید پیدا می‌شود و در کنارش، دو وسیله‌ی ارزشمند دیده می‌شوند: تابلوی گمشده‌ی فرمیر و چمدانی چرمی با نشان و.ه.ل.3. پس از سال‌ها، برای اولین بار پلیس به سرنخی می‌رسد؛ حالا نه تنها می‌توانند سراغ پرونده‌ی پاتریشیا بروند، بلکه پای یکی از پرونده‌های قدیمی اف‌بی‌آی نیز به وسط می‌آید. چرا که آن چمدان و تابلو، توجه‌ی همه را به یک نفر جلب می‌کند.

وینزر هورن لاکوود سوم یا همان وین از خود می‌پرسد چطور چمدانش و این تابلوی خانوادگی‌اش به دست این مرد مُرده رسیده است. اما می‌فهمد مردی که سال‌ها پیش دخترعمویش را دزدید، در یک ماجرای تروریستی نیز دست داشته است. این دو پرونده، ده‌ها سال اف‌بی‌آی را سردرگم کردند ولی برخلاف پلیس، وین سه ویژگی خاص دارد: ارتباطی شخصی با این پرونده، ثروت زیاد، و رنگی منحصربه‌فرد برای عدالت.
      

لیست‌های مرتبط به رنگ عدالت

دیزی دارکرخدمتکار تماشا می کندراز خدمتکار

جنایی و معمایی هایی که تا حالا خوندم!!

13 کتاب

اما ژانر جنایی. مطمئنا جنایی های قشنگ تری هم هستن که من هنوز نخوندم، اما تصمیم گرفتم که یه لیست با اونایی که خوندم بسازم! بین تمام این کتاب ها من مجموعه خدمتکار رو دوست دارم و یه لیست جدا هم با عنوان "مجموعه جنایی که حتما باید بخونیش" ساختم. دلیلش پیچیدگی یا امتیاز برتر نبود، بلکه حس افتخار، خوندن یک سرنوشت و به تصویر کشیدن زندگی و قدرت یک دختر بود که باعث شد تبدیل به مورد علاقه ام بشه. بنابراین به همه پیشنهاد میکنم که بخوننش، حتی خواهرم هم که علاقه ای به کتاب نداشت رو به زور به خوندن جلد اول خدمتکار مجبور کردم و خیلی هم دوستش داشت! بعد از خدمتکار پیشنهاد من دوستدار هست، با اینکه اولش شاید کسالت آور باشه ولی به شدت غیر قابل پیش بینیه! نجواگر هم که خیلی معروفه و ارزشش رو داشت. با اینکه مشخص میشه قاتل کیه و خود نویسنده بهش اعتراف میکنه اما ترکیبی از احساسات خاصه پس شک نکن و بخونش! دیزی دارکر کاملا سلیقه ایه، به طور کلی خوانندگان این کتاب دو دستن، دسته که میگن مسخرس و دسته ای که تحسین و درکش میکنن که من جزو دسته ی دومم، در نتیجه پیشنهاد میکنم بخونی و بعد از پایانش زود تصمیم نگیری بلکه در موردش فکر کنی و به احساسات پشت پردش چنگ بزنی! اگه میخوای تازه شروع کنی به خوندن جنایی پس با مهمان نیمه شب شروع کن چون اگه بعد از خوندن این شاهکار ها بری سراغش اصلا برات جذابیت نداره ولی به عنوان اولین یا دومین جنایی خوبه! بخش دی خب، بنظرم دوستدار نسبت به این کتاب بهتر بود و مشخصا یه جنایی متوسط بود تا قوی! پس جزو بهترین های فریدا نیست! اما من کلا کتاب های خانم مک فادن رو دوست دارم، چون شخصیت اصلی و راوی بیشتر کتاب هاش دختر هایی هستند که شخصیت قوی و غیر قابل پیش بینی دارند. مثل خدمتکار، بخش دی یا حتی دوستدار. همین قضیه باعث علاقه من به خانم مک فادن میشه. سنگ کاغذ قیچی هم کتاب جالبی بود که ارزش یک بار خوندن رو داره. من چون بعد از یه سری کتاب ضعیف که منو از کتاب خوندن نا امید کرده بود خوندم دوستش داشتم، و پیشنهاد میکنم بخونید، چون صد درصد از دیزی دارکر قوی تره! ... ❌دوباره به این لیست اضافه خواهد شد!❌

10

یادداشت‌ها

          با عرض معذرت من با نوشتن این یادداشت قصد بی احترامی به هیچ کس رو ندارم.
این کتاب به معنای واقعی کلمه مزخرف بود. 
بله، کاملا بدون محتوا، چرند و مزخرف.
 اشکالات کتاب چی بود؟ قلم نویسنده همش اشکال بود. شخصیت اصلی اشکال بود، فضا سازی اشکال بود، شخصیت سازی اشکال بود. تنها نکته مثبت ایده داستان بود. داستان بسیار ایده جذابی داشت و پایانش غیر قابل حدس بود. معمای جالبی داشت اگر خوب بهش پرداخته میشد. بنظر من این نویسنده نباید این ایده رو روی کاغذ میوورد! شاید اگر به دستان نویسنده بهتری مثل آلیس فینی، فریدا مک فادن یا هالی جکسون و خیلی های دیگه نوشته میشد میتونست محشر باشه. کلا مشکل این کتاب خود نویسنده بود. 
اول از همه چرندیات آزار و اذیت دختر ها، جمع کنید این موضوع  رو. به طرز خیلی فجیع نوشته شده بود. خیلی از کتاب ها و فیلم ها به این موضوع اختصاص دارند اما به شیوه درست نه این قدر چرت ...
 البته پایان کتاب تنها جایی بود که این همه حرص من ازین موضوع ‌کمی تسلی پیدا کرد. 
مورد دوم محتوا؟ من از این کتاب نام ماشین های مدل بالا، جت های شخصی و یه سری ماشین دیگه یاد گرفتم. شخصیت اصلی مدام میگفت من پول دارم این ماشین نمیدونم چی من اینجوری کار میکنه و اینا. یعنی به بقیه موضوع ها اصلا پرداخته نشده بود.
مورد دوم دیالوگ؟ این همه دیالوگ؟ اصلا خواننده خسته میشه....
اخرشم که اصلا معلوم نبود. قرار ملاقات های بی دلیل، محتوای بد و بدتر از همه روند کند، حوصله سر بر و باز هم افتضاح. اصلا احساسی در این کتاب قابل درک نیست. هیجان؟؟ نه خبری نیست قراره فقط حرص بخورید دوستان.
و خیلی چیز های ناگفته هم که بماند...
بخاطر ایده نویسنده، زحمت و هزینه ای که برای نوشتن، چاپ و فروش داشته و البته زحمت انتشارات و مترجم ۲.۵ ستاره.
وگرنه من اصلا ذره ای لذت نبردم...
(با احترام)
        

8