مجموعه شش جلدی «دریازمین» با کتاب «بادی دیگر» درحالی تموم شد که خاطرات خوشی از گد، تنار و تهانو برام ساخت و منو با سرزمین های جدید شگفت انگیزی برای خیال‌پردازی هام آشنا کرد. 
اورسولا کی توی این مجموعه، اولین نسل فانتزی های جادوگری با قهرمان های زن رو خلق کرده و از  مدرسه جادوگری نوشته وقتی هنوز مدرسه جادوگری مد نبود. 
این رمان برای نوجوانان نوشته شده و بنظرم بخصوص برای بچه های یازده تا پانزده ساله خیلی مناسبه و قبل از اینکه سراغ هری پاتر یا نارنیا برن، خیلی خوبه این مجموعه رو بخونن چون هم کوتاه تره و هم درس های خیلی خوبی برای زندگی میده که خیلی قابل فهم هستن . مثل اینکه توی تاریک ترین لحظه های زندگی همیشه یه نور هست که باید پیداش کنیم، سرنوشت ما به دست خودمون رقم میخوره، یا اینکه هیچ انسانی کاملا خوب و کاملا بد نیست و از اون مهم تر اینکه حتی اگر با هوش یا استعداد خاصی به دنیا بیای، اگر تلاش و تمرین و استقامت نداشته باشی به موفقیت نمی‌رسی.
        

          عجب کتابی بود!
خیلی دوستش داشتم 😭 هم گد عزیزم حضور خوبی داشت، هم تنار و لبانن (وای از لبانن، چقدر تعاملاتش با تنار عالی بود). 
و واقعا هیچ وقت به دنیای مردگان اینطور فکر نکرده بودم، حیف دریای زمین که دنیای مردگانش چنین جای وحشتناکی باشه.
و الان پر از سوالم‌... یک نفر لطفا این کتابو بخونه در موردش حرف بزنیم 🫠