سلام
برای من جذاب بود.
"دانش، قدرت می آورد!"
این جمله از شخصیت پرقدرت این داستانست.
ویل.
 البته من همچنان اعتقاد دارم ثروت قدرت می آورد😅. خب در کنارش دانش و مهارت هم بس کارآمدست.
مطالعه، مشاوره و برنامه ریزی. برای رشد و پیشرفت هر کسی ضروریست.
لو، خوش شانس بود که توانست شش ماه در جوار یک فرد خودساخته و توانمند باشد و البته خوب هم از این همجواری بهره برد و رشد کرد. 
داستان زیبایی است.
پیش بسوی زندگی😉
        

          رمانی عاشقانه در سبکی متفاوت و جذاب. من حدود4سال پیش این کتاب رو خوندم. راستش خسته از داستانهای تکراری و عشقهای مثلثی تو رمانهای ایرانی و خارجی، این رمان بهم پیشنهاد شد. که روزها کنارگذاشتمش، اماوقتی یروز از بی حوصلگی شروعش کردم دیگه نشد پایین بزارمش. خانم مویز تمام رمانهاشون خاص و متفاوته. که البته این رمان 3جلد داره که به شخصه از تمامش لذت بردم
        

          رمانی جالب 
ارزش خواندن دارد یکی از بهترین آثار جوجو مویز به حساب میاد
        

          این کتاب در مورد پسری به نام ویل ه که از قشر مرفه جامعه ست . اهل سفر و خوش گذرونی ه و هیچ وقت هیچ مشکلی در زندگیش نداشته . اما در  یک تصادف  ، مهره های ستون فقراتش آسیب می بینه و مجبور به زندگی روی ویلچر میشه . بعد از این اتفاق ویل افسردگی شدید میگیره . 
خانواده ش دختری رو  استخدام میکنن تا مانع از افسردگی بیش از حد این پسر بشه .
ماجراهایی در این رمان رخ میده که به نظرم باید بخونین و  لذت ببرید  ...
        

          کتابی که باناامیدی هاش ناامید میشی و باامید هاش امیدوار...
و اصلا نمیشه اخرکتاب رو حدس زد...
        

          قشنگ ترین بود 😢❤️
        

          بسیار کتاب خوبی است و خواندنش پیشنهاد می شود. بعد از اتمام کتاب فقط دلم می خواست سفر بروم و همه جا را ببینم. 
        

          یکی از زردترین رمان‌هایی که خوندم. بسیار ضعیف و بی‌محتوا. این‌طور کتاب‌ها را می‌خوانیم که اگر روزی نوشتیم، اینطور ننویسیم.
        

          رمان با از دست دادن کار لوئیزا کلارک در یک کافه محلی آغاز می شود. او با داشتن فرصت های شغلی کمی در شهر کوچکش در انگلیس، شغلی به عنوان مراقب ویل ترینر، تاجر ثروتمندی که دو سال قبل در تصادف با موتورسیکلت از گردن به پایین فلج شده بود، می پذیرد. ویل در ابتدا نسبت به لوئیزا سرد و دور است، اما وقتی آن دو زمان بیشتری را با هم می گذرانند، شروع به ایجاد پیوند می کنند.لوئیزا متوجه می شود که ویل، که زمانی یک تاجر ماجراجو و موفق بوده است، از زمان تصادفش با افسردگی و احساس ناامیدی دست و پنجه نرم می کند. او به لوئیزا می گوید که قصد دارد برای خودکشی کمکی به سوئیس سفر کند که در آنجا قانونی است. لوئیزا از این ایده وحشت زده می شود و تصمیم می گیرد تا نظر خود را تغییر دهد.در طول رمان، لوئیزا و ویل رابطه نزدیکی برقرار می کنند. لوئیزا ویل را با تجربیات جدیدی آشنا می کند و به او کمک می کند تا عشقش به زندگی را دوباره کشف کند. ویل به نوبه خود به لوئیزا کمک می کند تا اعتماد به نفسی برای دنبال کردن رویاها و جاه طلبی های خود به دست آورد. ویل علیرغم احساسات فزاینده آنها نسبت به یکدیگر، همچنان به برنامه خود برای پایان دادن به زندگی خود متعهد است.
        

