اگر میخواهید حالتان خوب بشود، از خواندن این کتاب شک نکنید، البته من ترجمه دیگری را خوانده ام
        

          من این رمان رو با ترجمه‌ی پیمان خاکسار خوندم و لذت بردم
        

          چقد شخصیت ایگنیشس تو مخ بود 😅😅
کتاب جالبی بود
        

          کتاب خیلی عجیبی بود. نه می‌تونستم باهاش ارتباط بگیرم و نه می‌تونستم رهاش کنم!!
در کل کتابی نبود که بخوام یک‌بار دیگه بخونمش. هرچند که بعضی جاهاش خیلی خندیدم.
        

          اگر حوصله خواندن ناطوردشت را داشتید این کتاب را هم می‌توانید بخوانید. 
شخصیت اصلی اتحادیه ابلهان قرار است کلی حرصتان را در بیارد و به صورت خیلی پر رنگ حماقت‌هایمان را یادآوری کند. 
        

          چند سالی است که ترجمه‌های پیمان خاکسار فروش خوبی دارند. شاهدش چاپ‌های چندباره‌ی ترجمه‌های اوست که در بازار کم‌رونق کتاب به چشم می‌آید. خاکسار روی نویسنده‌های مشهور و کتابهای مهم‌شان دست نمی‌گذارد. بااین‌حال، داستان‌هایی انتخاب و ترجمه می‌کند که به مذاق خواننده‌ی ایرانی خوش می‌آیند. از داستان بلند عامه‌پسند، که در زمان انتشارش بوکوفسکی هنوز نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ای برای ایرانی‌ها نبود، تا ترجمه‌ی رمان جزء از کل نوشته‌ی استیو تولتز که پیش‌تر کسی از این نویسنده‌ی استرالیایی چیزی به فارسی ترجمه نکرده بود. خاکسار در گفت‌وگویی با مجله‌ی تجربه می‌گوید: «من از نویسنده‌ای که در کارش جنون باشد خوشم می‌آید». اگر شما هم از این نویسنده‌ها خوشتان می‌آید، این کتاب‌ها را بخوانید: 
«سوختن در آب، غرق شدن در آتش»، چارلز بوکوفسکی /
«عامه‌پسند»، چارلز بوکوفسکی /
«هالیوود»، چارلز بوکوفسکی / 
«یکی مثل همه»، فیلیپ راس / 
«باشگاه مشت‌زنی»، چاک پالانیک / 
«سومین پلیس»، فلن اوبراین /
«بالأخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم»، دیوید سداریس /
«مادربزرگت رو از این‌جا ببر»، دیوید سداریس /
«اتحادیه‌ی ابلهان»، جان کندی تول /
«برادران سیسترز» ، پاتریک دوویت / 
«اومون را»، ویکتور پلوین / 
«شاگرد قصاب»،  پاتریک مک‌کیب /
«پسر عیسی»، دنیس جانسون / 
«جزء از کل»، استیو تولتز / 
«توانه‌ی برف خاموش»، هیوبرت سلبی جونیور /


ماه‌نامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی هشتم، سال 1395.
        

          رولینگ استون:”اتحادیه ابلهان تقریبا همه جا نقد شده و تمام منتقدین هم عاشقش شده اند.استثنائا این بار همه حق دارند.”
این کتاب توی بهترین شکل خودش هست و بهتر از این نمیتونست باشه؛اگر به کمدی علاقمند باشید.
        

          اتحادیه ابلهان، اثری‌ که نویسنده‌ش سخت بهش دلبسته بود اما ناامیدی و پذیرفته نشدنش شاید اصلی‌ترین دلیل مرگش باشه!
کتاب پر از مضامین کنایی و انتقاد به سیاست‌های محیط نویسنده‌ست. و با سبک و قصه‌ای که هنوز هم خاص و متفاوته. 
        

          یک صندلی داغ  برای عمو سام

"وقتی نابغه‌ای حقیقی در دنیا پیدا می‌شود می توانید او را از این نشانه بشناسید؛همه ابلهان علیه‌اش متحد می‌شوند"
جاناتان سوئیفت

"گوش دادن یه کتاب چرند به چه کار می‌آد؟
برای چی باید این مزخرفات رو گوش کنم؟"

اوایل شروع اتحادیه ابلهان این سوال‌ها را  از خودم پرسیدم. ولی اگر صدایِ عالی اشکان عقیلی‌پور نبود، باز محض کنجکاویِ سرنوشتِ متفاوت‌ترین، دوست نداشتنی‌ترین و چاق‌ترین شخصیت کتاب، آن را ادامه می‌دادم.

