«رژه ی پیروزی در بندر آرتور» برگزیده یی است از همه دوره های داستان نویسی ژاپن، از آغاز تا امروز: کهن (794-710)، کلاسیک (1185-794)، میانه (1603-1185)، پیشامدرن (1868-1603)، مدرن (1945-1868) و پسامدرن، در این کتاب، سعی شده تا از هر دوره، داستان هایی ترجمه شود، تا خواننده بتواند سیر تحول داستان نویسی ژاپن و بالاخص داستان کوتاه ژاپنی را دنبال کند، با ذکر این نکته که هر داستان نمایانگر دوره ی خاص خودش است. در مجموع، از دوره های کهن، کلاسیک و میانه، از هر دوره یک داستان از یک نویسنده ترجمه شده، و از دوره ی پیشامدرن، دو داستان از دو نویسنده، و در نهایت از دوره ی مدرن و پسامدرن نیز نوزده داستان از چهارده نویسنده.
ژاپن یا آنطور که مردمانش می گویند «نیهون» یا «نیپون کوکو»، به معنای خورشید و روز، و ریشه و آغاز (یا خدای خورشید)، شرقی ترین کشور جهان است؛ همین دو تلاقی خورشید و شرق، ژاپن را «سرزمین آفتاب تابان» تصویر کرده؛ نخستین سرزمینی که خورشید از آن طلوع کرده است. دنیای عجیب مردمان چشم بادامی شرق دور، پر است از زیبای های خاص و منحصر به فردی که توانسته طی این سالها، معتبرترین جوایز سینمایی و موسیقایی را از آن خود کند؛ و همین زیبایی های رازآلود شرق دور است که ادبیات ژاپن را در عرصه ی ادبیات جهان خاص و متمایز ساخته، و اقبال عمومی و نگاه منتقدین را به دنبال خود گسیل کرد: دنیای سامورایی ها و سلحشوری ها، دنیای آیین ها و مناسک و سنت ها و اسطوره ها هنوز هم از پس قرنها در هاله یی از رمز و راز به حیات خود ادامه می دهد، و این رازآلودگی با ورود به ادبیات ژاپن، داستانهای امروز ژاپنی را سرشار از قصه و کنش داستانی کرده. این ادبیات، همپای سینمای ژاپن (و از سوی دیگر، موسیقی) پیش می رود؛ از اقتباس های بسیار موفقی که از ادبیات ژاپن شده، تا موفقیت روزافزون نویسندگان و فیلم سازان ژاپنی که هریک به فراخور اهمیت، توانسته اند جوایز معتبر ادبی و سینمایی را برای سینما و ادبیات ژاپن به ارمغان بیاورند: از نویسندگان نوبلیست ژاپنی و برنده ی دیگر جوایز ادبی گرفته: یاسوناری کاواباتا، کنزابورواوته، یوکواوگاوا، کازئوایشی گورو هاروکی موراکامی، تا فیلم سازان برنده ی اسکار، کن، ونیز، برلین و دیگر جوایز معتبر سینمایی: یاسیجرو اوزو، شوهنی ایمامورا، کنجی میزوگوچی و آکیرا کوروساوا.