          خیلی غم انگیز ولی خیلیمم قشنگ بود
        

          من اول فیلمش رو دیده بودم دو بار و مجذوب بازیگراش و به خصوص اون شور و نشاط شیرین لوییزا شده بودم.
داستان دختری که یک جورهایی نون‌آور خونه‌ست و شغلی رو قبول می‌کنه که توش باید از فرد معلولی که دست‌ها و پاهاش حرکتی ندارن، مراقبت کنه. بیشتر از نظر روحی، نه جسمی.
داستان زندگی‌بخشیدن‌ه. داستان یادآوری دلایلی برای ادامه دادن، برای موندن، برای نفس کشیدن.
این کتاب داشت می‌گفت حتما نباید دست و پات رو از دست بدی و یک گوشه بیفتی تا زندگی نکنی، در کمال سلامتی، میتونی درگیر تکرّر و روزمرگی بشی و خودت رو فراموش کنی، خواسته‌هات رو و دل‌خوشی‌هات رو.
اول که می‌خونیش،فکر می‌کنی فقط این ویلیامی که روزی چقدر موفق بوده و حالا ویلچرنشین شده، به کمک و انگیزه و یادآوری نیاز داره، ولی در آخر هر دو در تلاشند که به دیگری زندگی کردن رو یادآوری کنن. و این قشنگه، سخته و خیلی حوصله و صبر میخواد ولی قشنگه.
این هم بگم که وقتی شروعش کردم که داشتم کتاب سنگینی می‌خوندم که یهو ازش خسته می‌شدم. برای اینکه مجبور نشم اون کتاب رو ول کنم، وسط مسط‌هاش این رمان رو شروع کردم. خب آدم همیشه باید ببینه انتظارش از کتابی که می‌خونه چیه. من دنبال یه شاهکار ادبی و کتاب پرفروش و محبوب نبودم. و دلیل خوندنم هم این‌ها نبود. و چون توقع بار ادبی و معنایی خاصی نداشتم و به چشم تفریح بهش نگاه می‌کردم، ازش راضی بودم.
        

          من اولش فیلمشو دیدم
بعد کتابشو خوندم
و فهمیدم ظلم کردم به خودم
که خودم رو محدود کردم به فیلم
کتاب به من اجازه داد خیلی راحت‌تر شنا کنم تو دریای ماجراها
عاشقش شدم بی اغراق
        

          آخرین رمانی بود که خریدم. اصلا خوشم نیومد
        

          داستان شاید میتونست جذاب تر باشه ولی من بعد تموم کردن این جلد حس میکنم اندازه ۳ روز گریه کردم 
        

          خیلی غمگین بود اخرش:)))
هم با فیلمش گریه کردم هم با خوده کتاب...
        

          زیبا و دوست داشتنی،الهام بخش و امید دهنده ودرعین حال غم انگیز…🫠
فیلمش رو دیدم ولی..امان از کتابش،احساسات و لحظاتشون بقدری دقیق بیان شده بود که به جان مینشست 🌱
حیف که انتهای داستان رو جور دیگه ای میخواستم ولی همونهم زیباش‌کرده بود💔
        

          جزو اولین رمان هایی که خوندم و باعث شد حسابی کتابخون بشم:')))))
دوست داشتنی.
        

          به قدری این کتاب را با جون و دل درک کردم که وقتی بهش فکر میکنم گریم میگیره
        

          بد نبود اما شاید نباید قبل از خوندن کتاب فیلمشو میدیدم...فیلمش به قدری خوب و جذاب بود که عاشقش شدم...شخصیت لو (لوییزا) و نحوه لباس پوشیدنش و رنگا باعث جذابیت فیلم میشد حتی نحوه بیان و حالت چهرشو موقع خوندن کتاب تصور میکردم...با این حال فکر میکنم اگه کسی فقط فیلم رو هم ببینه چیزی رو از دست نمیده(البته این نظر منه)...اما با خوندن کتاب بیشتر ویلیامو درک میکنیم و بابت تصمیمش بهش حق میدیم
‌
        

          یه کتاب سرشار از
تنفر، عشق
صبر، و یه جورایی، تناقض. اصلا کلیشه ای نبود؛ اواخر داستان یه قسمت کوتاهی یه کم بد شد و خیلی تو ذوق زد ولی یهو دوباره به خوبی قبلش میشه و اینکه تهش خیلی هم باز نیست و یه جورایی اینطوریه که میگه خب همه چی گذشت، اما ادامه داره همه چی..