داستانِ کنولپِ صحرا گرد، داستان جوانک پر شر و شوریست که پایبند هچ جا و مکانی نمی شود. او در جستجوی آزادی و لذت بردن از زندگی رهسپار سرزمین های دور می شود و در هر کوی و مکانی مسکن می گزیند و به بعض شیرین زبانی هایش دوستان زیادی می یابد.اما دوران جوانی کوتاه است و به زودی پیری و بیماری گریبان گیر او می شود.

هسه به واقع قلم سحرانگیزی در به تصویر کشیدن مناظر طبیعی داره ! هر زمان که با داستان های هسه همراه میشم حس خوب یک گشت و گذار کوتاه اما دلچسب در طبیعت بکر و دست نخورده رو تجربه میکنم و درست به اندازه شخصیت های کتاب غرق اون همه لذت و آرامش و زیبایی ای میشم که طبیعت عرضه میکنه.

به تصور من اوج داستان این کتاب قسمت پایانی اون بود. زمانی که کنولپ مرگ رو در چند قدمی خود می بیند و لب به گله و شکایت از خدا می گشاید که چطور زندگی اش این گونه طی شده است و خداوند در پاسخ اینگونه به او جواب میدهد که:

"خدا به او گفت : ببین، من تو را جز این طور که هستی نمی خواستم. تو به نام من صحرا گردی کردی و پیوسته و اندکی میل به آزادی در دل اسیران شهرها پدید آوردی. به نام من دیوانگی کردی و تمسخر دیگران را برتافتی. آنها نه تو ، که من را در تو مسخره می کردند یا دوست می داشتند. تو فرزند و جزئی از منی و هر لذتی که بردی و یا رنجی که تحمل کردی من در آن شریک بوده ام."
یاد این قطعه شعر از نظامی افتادم که خدا به مجنون میگه:
گفت: ای دیوانه لیلایت منم
 در رگ پنهان و پیدایت منم

عشق لیلا در دلت انداختم
 صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
 گفتم عاقل می شوی اما نشد

تاریخ خوانش : 2018 MAY
        

          اگر با نثر هرمان هسه کنار می‌آیید، داستان خوبی‌ست.
ترجمهٔ سروش حبیبی را خواندم.
        

          بسیار دلنشین بود، مخصوصا فصل آخرش.
        

          «دوست من» حکایت فردی به نام کنولپ است که عاشق طبیعت گردی و زندگی اپیکوری است. انسانی که با اطرافیان خود بیگانه بوده و دید متفاوتی نسبت به اتفاقات اطرافش دارد..
        

          کنولپ، دوست صحراگرد و دنیا دیده ما، دوست داشتنی و آداب‌دان، در انتهای زندگی پر فراز و نشیب خود، درمانده و شاکی از سرنوشتش، در میان سرفه‌ها فریاد می‌زد... 
        

          روایتی جالب و متفاوت از هرمان هسه، فصل آخر برترین فصل این کتاب بود و تضاد افکار کنولپ در لحظه و تغییر آن در گذر زمان، بصورت خیلی زیبایی روی کاغذ اورده شده.
خوش بخوانید.
        

          از اون کتاب‌هایی که خوبن، اما مدل من نیستن. 

باهاش همراه شدم و شب اول آذرم رو زیبا کردم.
        

          اگر می‌دونستنم همچین کتابی از هسه وجود داره زودتر میخوندمش... کتاب خوب و آشنایی بود برای هرآنچه که به ما و به زندگی و به کسانی که اطراف ما زندگی می‌کنند، ربط دارد...
از زبان نویسنده ای که همیشه زندگی را چیزی فراتر از آنچه واقعیت و منطق است، می پندارد و دوست دارد خارج از هر آنچه معمول است بنویسد... او شخصیت های داستان هایش را مجبور به ورود در حوزه ی فلسفه  می کند و همزمان کاری می کند که خواننده نظرات موافق و مخالف و چالش ها را هم بخواند و ذهنش در آن ها درگیر شود...
        

          ممنونم ازت کنولپ. تو بهم اینده ای رو نشون دادی که دوستش ندارم. منو به رفتارهایی اگاه کردی که داشتم پیشه زندگیم میکردم.
تو اسمت ازاده است ولی از دنیا بریده ای. 
تو همیشه شور و شوق کودکانه داری ولی بودن و نبودنت فرقی به حال دنیا نداره. 
تو برای لحظاتی تازگی و امید به همراه میاری ولی فقط برای قاب کردن مناسبی. اونجایی که باید بکار بیای نیستی و نمیشه روت حساب کرد.
تو فکر میکنی داری زندگی میکنی ولی درواقع داری دنیا رو نظاره میکنی و تو بازی نیستی. 
تو زندگی رو یه جا قمار کردی و انرژی، قدرت فکر، توان بدنی و جوونیتو یه جا دادی رفت. 
تو دوران طلایی داشتی که هر کسی عاشقت میشه ولی زود پژمرده شدی و اثری ازت نموند.
        

          یکی از دلنشین ترین کتابهایی که تا بحال خوانده ام
        

          با همگان ولی تنها.
        

          خوب نبود :)))