خانم دباغ از آن خانم هایی ست که وجودش برای همه می تواند امیدبخش باشد. 
خدایش بیامرزد 
داستان پر فراز و نشیب و پر از کار و فعالیت و کوشش خواندنش بسیار لذت بخش است. 
خواندن این زندگینامه جدا از بار داستانی و جذابیت هایی که دارد می تواند به عنوان یک تاریخ شفاهی برای خواننده عمل کرده و از قیام 15 خرداد 1342 تا چند سالی پس از جنگ را به خوبی پوشش دهد و از زاویه دیدی بسیار جذاب این وقایع را به تصویر بکشد. 
خانم دباغ با نام مستعار "خواهر طاهره" همان خانمی است که  حتی با شکنجه شدن دخترش درست جلوی چشمش حاضر به فروختن همقطارانش به ساواک نشد ، با مسلمانان لبنان و فلسطین علیه صهیونیست ها جنگید ، در نوفل لوشاتو مسئول امنیت بیت امام خمینی بود و بعد تر هم شد فرمانده سپاه همدان . 
اگر شهید حسین همدانی را بشناسید -همان فرمانده قوای ایرانی در سوریه و جنگ علیه داعش- باید این نکته را هم بدانید که همدانی هم روزگاری نه چندان دور از نیروهای خانم دباغ بوده . 
خانم دباغ پس از پایان نمایندگی اش در مجلس حاضر نشد از آن حقوق های مادام العمر بگیرد و حتی مواقعی که تحت فشار مالی قرار می گرفت ، با اتومبیل شخصی اش - پیکان- مسافر کشی هم می کرد. 
این ها را گفتم تا شاید کمی علاقمند بشوید و بخوانید و پیش از خواندنتان هم بگویم این ها گوشه ای از فعالیت های خانم دباغ هم نبود که من اینجا نوشتم 
خانم مرضیه حدید چی دباغ یا همان خواهر طاهره از آن موجوداتی است که امروز واقعا در جامعه ما نایاب شده اند از آن تکه هایی از تاریخ است که باید قاب گرفت و  به تماشایش نشست. 
روحش شاد و راهش پر رهرو باد
        

          روایت قطعه ای از زندگی یک زن مسلمان معتقد عجیب و متفاوت و تک، با همراهانی متفاوت...
واقعا کدوم همسر و فرزندانی هستن که اینقدر نبود مادر و همسر براشون قابل پذیرش باشه؟ و چقدر حیف که در این کتاب از زاویه دید این همراهان محرومیم، که طبق گفته کتاب خودشون حاضر به مصاحبه نشدن...کاش اون ها هم از دید خودشون شرایط و ویژگی های زندگی در کنار این نمونه نادر از بانوان مسلمان رو بیان کنن تا خیلی از سوال های ما پاسخ داده بشن
خانم دباغ، که حضور اجتماعی شون بعد از فرزند هشتم، بسیار پر رنگ میشه و مدام در حال سفر و جلسه و پخش اعلامیه و ...بودن تا اینکه دوبار به زندان می افتن و بعد از اون برای حدود سه تا چهارسال از ایران خارج میشن و خانواده رو به همسرشون می سپارن.در این مدت آموزش های اعتقادی و نظامی رو میدیدن و گروهی رو هم آموزش میدادن و مدام در سوریه و کشورهای مختلف در تشکیلاتی زیر نظر شهید محمد منتظری فعالیت داشتن و از خانوادشون بی خبر بودن تا  ساواک اونها رو تحت فشار نگذاره
زمانی هم که امام به فرانسه میرن، مسئولیت رتق و فتق امور داخلی بیت امام رو ایشون به عهده میگیرن و جزییاتی از اون برهه زندگی امام منتقل می کنن که برای من جدید بود
بعد از پیروزی انقلاب هم خیلی زود به عرصه فعالیت برمیگردن و مسیولیت های مختلفی مثل فرماندهی سپاه همدان رو به عهده میگیرن و باز از خانواده دور میشن و ما باز از دید خانواده شون این برهه رو نمیبینیم...
واقعا الان متصوره که خانمی رو فرمانده سپاه یک شهر که هیچ یک روستا بگذارن؟و اگر بگذارن چقدر اون کار درسته؟چه ویژگی های خاصی اون زن باید داشته باشه که حضورش تو اون مسئولیت بر مسئولیت هایی که در خانواده داره مثل مادری و همسری اولویت داشته باشه؟ 
تو این کتاب حتی امام هم بر دوری و حضور اجتماعی ایشون صحه میگذارن، هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب و چه تاییدی از این بالاتر که کارشون درست بوده...
حالا ما چجور باید از ایشون الگو بگیریم که مسیر رو درست رفته باشیم؟که نه دچار افراط و حضور بیش از حد اجتماعی بشیم و نه دچار تفریط و رها کردن مسئولیت های خارج از خانه؟
کاش این کتاب کامل تر بود و این سوال ها رو هم تا حدی پاسخ میداد
پی نوشت های کتاب و اطلاعاتی که از افراد میداد جالب بود و اسامی مختلف نام آشنایی در اون دیده میشد.
        

