در تاریخ و فرهنگ چند هزار سالۀ  اسلام و نیز تاریخ و فرهنگ ایران افرادی را می یابیم که با حداقل امکانات زندگی با طهارت روح و قوت ایمان و رفع نیاز دیگران توانسته اند با ملکوتیان هم نشین شوند. این گروه از انسان ها، آزادگانی هستند که از علاقمندی به دنیا و مادی گری و تعلقات دنیوی وارسته اند و از میان فتنه ها و وسوسه های شیطانی با توسل به قرآن و گفتار ائمۀ  معصومین جسته و راه هدایت را یافته اند. برخی از این افراد عبارت اند : سید بحر العلوم؛ علامه مجلسی؛ صاحب جواهر؛ شیخ کلینی؛ ملاهادی سبزواری؛ شیخ بهایی؛ دعبل خزاعی؛ شیخ مفید؛ آیت الله میلانی؛ یحی بن زید؛ و شیخ رجبعلی خیاط. نگارنده در کتاب حاضر با بهره گیری از حکایاتی چند به معرفی برخی از این افراد و چگونگی رسیدن  آن ها به کرامات خاص و استفاده از آن در زندگی اشاره می کند و برخی آثار و فعالیت های آنان را بر می شمارد.