جان کندی تول نویسنده اتحادیه ابلهان،  نابغه‌ای که در سن ۲۲ سالگی به استادی دانشگاه رسید و مدتی برای ارتش آمریکا خدمت کرد، وقتی برای چاپ اثرش از چند ناشر جواب رد شنید، خود را در ماشین حبس کرد و با شلنگی که به اگزوز ماشین  وصل کرده و آن را به داخل کابین هدایت کرده بود، خود را کشت!
ناامیدی از چاپ کتابش سبب شد در ۳۱ سالگی تسلیم شود. پس از مرگ او مادرش عزم خود را جزم کرد تا کار ناتمام پسر را به پایان برساند. ۱۱ سال دوید تا نهایتا دانشگاه لوئیزیانا چاپ کتاب را پذیرفت.
در مقدمه کتاب به نقل از ناشری که از اصرار و پافشاری مادرِجان کلافه شده و به او جواب مثبت داد، آمده است:

بی‌میل و سرسری کتاب را شروع کردم. با آن ارتباط نگرفتم اما بعد دیدم آنقدرها هم بد نیست و توجه‌ام را جلب کرد. و در نهایت توجه‌ام، تبدیل به هیجان و ناباوری شد. مگر می شود یک کتاب آنقدر خوب باشد!
 کتاب در ۲۵۰۰ نسخه چاپ شد و نظر مثبت تمام منتقدان را جلب کرد. سال بعد هم جایزه پولیتزر را از آن خود کرد.

اتحادیه ابلهان فقط یک کمدی نیست کتابی است فلسفی و عمیق که خواننده را در برابر عجیب‌ترین آدم‌ها قرار می‌دهد.
علاوه بر آن هجو ندارد، پایانی مناسب،ساختاری محکم و قابل باور دارد. هرچه در حوزه عناصر داستان در رمان نیاز است، به درستی در آن پیاده شده است.از ذکر تک‌تک آنها خودداری می‌کنم.

نقطه قوت و قابل تحلیل کتاب درون‌مایه آن است. جامعه آمریکا را در دهه شصت میلادی درنظر بگیرید. زمانی که رویای آمریکایی روزگار درخشش خود را سپری می‌کرد و وضعیت عمومی جامعه خوب بود.
 در این دوره نویسنده‌ی جوان و خوش‌فکر ما که در یکی از شهرهای جنوبی آمریکا زندگی می‌کند به انتقاد از ارزش‌ها، نظام مالی و اقتصادی،  مذهبی و رفتاری آمریکا می‌پردازد.
نظام برده‌داری که در ظاهر بیش از صد سال پیش ملغا شده است را به سخره می‌گیرد و به آن می‌تازد. ارزش های سیاسی آمریکایی ‌ها و کسانی که به عنوان دشمن(کمونیست)به مردم شناسانده می‌شود را مورد انتقاد قرار می‌دهد. ایگنشس رایلی نگران آینده آمریکا و تمدن آن است. انفجار فحشا و انحرافات جنسی را به شیوه خود می‌بیند و به آن واکنش نشان می‌دهد. استعمار کارگران و نظام آموزشی آمریکا را نقد می کند. نیروی پلیس آمریکا، مهاجران غیرقانونی و آنارشیست‌ها و...  از گزند نگاه جالب او به جامعه در امان نمی‌مانند و تمام اینها در قالب داستانی جالب ارائه می‌شود که خنده به لب شما می آورد. شخصیت "ایگنشس رایلی" طوری است که گاهی از دیوانگی‌اش حرص می‌خورید و گاهی هوش او را تحسین می کنید، زمانی از حرف‌هایش کلافه می‌شوید و  در جایی او را دوست خواهید داشت.