          سرگذشت عجیب بانویی عجیب 
خیلی خانوم خاصی بودن 
رحمت خدا بر این انسان بزرگ و این مجاهد انقلاب 
        

          داستان زندگی پر هیجان و جذاب مبارز انقلابی خواهر دباغ‌. یک بار چند سال پیش متنی خوندم و الان دوباره صوتی گوش دادم. عالی بود. نویسنده هم بهای حرفه ای کار کرده بود. حتما بخونید یا گوش بدید.

«خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ)» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/38091
        

          جنس این کتاب با همه کتابایی که خوندم فرق داشت! از دستش ندین
        

          خب خاطرات خانم دباغ واقعا خواندنی و جالب و بعضا حیرت‌زا ست.
 اما چند مشکل دارد: نخست این‌که روند خاطرات خیلی سریع می‌گذرد که به خاطر فاصلۀ سال‌ها و سن و فراموشی ایشان است که از جزئیات و لذت کتاب کم می‌کند. 
و دوم این‌که این کتاب از نسل اول خاطره‌نگاری‌های معاصر است، هم‌نسل عزتشاهی و احمد احمد. قبل از نسل دا و متاخرین. که زحمت آن نسل را اکثرا  محسن کاظمی می‌کشید. اما نثر این کتاب‌ها به شدت ناپخته است و پر از اشکال. و مثل همیشۀ سورۀ مهر پر از اغلاط املایی و تایپی هم. 
این دو مشکل شأن و ارزش کار را کم می‌کند.
اما با همۀ این احوال، مطمئنا این کتاب ارزش خواندنش را حتما دارد. حتما.
        

          زنی که به بلندای تاریخ باید ستودش
        

          کتاب مرضیه دباغ که اصلا راضیم نکرد و همش حس میکردم یک عالم حرف زده نشده وجود داره و دنبال اینم که از طریق مستند یا کتاب دیگه ای در مورد ایشون این خلأ رو پر کنم .
        

          این کتاب رو ۸ ۹ سال پیش خوندم اما آنقدر کتاب برام جذاب بود که هنوز هم جزو اولین توصیه هام برای مطالعه خصوصا بانوانی است که علاقه به حضور اجتماعی دارن

خانم دباغ حقیقتا اهل جهاد بود و به اندازه ده ها مرد برای این انقلاب مردانه زحمت کشید و تا انتها انقلابی ماند.

