معرفی کتاب عابر هوایی اثر اوژن یونسکو مترجم سحر داوری

عابر هوایی

عابر هوایی

اوژن یونسکو و 2 نفر دیگر
3.6
4 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

9

خواهم خواند

5

ناشر
بیدگل
شابک
9786226401180
تعداد صفحات
113
تاریخ انتشار
1398/11/13

توضیحات

        براتز: اگه آدم فکر کنه که بدون پروانه و بال تو آسمون بودن غیر طبیعیه، اعتمادش سست میشه، ارتفاعش کم میشه، می آد پایین، اما نه تند تر از آسانسور، بعضی وقت ها، به نیروی اراده، میشه دوباره اوج گرفت و رفت بالا،درست مثل این که آدم از وزنش کم کنه. اما نه برای مدت طولانی، یه تزلزل کوچیک تو اراده آدم کافیه که سر خوردن رو به پایین شروع بشه.وقتی که دوباره به راز کار در خودم پی بردم، بارها و بارها، موقع جهش به آسمون، به خودم گفتم «حالا دیگه بلدم، برای همیشه، دیگه یادم نمیره، همون طور که شنیدن و دیدن یادم نمیره.»
      

یادداشت‌ها

"تمام زندگ
          "تمام زندگیم صرف این شد که به خودم بگم می‌خوام زندگیم رو تغییر بدم. شب‌ها که بی‌خوابی به سرم می‌زد با خودم می‌گفتم:« فردا همه چی رو داغون می‌کنم و تغییر میدم.»"

«عابر هوایی» نمایشنامه‌ای از شاهکارهای تئاتر ابزورد است که پرواز یک مرد عادی به نام برانژه را روایت می‌کند، پروازی که نه رهایی است، نه فرار، بلکه سقوطی است به ورای پوچی وجود. 

چرا «عابر هوایی» را بخوانیم؟ 
🔵 پرواز به مثابه مرگ: یونسکو با نبوغی ترسناک، پرواز برانژه را به استعاره‌ای از گذار انسان به سوی ناشناخته تبدیل می‌کند. هرچه او بالاتر می‌رود، خانواده‌اش بیشتر در توهمات خود غرق می‌شوند، گویی واقعیت و خیال در آستانه نیستی، یکی می‌شوند. 
🔵 طنز سیاه یونسکو: دیالوگ‌های نمایشنامه گاهی هم خنده‌دار هستند هم وحشتناک. این همان سبک منحصربه‌فرد یونسکو است: مسخره‌کردن تراژدی انسان. 
🔵 نقد جامعه مدرن: خانواده برانژه نماد انسانی هستند که در انبوه پیشرفت‌های تکنولوژیک، از درک ساده‌ترین حقایق عاجزند. پرواز برانژه شاید هجوِ «پیشرفت» باشد! 

📔 سبک نمایشنامه: تئاتر ابزورد با دیالوگ‌های چرخشی و موقعیت‌های فراواقعی. 
        

13