مترجم کتاب، پیمان خاکسار کاربلد است و نیاز به تعریف ندارد. با وجود طولانی بودن کتاب، هرچه فکر می‌کنم هیچ بخشی اضافه نبوده و هرچه به آن پرداخته شده، نیاز پیرنگ است به همین خاطر امتیاز پنج از پنج را به کتاب خواهم داد.

پ.ن۱: نسخه صوتی را از دست ندهید.
پ.ن۲: کتاب نکته سانسوری ندارد و تمیز است. ولی به خاطر درونمایه‌اش، مناسب نوجوان نیست.
پ.ن۳:مناسب بزرگسالان علاقه‌مند به ادبیات و کتابخوان‌های حرفه‌ای. به تجربه دیده‌ام مخاطبان عمومی کتاب که گه‌گداری کتاب می‌خوانند،این سبک کار را نمی پسندند. می توانید امتحان کنید و بازخورد مخاطب عمومی را بگیرید.

https://eitaa.com/vazhband
        

          تا ۱۰۰ صفحه ابتدایی همه چیز خوب بود ولی یک دفعه همه چیز بعدش خراب شد و متاسفانه این کتاب اون طوری که باید جلو نرفت و تقریباً به ۱۰۰ صفحه آخر که رسیدم فقط ورق می‌زدم تا تموم بشه  
        

          به شخصه این کتاب رو خیلی نپسندیدم حالا نمیدونم چرا
۹۹/۷/۱۴
        

          صحبت در مورد اتحادیه ابلهان با توجه به سرگذشت غریب نویسنده در هاله ای از  ندانم های بلاتکلیف خواهد بود.
این کتاب نثری بسیار غریب دارد. جنونی که پیمان خاکسار ترجمه کرده را می شود به راحتی لمس کرد.
تقریبا هر عبارتی که کاراکتر اصلی (ایگنیشس ج رایلی) بیان می کند، حال چه در قالب نوشته هایش و چه تعاملاتش با دیگران ، به گونه ای غریب اندیشیده و نگاشته شده اند و از آن غریب تر و عجیب تر فهمیده و درک می شوند.
به نظرم شیوه بیان و روایت را باید ستود و بسیار در آن غرق شد و لذت برد.
 اما در نقطه مقابل، داستانی که نویسنده نقل میکند چنگی به دل دنیای مفاهیم عمیق نمی‌زند و داستانی سطحی را بازگو میکند که نقص عضو جدی دارد و در پاسخ به سوال خب که چی؟ چه چیز برای گفتن و آموختن داری؟ هیچ جوابی به ذهن حداقل من نمی‌رساند مگر تجربه زندگی کاراکترهایی عجیب 
طنز و شیوه بیان داستان و حال و هوای کلی این کتاب طوری بود که واقعا هم میخواستم کنار بگذارمش و هم نمی‌توانستم از خواندنش دست بکشم.
یک جور اذیت شدن خوشایند که روان خواننده ام را قلقلک می داد.
        

          اصلا به خوبی تعریف‌هایی که ازش شده بود نبود و متاسفانه طنزش به دلم ننشست...
        

          _بسم الله الرحمن الرحیم_

واقعا توانمندی کتاب در به طنز و سخره‌گرفتن _ یا بهتر است بگویم نمایش مسخرگی- همه‌ تیپ شخصیت‌هایش بدون استثناء، شگفت‌زده‌ام کرد!
پایان‌بندی به جا و درجه یک...
در فصل پایانی مکالمه‌ی  ایگنیشس و میرنا بدجور باحال بود و چسبید. عجب جوونوری هستی ایگنیشس!😇

نسخه‌ی صوتی کتاب را از طاقچه گوش دادم و انصافا عجب انتخاب صدا و لحنی داشت و هم سرعت مناسب؛ اینقدر که مطمئن نیستم خواندن نسخه‌ی فیزیکی هم همین‌قدر هیجان‌انگیز باشد.