البته مدل حضور اجتماعی او تنها یک مدل محسوب میشه و قرار نیست همه همینجوری کنش کنن بلکه مدل های مختلفی تو همون عصر وجود داشته و می‌تونه وجود داشته باشه اما انصافا در مسیری که تشخیص داده بود که مسیر حق هم بود عجیب استقامت داشت

پیشنهاد میدم حتما دختران جوان بخوننش، حتما
        

          همیشه شنیدن صدای خانم دباغ و تعریف خاطرات شیرینشون واسم جذاب بود.
طنین گرم صداشون با بیان خاطرات قبل انقلاب و امام خمینی چنان میخکوبم می‌کرد که بارها می‌شنیدم و دنبال می‌کردم.
بانوی چریک شجاع و نترس و بابصیرت با توان روحی بسیار بالا
ایشون شاگرد شهید چمران  و امام موسی صدر بودند و این هم یکی دیگه از  اون نکاتی بود که ایشون رو برای من دوست‌داشتنی‌تر می‌کرد.
حضورشون در پاریس به همراه امام خمینی و شجاعتشون تو اون موقعیت هم یکی دیگه از نکاتی بود که خاطراتشون رو شنیدنی‌تر می‌کرد.
خاطراتشون از زندان ساواک و شهید شدن دخترشون در زندان هم توان روحی بالای ایشون رو می‌رسوند.
همه اینها برای الگو شدن خانم دباغ کافی که نه زیاد هم هست.

کتاب رو که دیدم در حد تورق دستم گرفتم اما اینقدر جذاب و خواندنی و روان بود که با همه فشاری که بعضی از خاطرات واسم داشتند تا آخر خوندم.

خدا رحمتشون کنه 
        

          زندگی خانم دباغ بخشی از تاریخ جمهوری اسلامی هست که کمتر بهش پرداخت شده
چرا؟
شاید چون زن بوده! و برای من جالب بود که اوایل انقلاب چقدر نقش‌های بالایی به زن‌ها داده میشد
مثلاً رئیس سپاه
بله خانم دباغ تنها خانمی بوده در این چهل سال که رئیس سپاه شهر همدان بوده 
یا مثلاً نامه امام به گورباچوف چهار نفر حامل نامه بودن که یکیشون خانم دباغ بوده
زندگیشون برام جالب و عجیب بود و کتاب چون از زبون خودشون بود، جذاب
        

          یکی از کتابهایی که روزهای منتهی به بهمن ماه خوندم. حدود 10 سال قبل.
        

          روایت یک زندگی پر از اتفاق و حرکت و رشد.
و البته خیلی عجیب و تأثیرگذار
        

          بسم الله 

این کتاب یکی از بهترین و دقیق‌ترین کتاب‌ها در حوزه تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی است. مباحث به شکل کاملاً به اندازه و دقیقی ارائه شده است؛ نه آنقدر زیاد که مخاطب احساس خستگی کند و نه آنقدر کم که قسمت‌هایی گیج کننده و مبهم باشد. همه چیز کاملاً به اندازه گفته شده است.

مجموعه‌ای از شخصیت‌های دخیل در انقلاب و موثر در آن، به علاوه کنش‌هایی که این شخصیت‌ها در آن زمان داشته‌اند را می‌توانید در این کتاب پیدا کنید.

مهمترین بازه‌ انقلاب اسلامی، یعنی زمانی که ریشه‌های پیروزی شکل گرفت تا زمان انتقال مفاهیم انقلاب به کشورهای ابرقدرت در این کتاب گنجانده شده است. روایت کتاب قبل از پیروزی انقلاب آغاز شده و تا بعد از نامه امام به گورباچف ادامه پیدا می‌کند. 

