معرفی کتاب مترسک در چهار موقعیت اثر عباس باباعلی

مترسک در چهار موقعیت

مترسک در چهار موقعیت

3.0
1 نفر |
1 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

0

خوانده‌ام

1

خواهم خواند

0

ناشر
نیماژ
شابک
9786003676015
تعداد صفحات
108
تاریخ انتشار
1401/3/3

توضیحات

        در مجموعه داستان «مترسک؛ در چهار موقعیت» عباس باباعلی وضعیت‌های ناممکن و نامحتملی را شکل داده است که خاص اوست و نظیر آن ها را در کمتر اثری ( چه داستان و چه هر اثر دیگری) می توانید بیابید: مرده‌ای که روی تخت تشریح عاشق شده است، مرده‌ای دیگر که دارد انتظار می‌کشد بیایند جسدش را جمع کنند و… ته‌مایه‌ی طنز داستان‌های باباعلی که رنگ پرمایه‌ای از کنایه را با خود همراه دارد، به همراه لحن جذاب و ویژه‌ی روایت‌های او و از این دو مهم‌تر بدیع‌بودن موضوعاتی که او برای نوشتن انتخاب کرده است، داستان‌های او را به آثاری ویژه و خواندنی تبدیل می‌کند. «مترسک…» دومین مجموعه داستان باباعلی است اما از پس سال‌ها تجربه‌اندوزی و نوشتن مستمر برای رسیدن به‌سبکی شخصی در داستان نویسی حاصل شده است. توفیق داستان های این مجموعه در جوایز مختلف داستانی می‌تواند نمودی از ثمربخش بودن تلاش نویسنده برای رسیدن به جهان و نگرش خاص خود نیز باشد.
      

یادداشت‌ها

          چرا مترسک؟ و چرا در چهار موقعیت؟
اسم هیچ‌کدام از داستان‌های این مجموعه، مترسک نیست، اما وقتی به داستان ششم، یعنی «پرنده که این‌قدر خون ندارد» برسید متوجه می‌شوید مترسک کیست و چهار موقعیت چیست. نویسنده چیزی نمی‌گوید، تویی که می‌فهمی. این داستان از معدود داستان‌های زجرآوری بود که خواندم، داستانی که انگار من هم مثل مترسک ماسیدم به آسفالت و هر تکه از بدنم به یک سمتی رفته بود. خونم یه سمت می‌رفت و مغزم سمت دیگر. بعد از پایان این داستان، منقلب شدم و تا چندین دقیقه به چیزی جز زجری که متحمل شدم نمی‌توانستم فکر کنم.
داستان‌های خوب مجموعه کم نبود. «من و لی‌لی»، «سگ خفته» و «لبخند شیشه‌ای» به سلیقه من نزدیک بود. در این داستان‌ها نویسنده من را به درون داستان کشید و شدم کسی که یک لی‌لی در زندگی می‌شناسد، کسی که چندین سگ خفته دارد و کسی که از پشت شیشه لبخند می‌زند ولی توجه مخاطب به لبخندش نیست.
کل مجموعه را می‌توانم متوسط ارزیابی کنم، ۱. به خاطر ابهامی که به نظر می‌رسید تعمدی نبوده و چیزی به داستان اضافه نمی‌کرد.  ۲. به خاطر پایان‌‌هایی که تعمدا باز بودند، اما باز بودن پایان در جهت تقویت داستان نبود.
اما همان چند داستان خوب، ارزش تهیه و مطالعه این کتاب را داشت. از باباعلی بیشتر خواهم خواند.
        

0