ایده بامزه‌ای دارد و داستان هم خوب پیش می‌رود. زبان ویژه‌ای برای بچه‌شتر طراحی شده که هم بار طنز داستان را به دوش می‌کشد و هم موجب پرورش خلاقیت کودک می‌شود. کلا زهرا موسوی قلم قوی و خاصی دارد. البته دلم می‌خواست کمی پردازش داستان هم خلاقانه‌تر بود.
در قحطی کتابهای خوب مذهبی، کتاب خوبی‌ست درباره غدیر برای کودکان اوایل دبستان.
        

          داستان از زبان بچه شتری روایت می‌شود که نمی‌خواهد آدم باشد و در بستر طنز واقعه‌ی غدیر را برای بچه‌ها روایت می‌کند. 
هدیه‌ی مناسبی برای بچه‌های ۸ تا ۱۰ سال هست.
        

          پرداختن به داستان‌ها و ماجراهای مشهور همیشه چالش‌های مخصوص خودشان را دارند. بزرگترین چالش همین است که مخاطب صفر تا صدش را می‌داند و دست نویسنده خیلی باز نیست. اینجاست که خلاقیت نویسنده باید کار را دربیاورد. 
خانم موسوی در این کار سراغ ماجرای غدیر رفته است؛ اما نه مستقیم و کلیشه‌ای! 
بار اصلی داستان روی لحن طنز بچه شتر است. ریسکی که باید بگویم موفق بوده و می‌تواند مخاطب را با خودش همراه کند.
        

          به نام خدا
این کتاب طنز بود و از زبان یک شتر گفته شده بود و بعضی از کلمات را به زبان شتری نوشته  بود
این شتر در زمان پیامبر و امام علی [ع]  در مدینه زندگی می کرد و صاحبش پسری به نام ادی بود
من از این کتاب نتیجه گرفتم که زود قضاوت نکنم ' دروغ نگویم ' با ادم های مورد اطمینان و خوب مهربان باشم   .........
پ.ن ;اولین کتاب مطالعه شده  من در چالش بهخوان
        

          ایده‌ی خوبی داشت و خواننده رو مشتاق می‌کرد که تا آخرش رو بخونه .
زبان شتری اگرچه طنز و جالب بود اما فهم بعضی جملات رو پیچیده کرده بود .
یکی از کتاب های خوب با موضوع مذهبی است
        

          قلمش بامزه بود، دوسش داشتم.
به درد نوجوان‌ها میخوره، برای کودک سنگینه.
        

          به نظرم زبان داستان برای خوندن خود بچه ها سخته و خوندنش کمی قلق داره. با اینکه داستان غدیر را ساده بیان کرده  ولی به همین دلیل داستان سریع پیش نمیره.

        

          توصیه‌ی استاد یزدان رضوانی به خواندن این کتاب ولی هنوز موفق به خواندنش نشده‌ام. ان‌شاءالله بزودی
این کتاب در مورد واقعه‌ی غدیر است.
        

          ی شتر بچه رو تصور کنید که عاشق خاطرات و داستانه و از طرف دیگه ی انسان زاده‌ای که علاقه‌ای به خاطره بازی نداره... تلاقی و ترکیبشون همینطوری بامزه است. 

حالا شما بیاید و زبان طنز رو هم بهش اضافه کنید، میشه نمک دریای خالص. کاری که نویسنده این کتاب تونسته خوب از عهده‌اش بربیاد. 

خانم زهرا موسوی با سبکی منحصر بفرد و لحن و بیانی خاص به بازخوانی گفتارهای تاریخی در قالب طنز پرداخته، از حدیث لاضرر گفته، از آسیب نرساندن به حیوانات تا سفر حج و واقعه غدیر. 

باهاتون شرط می‌بندم که نمونه‌ این کتاب رو تا حالا ندیدید.

تنها نکته مهمی که باید توجه داشته باشیم این هست که بخاطر نوع بیان داستان و زبان گفتارش، بهتر است  این کتاب رو پدر مادر برای فرزندشون بخونند و الا فرزندان شیرینی قصه‌ها رو شاید درک نکنند. 