شخصیت خانم دباغ پیش از این، برایم در خاطرات مبهمی که افراد متفاوت بیان می‌کردند خلاصه می‌شد. اما این کتاب مرا به شکل کاملاً جزئی با زوایای مختلف زندگی ایشان آشنا کرد.
- او جزو اولین شخصیت‌های موثر در انقلاب است.
- یکی از اعضای اصلی گروه‌های مستقل از گروه‌های مارکسیستی است.
- به همراه دخترش زندانی ساواک می‌شود و با شکنجه دخترش سعی می‌کنند که او را از مواضعش منصرف کنند.
- برای حضور در دوره‌های چریکی به سوریه و لبنان نزد امام موسی صدر و چمران می‌رود.
- از اعضای تیم تحصن کننده ایرانی در فرانسه برای تشدید فشارها به محمدرضا پهلوی است. 
- یکی از نزدیک‌ترین و مورد اعتمادترین شخصیت‌ها نزد امام خمینی در زمان تبعید است.
- رئیس سپاه همدان و یکی از موثرترین شخصیت‌ها در مقابله با اعضای کومله و تیم‌های قاچاق است.
- نماینده امام به همراه آیت الله جوادی آملی برای رساندن نامه به گورباچف است. 
این‌ همه، تنها گوشه‌ای از زندگی اعجاب آور این بانوست...!

یکی از شخصیت‌های جالب توجه که در کتاب به او اشاره شده است شهید محمد منتظری است. شخصیتی که به عنوان نیروی مافوق خانم دباغ در قسمت‌های مختلف کتاب به او اشاره شده است. ویژگی‌ منحصر به فرد او سختگیری‌های انقلابی بوده است. در قسمتی از کتاب شهید منتظری خانم دباغ را به واسطه اینکه بعد از مدت‌ها در لبنان با همسر خود دیدار می‌کند و این کار را خلاف مباحث امنیتی می‌داند در خانه‌ای محبوس کرده و حتی خوراک به او نمی‌رساند در نتیجه خانم دباغ بیهوش شده و راهی بیمارستان می‌شود!!!

اینکه در این برهه زمانی که زنان به شیوه‌های مختلف در کشور ما و کشورهای دیگر به دنبال ابزاری برای دیده شدن‌های غیرمعمول هستند خود نشان از پوچی این تفکر دارد. در این کتاب شما با بانویی مواجه هستید که با تمام توان در جهت حفظ اعتقادات خود قدم برمی‌دارد و نه تنها حضور اجتماعی‌اش منافاتی با دیدگاه‌های مذهبی ندارد بلکه این دیدگاه‌ها کمک کننده و تقویت کننده او در مباحث اجتماعی نیز هست. خانم دباغ نماینده‌ای است که امام خمینی برای نشان دادن زن تراز جمهوری اسلامی به دیدار گورباچف می‌فرستند.

حقیقتاً در بعضی قسمت‌های کتاب، به واسطه توانایی‌های خارق‌العاده این بانو انگشت حیرت به دهان می‌ماندم.

یکی از کتاب‌هایی که از نان شب برای علاقمندان به مباحث انقلاب واجب تر است، بی‌شک این کتاب است. در دل کتاب جزئیاتی پیرامون شخصیت‌های مختلف به خصوص حضرت امام ارائه شده است که شاید در هیچ کجای دیگر مشابه آن دیده نشود. چرا که خاطرات از آن کسی است که در خصوصی‌ترین لحظات و زمان‌های زندگی حضرت امام حضور دارد و این شخص در منطقه‌ای که هر کس دسترسی به امام ندارد، یعنی پاریس، با ایشان ملازم است.

دلم می‌خواهد بیش از این‌ها درباره این کتاب بنویسم و بگویم اما نه مجالی است و نه حوصله‌ای... باید بخوانید تا متوجه شوید که این کتاب دُرّ نایابی است.
        

          این کتاب را در نوجوانی خوانده‌ام. آن موقعی که خانم دباغ هنوز در قید حیات بودند. خدا رحمتشان کند.
از سبک و سیاق نوشتار چیزی یادم نمانده. اما زندگی خاص خانم دباغ جالب بود. ای کاش به جزئیات بیشتری از زندگی ایشان پرداخته شود.
        

