خب گفتن بعد از جلد چهار ، جلد هفتم رو  بخونید. 
نسبت به جلد سوم و چهارم خیلی کشش بیشتری داشت برام و باهاش خیلی حال کردم. در کل از این مجموعه و داستان شیرین و پر از ماجراجوییش خیلی خوشم اومده و باهاش حالم خوبه. 
        

          از بین یازده جلد این جلد برام از همه جذاب‌تر و محبوب‌تر بود.
        

          خب، فکر می کنم فلنگن یک ریتم خاص داره تو کتاب هاش: داستان کتاب خیلی دیر شروع می شه، تقریبا وقتی که خواننده ناامید می شه، و خیلی آهسته به نقطه ی اوجش می رسه، و بعد سریع تموم می شه. به این ریتم که عادت کنی، می تونی از کتاب هاش لذت ببری!
        

          خب این جلد خیلی خوب بود ، طبق پیشنهاد خود نویسنده به دلیل رعایت فاصله ی زمانی اتفاقات بهتر بود که اول این جلد خونده بشه و بعد جلد ۵ و ۶ پس من هم همین کار رو کردم
این جلد بالاخره هالت سر و سامون گرفت و ویل راهش رو پیدا کرد ، حسودی اونلین و الیس بامزه بود ، هوراس و گیلن دوباره شجاعتشون رو ثابت کردن و ارک هم که گل سر سبد این جلد بود😂
همه چیز از بهای آزادیش شروع شد 👌🏻😂
خب حقیقتا حس می کردم ممکنه این جلد ضعف داشته باشه ولی خب واقعا اینطور نبود و به اندازه ی جلد های قبلی قوی بود ✨✨ 
        

          همبستگی و یکم شانس، چاشنی موفقیت، 
        

          فکر می‌کردم از خوندمش زیاد لذت نخواهم برد با توجه به این‌که اتفاقاتش مال قبل از ماجراهای جلد شش بود؛ ولی خیلی هیجان‌انگیز بود و گرچه می‌دونستم هیچ‌کس حتی تاگ نمرده، ولی نمی‌تونستم زمین بذارمش و باید تند تند می‌خوندم تا ببینم چی شد که همگی جون سالم به در بردند.
        

          به نام خدا
لایق پنج ستاره اس، با اینکه بدون نقص نیست.


درود

هممون با سبک کتابای فلنگن آشناییم، به اندازه ی کافی مقدمه چینی میکنه و حوصلتو سر نمیبره که بگی چرا نمیره سر اصل مطلب. داستان رو سریع شروع میکنه، به اواسط که میرسه داستان کمی در حالت سکون قرار میگیره(منظورم این نیست که حوصله سر بر میشه ها) و بعد آخر کتاب، وای، بی نظیر میشه، کتاب های فلنگن آخراش اصلا محشره مخصوصا، مخصوصا، مخصوصا این جلد.

خب کلی گویی بسه بریم وارد کتاب شیم

این بهترین جلد این مجموعه بود. 
کاری به اینکه کی بعد از 4 اینو خونده یا مثل خودم 5 و 6 رو خونده ندارم. قطعا از خوندنش به وجد میاد.
حالا چرا بهترین جلد بوده ؟ 
به این دلایل : 
چیزی که توی هر کتابی مهمه و توی خوب و بی نقص بودنش تاثیر به سزایی میزاره، فضا سازی و تصویر پردازیه که فلنگن اینکارو واقعا عالی انجام میده. اما این جلد یه چیزی دیگه اس، 
چرا ؟
فلنگن عوض نشده، این فضای داستانه که ما باهاش آشناییم.
این جلد همونطور که میدونید در آریدا اتفاق میفته که سرزمینی بیابونیه و حال و هوای عربیِ شدیدی داره. و ما چون ایرانی هستیم و با این فضا خیلی خوب آشناییم، حتی شاید میتونستیم خیلی بهتر از فلنگن تصویر پردازی کنیم. 
پس یکی از دلایل شد تصویر پردازی گیرا و حال هوای عربی.

یکی از دلایل دیگه، خود داستانه، داستان واقعا عالی بود. داستانی جذابه که خواننده با کتاب همراه بشه در فراز و فرود ها، نه اینکه خیلی راحت(متاسفانه جلد 6 یکم اینجوری بود) به هدفشون برسن و  با خوشی و راحتی داستان تموم شه. فراز و فرود ها و در کل، داستان واقعا بی نظیر یا بهتره بگم بی نقص بود.

یکی دیگه از دلایل، درگیر کردن احساسات خواننده بود. مثلا در بعصی از مواقع دوست داشتی یارو رو از کتاب بکشی بیرون و خفه اش کنی :) که این اتفاق توی جلد های قبلی نمی افتاد.

یکی دیگه از دلایل وجود اسکاندیایی هاست، بی نظیرن، هر جا باشن داستان هیجان انگیزه. مخصوصا ایراک که البته این جلد به جز یه جا نقش کمرنگی داشت.

نقش اوانلین اواسط کتاب کمرنگ شده بود اما اول و مخصوصا آخرا عالی بود.

شخصیت پردازی هم که اصلا عالی (جلد قبلی با شخصیتای جدید بیشتر ارتباط برقرار کردم ولی)

نقطه قوت داره بازم ولی دیگه یادم نمیاد یادم اومد اضافه میکنم.

حالا نقاط ضعف : 
من جلدی رو خوندم که ترجمه ی خانم فائزه اثناعشری بود. 
 
 تر‌جمه واقعا بد بود.
وقتی که مجموعه با ترجمه آقای مسعود ملک‌یاری  شروع شده. و آقای مسعود ملک یاری اسم هارو  هم ترجمه کردن، مثلا شوالیه برگ بلوط، یک مترجم دیگه باید با همون اسم ترجمه کنه نباید بنویسه شوالیه اوکلیف که.
حالا تا بخواید براتون مثال میتونم بیارم.

اسم شهرا ها عوض شده بود مثلا؛ اصلا یه وضعی.
یه ایراد دیگه هم که داشت مثلا هالت یه چیزی میگفت بعد کسی که جوابش رو میداد دوباره هالت بود. چند جا اینجوری شده بود. 
و اصلا روان نبود و خوب نبود.

یه ضعف دیگه نبود نقشه بود، البته توی این جلدی که من خوندم با ترجمه خانم فائزه اثناعشری، نقشه نبود شاید تو نسخه ی دیگه باشه.
فک کنین اگه نقشه بود چی میشد، با نقشه ی صحرا دیگه عمرا کتابو زمین میزاشتی، قشنگ با دقت بالا میدونستی که هر کی الان کجاست، مثلا بدولینی ها  کجان و... . اصلا محشر میشد.
اما بدون نقشه و فقط با گفتن موقعیت های جغرافیایی،  هم نویسنده نمیتونه خوب منتقل کنه هم خواننده نمیتونه بی نقص درک کنه. حتی اگه خیلی خوب و مو به مو بخونه(اصلا برای کتاب داستان اینجوری لازم نیست.) بالاخره یه جایی غرب و شرقو اشتباه میکنه دیگه.

نقطه ضعف دیگه ای من یادم نمیاد اگر یادم اومد اضافه میکنم.

ممنون کسی تا اینجا خوندی ( یا شاید هم روزنامه وار فقط رد کردی که بهت حق میدم) خیلی لطف کردی.

امیدوارم این یادداشت مفید واقع شده باشه.
والسلام.