داستان خوبی بود
قسمت های تعزیه‌اش رو دوس داشتم ... قشنگ میتونستی صحنه هارو تصور کنی 😍
دیدن رشد شخصیت اصلی هم جالب بود :)
        

          یک داستان بی زیبا در روستایی به نام رهشا که تعزیه در بین مردم بسیار مهم است و کاملا در فرهنگشان رسوخ کرده در حدی که گاه در صحبت های روزمره خودشان هم از اشعار تعزیه استفاده میکنند
به مانند دیگر آثار قیصری، کتاب پر است از بیان جزئیات دقیق و توصیف احوالات و افکار و اتفاقاتی که شاید در کنار ما هم رخ میدهند و ساده از کنارشان عبور میکنیم ولی قیصری به طور دقیقی همه را در کنار هم میچیند و صحنه های مختلفی را خلق میکند
در کتاب درگیری ها و افکار افراد روستا پیرامون برگزاری تعزیه ظهر عاشورا را میخوانیم در حالیکه محل هرساله برگزاری تعزیه دچار مشکل شده و امسال باید فکری به حالش کنند
رشد و تحولات شخصیت اصلی کتاب به خوبی از آب درآمده است
        

          «شیر نشو» داستانی در مورد خیمۀ تعزیه‌خوانی یک روستا است. هرسال در خیمۀ قدیمی و با اصالتی که در روستا وجود دارد تعزیه‌خوانی برگزار می‌شود. داستان در زمان معاصر با دفاع مقدس اتفاق می‌افتد و تنها چند روز مانده به محرم ناگهان خیمه‌ای در آتش می‌سوزد. این کتاب ما را به دنیای نوجوانانی می‌برد که برای نشان دادن عشق و ارادتشان به امام حسین علیه‌السلام به هر تلاشی دست می‌زنند و این محبت آن‌قدر در وجودشان نفوذ کرده که در صحبت کردن عادی هم با زبان اشعار تعزیه منظور خود را منتقل می‌کنند. قصۀ این کتاب آن‌قدر دل‌نشین و گیرا است که علاوه بر نوجوانان، بزرگ‌سالان را هم به خود جذب می‌کند؛ قصۀ التهاب تصمیمات یک نوجوان بین دو مرحله بزرگ شدن به‌زعم خودش و بزرگ نشدن از دیدگاه مادرش؛ قصۀ روزهای تعزیه‌خوانی در ایران، قصۀ همدلی و فداکاری‌های مردم در سختی‌های دوران جنگ و قصۀ مردمانی که ذره‌ذره وجودشان برای امام حسین علیه‌السلام و عزاداری محرّم در تب‌وتاب است... .
        

          مجید قیصری راسالهاست میشناسم،نویسنده بی حاشیه ای است وتمام همتش را گذاشته برای نوشتن اخرین کتابش شیرنشو یک رمان کلاسیک وعالی است دراین رمان همه شخصیت هادرحال پوست اندختن هستند،
        

          داستان جالبی بود.
بیشتر مناسب سنین نوجوانه
        

          یه رمان نوستالژی با قلم خوب استاد مجید قیصری که میتونه خیلی خاطره انگیز باشه. 
پست براش میزارم. 
        

          روایتی جالب از تعزیه خوانی و رسوم قدیمی عزاداری سالار شهیدان.
        

          رمان نوجوانی با موضوع تعزیه. 
درباره پسری به اسم جمشید که قرار است به جای پدرش نقش شیر را در تعزیه بازی کند. اما ماجرا به همین سادگی نیست...
جمشید که در ابتدا اصلا در خود این را نمی بیند که شیر شود با چالش های متعددی در این راه روبرو می شود اما نویسنده سیر رشد شخصیتی او را خیلی زیبا و به دور از کلیشه بیان کرده است...
        

          .
«درون هر کس یک خرگوش خوابیده که به وقت ترس پا می‌گذارد به فرار و یک شیری هست که به او دل و جرأت می‌دهد و آدم را هل می‌دهد رو به جلو»

همه‌ی حرف داستان همین است که با ترس‌هایت مقابله کن ...