          خاطرات یک بانوی انقلابی قوی. 🌺
        

          نمیدونم درباره خانم دباغ و این کتاب چی میشه نوشت!
مدل و الگوی متفاوتی از زن بودن رو تو این کتاب خوندم 
هرچند همونطور که نویسنده در مقدمه گفته بود بنا به خیلی دلایل خاطرات و نام هاي زيادي  جاشون در این کتاب خالیه اما بازم اگر دنبال کتابی از حوالی ایام انقلاب و ترکیب زن بودن  وحضورِ انقلابی داشتن هستید این کتاب رو اصلا ازدست ندید.
        

          سه ستاره به خاطر شخصیت خانوم دباغ وگرنه به نظرم کتاب خوب جمع نشده بود و نیاز به بازنویسی مفصل داشت.
        

          مرضیه تا زمانی که زنده بود برایم زنی خاص بود .زنی که زیر شکنجه ساواک تاب آورده و از مبارزه دست بر نداشته است.
 همه می دانند برای شکنجه روانی،دخترش را هم به کمیته‌ی مشترک برده اند.
همین دو نکته کافی است که این زن برای همیشه در خاطره ها حک شود.
بارها از خودم پرسیدم مگر می شود این دردها را تحمل کرد و زنده ماند؟مگر می شود فرزندت را پیش چشمت شکنجه کنند و قلب نایستد و نفس به شماره نیفتد؟

 کتاب مرضیه خواننده را به عمق زندگی این بانوی بزرگوار می برد تا بیشتر از ماجرای زندان و شکنجه بداند .در کوچه پس کوچه های زندگی این بانوی مبارز پرسه می زند و بیشتر در اتمسفر زندگی اش غرق می شود.
دیگر فهمیدن مرضیه سخت نیست.تربیت خانوادگی او ،آرزوها و اولویت های جوانی اش، او را تبدیل به مسلمانی پیشرو و جسور کرده بود . او نمی توانست بدون توجه به حکومت سیاسی سرش را پایین بیاندازد و فقط خانه داری اش را کند.
جالب اینکه علاقه به تحصیل و مبارزه را هم بهانه ای برای مادر نشدن قرار نداد.او حرکت کرد تا برای آرمان هایش بجنگد.هم زمان که مادر چند فرزند بود و شد.
آن هم در روزگاری که چشم اندازی از پیروزی انقلاب نبود.نمی دانست شعله‌ی مبارزه‌‌ی کوچکی که می افروزد،در نهایت حکومت ایران را به آتش می کشد.
او نمونه‌ی بارزی از زن ایرانی و مسلمان است که تمام موانع  عرفی را پشت سر گذاشتد و برای آزادی دین و کشورش جنگید.این کتاب جوابی است برای آنان که دست زن مسلمان را به واسطه ی دین بسته می دانند.او یک تنه تمام موانع را برداشت و به خاطر ایدئولوژی اش استقامت کرد.
زندگی او پر از موقعیت‌هایی بود که مصالح انقلاب و اسلام در خطر قرار داشت و او با تمام وجود آن را حفظ کرده بود و اینکه  هیچ گاه جلوتر از مقتدا و امانش حرکت نکرد و تمام فعالیت هایی که مردان شجاع هم سراغش نمی روند با پوشش اسلامی به سرانجام رساند.

امروز جایی خواندم پیر عارفی می فرمود جای آنها که ندیدند و استقامت کردند،ندیدند و خریدارند با جای کسانی که فقط باید نشانشان داد تا حرکت کنند در قیامت متفاوت است.

روزگاری که مرضیه جانش را کف دست گرفته بود و می جنگید.زمانی که آواره بود و نمی دانست انقلاب به ثمر می نشیند با خلوص و درجه بالای ایمان لحظه ای در راهش تردید نکرد.
جهادگری که با جان و مال و فرزند برای خدا و اسلام مبارزه کرد و تا جا در بدن داشت دست از آرمانش بر نداشت.

*کتاب مناسب بزرگسال است *

#تاریخ_شفاهی
#زنان
#انقلاب_اسلامی
#مبارزه‌ی_چریکی
#ساواک
#حکومت_پهلوی
        

          خیلی خلاصه و کلی بود