پ.ن : باید اعتراف کنم به وجود رگه‌هایی از ایگنیشس د  وجودم.😁
        

          ایگنیشس جی رایلی؛ تحصیلکرده ای آرمانگرا، دیوانه ای پرخاشجو و دردسرساز ، جامعه گریزی بی علاقه به تلویزیون و ماشین نو و غذای یخرده! ترجیح می دهد در اتاقش از قرون وسطا بنویسد و فلسفه بافی کند. او که برای جبران خسارت هزار دلاری مادر الکلی اش وادار می شود از گوشه دنج اتاقش به جامعه وارد شود و پی شغلی باشد، دردسرهای زیادی ایحاد می کند، هم از جامعه بازی می خورد{ جریان میهمانی دورین گرین} ، هم جامعه اطرافش را بازی می دهد{ داستان نامه ای که از طرف گاس لوی مدیر کارخانه شلوار لوی به ایبلمن می نویسد و شکایتی با خسارت پانصد هزار دلاری برای لوی ایجاد می شود}. او به غیر از مادرش که تدریجا مهر بینشان از بین می رود  و میرنا مینکوف که دوست دوران کالج  اوست و شخصیتی آرمانگرا شبیه خودش دارد، برای هیچکس قابل تحمل نیست. شخصیتی که نه می شود برای کمک به او هیچ اقدامی کرد{ شورش علیه گونزالز مدیر دفتر شلوار لوی که او را در آن مجموعه پذیرفته بود }.ایگنیشس، غیرقابل تحمل ترین  شخصیتی است که ممکن است با او برخورد کنید. در جاهایی آمیزه حجیمی می شود از دروغ و دردسر و پرخاش و خشم و هرچه را تصورش بکنید! 
هیچکس از گزند او در امان نیست.حتی کسی که اتحادیه ابلهان را نخوانده و او را نمی شناسد!
        

          «اتحادیه‌ی ابلهان» جزو پنج کتاب مطرح  قرن بیستم با سبک و سیاق کمدی سیاه است که «جان کندی تول» آن را به نگارش در آورده است.
اهمیت این اثر را می‌توان در فضاسازی، طراحی شخصیت‌ها، عناصر روایی در ساختار کلی جهان اثر دریافت کرد.
شخصیت «ایگنیشس» که شخصیت اصلی این اثر است از جمله کسانی که کنش و واکنش را هم‌زمان در اتفاق‌ها و رویدادهای اطرافش از خود بروز می‌دهد. 
البته که در این راستا، لازمه وجود درام در آثار ادبی به وضوح مشخص است.
        

          اولشو خیلی با اشتیاق شروع کردم و دوسش داشتم ، اما تقریبا از ۳۰۰ صفحه به بعد داستانش به نظرم خسته کننده شد و نیازمند تغییر. رفتار شخصیت اصلی برام در عین رو اعصاب بودنش جالب بود. اخرشو دیگه حوصلم نکشید بخونم وگرنه دوست داشتم ببینم چی میشه😂😭
        

          #اتحادیه_ابلهان یا بنظر بعضی ها، کمدی ترین رمان قرن. نوشته جان کندی تول و ترجمه بینظیر #پیمان_خاکسار
داستان نویسنده و خودکشیش و چاپ کتاب و... رو خودتون برید بخونید
فقط دو تا نکته رو بگم:
اولیش این جمله از کتابه:
"وقتی نابغه‌ای حقیقی در دنیا پیدا می‌شود می‌توانید او را از این نشانه بشناسید: تمام ابلهان علیهش متحد می‌شوند."

نکته دوم اینکه:
کتاب حدود ۴۶۰ صفحه ست، تقریبا تو هر فصل یه شخصیت جدید وارد میشه و این ورودش رو باید از متن کتاب تشخیص بدی و توضیح مستقیمی صورت نمیگیره، و طول کتاب و حتی در انتهای کتاب، باز هم نمیفهمی که واقعا ابله واقعی کی بود:)

پ.ن: تصویر هم با هوش مصنوعی ساخته شده
        

          هیچ وقت نمی‌فهمم حس واقعیم به این کتاب چیه.
        

          داستانی طنز  در مورد یک پسر تحصیل کرده و بیکار
که به همراه مادرش زندگی میکنه و به علت جهان بینی 
متفاوتش نسبت به ساختارهای حاکم به جامعه همیشه دچار دردسر میشه و موقعیت های طنزی رو به وجود میاره.
کتاب در واقع نقد همین ساختارهای موجود در جامعه ست که برای همه تبدیل به یک امر عادی شده اما از نظر یک آرمانخواه سر و کله زدن با یک ساختار جاهلی..
ترجمه کتاب هم بسیار روان و درجه یکه..