در محرم یکی از سالهای جنگ ایران و عراق،جمشید در روستای رهشا که به تعزیه‌هایش شهرت دارد در یک تعمیرگاه مشغول به کار است.پدر جمشید در تعزیه نقش شیر را بر عهده داشته است. بعد از رفتن به جنگ هیچ کس از او خبری ندارد.از آن سال هیچ‌کس نقش شیر را در تعزیه ایفا نکرده است.مادر که تصور می‌کند گم شدن پدر خانواده از بد یُمنی نقش شیر بوده است مدام به جمشید می‌گوید:«بپا شیرت نکنن، شیر نشو...»

داستان در لایه‌های مختلف به جنگ‌های مختلفی اشاره دارد.
 جنگ ایران و عراق .واقعه عاشورا ( جنگ حق و باطل).
جنگ جمشید با خودش و ترس‌هایش.
یک داستان درست و حسابی که بزرگترین حُسنش پرداختن به آیین تعزیه است .

داستان یادآور می‌شود که همه‌ی ما در هر لحظه در حال جنگیم مخصوصا با خودمان و باید تصمیم بگیریم پیرو خرگوش باشیم یا شیر .
 اگر از من بپرسند خواهم گفت:
آنقدر بجنگ تا شیر بشوی. حتما شیر بشو. 

جایی از کتاب نوشته بود ؛وقتی چهل سالت بشه با دیدن سیاهی پرچم خودبه‌خود اشکت درمیاد نیاز به روضه خون نداری
و‌من زمزمه کردم :
داریم با حسین حسین پیر می‌شویم
خوشحال از این جوانی از دست داده‌ایم

برش‌هایی از کتاب :
زعفر خود را به امام می‌رساند و می‌گوید:«پسر رسول خدا ! من با سی و شش هزار جن به حضورتان آمده‌ام برای یاری شما!»
 امام نگاهی به لشکر زعفران می‌کند. تشکر می‌کند و می‌فرماید:«نیازی به کمک شما نیست؛برگردید»
زعفر نمی‌تواند برگردد،بازمی‌گوید:«قربانت شوم چرا اجازه نمی‌فرمایی؟»
 حضرت می‌فرمایند:« شما آن‌ها را می‌بینید؛ ولی آن‌ها شما را نمی‌بینند و این از مروت به‌دور است!»
 زعفر بازهم می‌ایستد و اصرار می‌کند :« اجازه بفرمایید همه شبیه انسان شویم.»
 حضرت می‌فرمایند:«نیازی نیست من به‌زودی شهید می‌شوم شما به‌جای خود برگردید و به‌جای یاری من برایم عزاداری کنید که اشک عزاداری برای من مرهم زخم‌های من است» زعفر مجبور می‌شود به امر امام برگردد و خیمه عزا بر پا کند

همتون یه روز باید نقش حُر رو بازی کنید.چون همه چیزی برای توبه کردن دارند. از راهی که رفتین و نباید می‌رفتین، رفتین. الان برگردید و توبه کنید.

امام علی(ع): هرگاه از کاری ترسیدی خود را در آن بینداز زیرا ترس از آن کار بزرگتر از خود آن کار است.

#کتاب
#کتاب_خوب
#کتاب_بخوانیم 
#معرفی_کتاب
#شیر_نشو
#ترس
#جنگ
#مجید_قیصری
#انتشارات_کتابستان
        

          شخصیت پردازی دقیق و جذابی دارد.
شاید هر کسی از داستان و سیر قصه‌ی جمشید ماجرا خوشش نیاید ولی آنقدر خوب توصیفش کرده که آدم را جذب میکند.
البته خودم اولش کمی غریب بودم با روایت نویسنده ولی به مرور روان تر می‌شود.
اگر از تعزیه خوشتان می‌آید یا میخواهید بیشتر بدانید و البته کمی به عقب تر برگردید مناسب است.