صادقانه بگم حتی یک ستاره هم نباید به کتاب تعلق بگیره
ترجمه ی نادرست و همچنین حذف بخش های بسیاری از کتاب که حتی به صورت حرفه ای انجام نشده.....
 در نگاه اول روند جنایی کتاب شما رو جذب میکنه؛
اما در ادامه با فاجعه ای انکار ناشدنی مواجه می‌شوید .
ترکیب کلمات و جملاتی ابهام آمیز برای رساندن منظور به صورت سر بسته یا رساندن بخشی از اون ، در حالی که نصف محتوای کتاب رو در بر گرفته!
شاید این اثر امتیاز خوبی در بین سایت های گودریدز و ... داشته باشه(البته من چک نکردم) ولی مترجم یا مدیر نشر قبل از شروع پروژه نباید از خودشون بپرسند که اصلا خروجی این کار بعد از کلی سانسور چطور میشه؟
و در آخر  خواننده ی کتاب رو با یک داستان نصفه و نیمه ، پلان داستانی که از بین رفته و محتوای دستکاری شده ، در بین مسیر رها می‌کنند. 
        

          وقتی «وینک پاپی میدنایت» رو می‌خونی، انگار وارد قصه‌ای می‌شی که هر برگش پر از سایه و نور، حقیقت و دروغ، و جادوی عجیبیه که مرز بین خیال و واقعیت رو محو می‌کنه. سه صدا، سه شخصیت، مثل سه ساز مختلف در یک سمفونی، دائم با هم می‌پیچن و گاهی هماهنگ، گاهی آزاردهنده، اما همیشه پرکششن.

وینک مثل جادویی پنهان، پر از راز و افسانه‌ست.
پاپی آینه‌ایه از غرور و تلخی، دختری که زیبایی و تاریکی با هم تو وجودش می‌جوشن.
و میدنایت، پسری که مدام بین این دو دنیا سرگردونه، مثل کسی که توی جنگل دنبال راهیه اما هر بار عمیق‌تر تو مه گم می‌شه.

حس منِ خواننده؟
این کتاب مثل خوابیه که نصفه‌شیرین و نصفه‌هولناکه. گاهی دلت می‌خواد لابه‌لای جملات بمونی و توی همون فضا قدم بزنی، گاهی هم قلبت تندتر می‌زنه چون نمی‌دونی کدوم‌یک از سه صدا راست می‌گه و کدوم فقط داره بازی می‌کنه.

به‌نظرم «وینک پاپی میدنایت» بیشتر از اینکه فقط یک داستان باشه، یه حسه؛ حسی از راز، تنهایی، و اون جادوی غریبی که فقط تو کتاب‌های فانتزی خوب پیدا می‌کنی. 🌙✨