ارتباط موثر و کارآمد از اساسی ترین و ضروری ترین عناصر شکل دهندة مددکاری اجتماعی سنتی است. مددکاری به مثابة تنها ابزار در حمایت از حقوق مددجو است. آنچه بیش از هر عامل دیگری در این مهارت مهم می نماید توجه به مهارت های اجتماعی و طریقة برقراری ارتباط با مددجویی است که مددکار را تنها مرجع رفع مشکل خویش می داند. مددکاران برداشت های مثبت و منفی متعددی از ارتباطات دارند. چنین قضاوت هایی به ذهینت استفادة مددکار اجتماعی از مجموعة تاثیرات متقابل کلامی، غیرکلامی و ارتباطات نمادین بازمی گردد. به دلیل اهمیت ارتباطات در مددکاری اجتماعی، نگارنده در کتاب حاضر به این موضوع پرداخته، و مباحثی چون: ارتباط موثر و کارآمد و دیدگاه های مددجویان؛ انواع ارتباط؛ ساختار روابط میان مددکار و مددجو؛ و روش های مکتوب در تغییر رفتار و طرز تلقی را بررسی کرده است.