کتاب روانشناسی زرده، از اینا که اثر موقتی داره و آدم میخواد باهاش دنیا رو فتح کنه اما بعدش دوباره واقعیت ها بهش حمله می کنن...
اولش که میخوندم خیلی دوسش داشتم اما بعد که ازش گذشت و در حین خوندن کتاب متوجه شدم کتاب فقط در حال امید دادن بدون راهکار به درد بخوری هست.
نمی پسندم حقیقتا
        

          یه کتاب عااالی که همه دختران و زنان باید مطالعه کنند
من عاشق این کتابم.)
        

          عالی و بی نظیر. کتابی که بهت یاد میده همینی که هستی رو بپذیر و دوست داشته باش و برای زندگیت تلاش کن.
        

          پناه میبرم به خدا از روانشناسی زرد😂 

چرا پس یک ستاره  دادم؟ 
چونکه مطالب مفید هم داشت 
ولی خب...

اینم بگم که سبک زندگی و در کل حال و هوایی که این خانومه راجبش صحبت میکرد خیلی با شرایط ما و سبک زندگی زن های ایرانی فرق داشت 
و اینکه اصولاً روانشناسی ای که خدا درش لحاظ نشده باشه رو خیلی نمی‌پذیرم 
        

          در طرح موضوعات پیرامون زنان، نویسنده دوتا موضع بسیار فراگیر و پر مخاطب رو عامدانه سانسور میکنه: تجاوز و خیانت.
فکر کنم نویسنده در شرح و تفصیل این دو سرفصل_ که خیلی بیشتر از سرپرست یه بچه شدن یا کاهش وزن چندکیلیویی، تو جامعه اش مبتلا به داره_ اصلا نتونسته خودش باشه! و توضیحات سرخوشانه و پر اعتمادبه‌نفسی براش ارائه کنه.
بعنوان یه نویسنده، یه زن شاغل و حتی یه همسر برام شخصیت جالبی داشت اما بعنوان یه مادر اصلا. قشنگ معلوم بود مادری جزو سه اولویت اول زندگیش نیست، یه جایگاه دست چندم بهش داده،حتی پایینتر از مدیریت وبلاگش !
        

          برای جذب مخاطب و خواننده نباید هر متنی ، هر عکسی و هر چیزی رو مرتکب شد (نوشت)!
درسته خیلی معروفه اما ... .
اکثر چیزایی که نوشته هم برای مردانه هم برای خانم ها ، اتفاقی نیست که عنوانش «خودت باش دخترِ»
خلاصه آره سید !
حیف درخت 🌲
        

          خوب بود ، باعث میشه بیشتر به خودت و احساسات خودت احترام بزاری 
        

          با اینکه اینجور کتاب ها از واقعیت زندگی ها یکم دوره و شعار میدن و کلیشه میسازن ولی بنظرم اگه همین کلیشه ها و فانتزی هارو بشون عمل کنیم زندگیمون یه حالت خیلی بامزه ای به خودش میگیره🥲
        

          این کتاب رو دوست داشتم ، برام جالب بود
سرگذشت زندگی اش رو به  زبانی ساده و عامیانه بیان می‌کنه ، مطالب آموزنده زیاد داشت اما نکته مهم اینکه ، برنامه زندگی ایشون مختص فرهنگ جامعه اشه و قابل تطبیق با سایر کشورها نداره....
        

          برای دختر های نوجوان خوبه نه بیشتر از اون ... صرفا متن کتاب مانند یک گفت و گوی دوستانه هست و چیز زیادی بهتون یاد نمیده صرفا یه حس خوب و بعد هم تمام و تاثیری بعد از خواندن نداره مثل یک فیلم انگیزشی
        

          این کتاب تجربه نوشت های یک خانم مذهبی آمریکایی، شاغل  و مادر فرزندپذیر است. هدف نویسنده از زبان خودش، کمک کردن به همه ی زنان در تمام جهان برای پذیرش و رضایت از زندگی است.
        

          جزو کتاب های زرد روانشناسی که فقط همون لحظه ای که خونده میشه ممکنه انگیزه ای به خواننده القا کنه من خوشم نیومد 
        

          حتی دلم نمی خواد بهش امتیاز بدم.
خریدمش و خبط کردم.
        

          خودت باش دختر، به شدت روانشناسی زردی داره و  متاسفانه من تو سنی این کتاب رو خوندم که زمینه تاثیر گرفتن از همچین محتوایی بودم و خب نتیجش رو هم دیدم!😔
این دسته از کتاب‌ها، اولش ممکنه به خاطر قلم روان و لحن خودمونیشون مخاطب جذب کنن اما بعد ورق کاملا برعکس میشه و از  آدم یه مرده متحرک و ناامید میسازن که به هدف‌های بزرگش نرسیده و دیگه نمیتونه به زندگیش ادامه بده.💔
به نظرم بهتره کتابایی که مجتبی شکوری معرفی کرده مدام برای مخاطب ها چاپ و معرفی بشن. کتابایی که یاد میدن چجوری باید علی رغم تمامِ مشکلات و نشدنی‌ها، تو دنیای واقعی زندگی کرد نه اینکه چجوری به رویاهای پوشالی و غیرقابل باور شاخ و برگ داد و ازشون توی مغز یه بت ساخت!!!
        

          اگر به خوبی از خودتان مراقبت نکنید ، 
نمی‌توانید به دیگران رسیدگی کنید .
        

          مطالعه این کتاب و به کسی پیشنهاد نمیکنم..
        

          از سری کتاب های زرد.
        

          یکی از زردترین کتابهای موجود در بازار روانشناسی، پر از حرفهای کلیشه‌ای و تکراری و همه توانی‌های پوچ و بی معنی، راستش به عنوان یه روانشناس وظیفه دارم کتابهایی که بین نوجوانها بخصوص دخترها دست به دست میشه رو بخونم و فقط میتونم بگم این کتاب یه دید موهومی‌ بهشون میده و تا یکی دو هفته شارژ نگهشون میداره و بعد از اون ممکنه که حسابی دپرس بشن و خلق و خوشون پایین بیاد چون هیچ چیز طبق چیزایی که این کتاب بهشون گفته پیش نرفته…
واقعا در تعجبم چرا این کتابها رو بعضی‌ها در لیست بهترین کتابهای روانشناسی میذارن! و خب واقعا روانِ چه شناسی؟؟؟ 🫠
        

          از خواندنش پشیمانم
        

          ازاون کتاباست که از گزاره های کلی پرشده،مثل خجالت نکش به خودت افتخار کن تو بهترینی و.... فقط شعار ،شعار ،شعار ،از میزان زرد بودنش هرچه بگم کم گفتم 
،درمیان ناکارآمدی شعارها دوتا داستان هم میزنه تنگش تا شعارهاش رو اثبات کنه،نه تجربه ای به آدم اضافه میکنه نه دیدگاهی!
اون کسی که خونده و اون کسی که نخونده هردو نه چیزی ازدست دادن نه چیزی بدست آوردن.
اوریتد شده