        

          کتاب جذابی بود
مخصوصاً برای بزرگسالانی که میخوان کودک درونشون رو فعال کنن🙂
از خلاقیت خانم موسوی در دیالوگهای بچه لذت بردم👌
ولی  خود قصه خیلی پرداخت نشده بود
        

          کتاب خوب و طنزی بود 
در رابطه با بچه شتری بود که در زمان واقعه ی غدیر زندگی میکرد 
من رو بیشتر ادبیات و فعل های متفاوت و بامزه ی این بچه شتر می خنداند 🙃
        

          یه داستان خیلی بامزه از زبون یه بچه‌شتر!

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

اول اینکه فکر نکنم تا به حال برای یه کتاب کودک مرور نوشته باشم :)

اصلا کلا خیلی کم پیش میاد کتاب کودک بخونم.
این بارم وقتی دیگه شارژ گوشیم داشت تموم می‌شد، بعد از مقادیری نگاه کردن به اینور و اونور، حوصله‌م سر رفت و گفتم بذار‌ حالا ببینم این کتاب در مورد چیه (از یه نمایشگاه برای دوستم خریده بودمش و دم دستم بود!).

شروع کردم به خوندن و ترکیدم از خنده 🤣 
اونم در یک مکان عمومی 😶‍🌫️😂

نتیجه‌گیری داستان و انتقال پیامش رو هم خیلی دوست داشتم. تصویرپردازی کتاب هم قشنگ و بانمک بود.

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

تنها مشکلم باهاش نوع عجیب جمله‌بندی و ساختار بعضی کلمات بود. اولش برام این نوع جملات، غریب بود و چند بار خوندم تا ببینم واقعا یعنی همینه؟ ولی بعدش سریع عادت کردم و همین نوع نوشتن برام جذاب و خنده‌دار شد.

ولی خب برام سوال بود که آیا این نوع نوشتن برای بچه‌ها بد نیست؟ از دوستانم که تو این زمینه‌ها متخصص‌تر هستن پرسیدم، گفتن برای بچه‌های سنین بالاتر از ۷ـ۸ سال به شرطی که کلا کتابخون باشن و اینطوری نباشه که این تنها کتاب زندگیشون باشه! آسیب‌زا نیست و خصوصا بلندخوانیش خیلی کیف می‌ده و لذت‌بخشه :)

🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅

خلاصه که خیلی حال کردم، دست مریزاد به نویسنده 😍
(کتاب تو طاقچهٔ بی‌نهایت هم هست منتها اونجا رنگ تصاویرش آبیه!)
        

          کاملا شبیه کتاب "سفری که پر ماجرا شد" (چاپ سال ۱۳۹۹) از همین انتشارات ولی با نویسنده ای متفاوت! آنقدر شبیه که وقتی می خواندیم صحنه های کتاب قبلی در نظرمان زنده می شد. شخصیت پسری بازیگوش از یک خانواده عرب ساکن در حجاز که یک حیوان هم در کنار اوست و ماجرا از زبان آن حیوان نقل می شود؛ در سفری که پر ماجرا شد یک بره این نقش را به عهده دارد و در بچه ای که نمی خواست آدم باشد یک بچه شتر و در هر دو بار طنز داستان را این حیوانات به دوش می کشند و هر دو هم یک ماجرای یکسان را روایت می کنند.
اگر سفری که پر ماجرا شد را خوانده باشید شاید مثل ما به ادامه دادن این کتاب بی رغبت باشید و برعکس.
نکته ی دیگری که در مورد این کتاب وجود دارد رده سنی پیشنهادی آن است، خود ناشر کتاب را مناسب سن ۶ تا ۹ سال می داند! و سایت های فروش کتاب و ناشرین دیگر مناسب سن نوجوان، در این میان اینکه مخاطب هم چه درکی از گروه سنی مورد نظر کتاب دارد، خودش بحث دیگریست. به نظرم چندان با گروه سنی ۸تا ۱۲ سال که ناشر برای سفری که پر ماجرا شد در نظر گرفته تفاوتی ندارد حتی تعداد صفحاتش هم کمتر است! نصف تعداد صفحات کتاب سفری که پر ماجرا شد.
اینکه در یک بازه سنی تقریبا یکسان دو کتاب با موضوع و سیر داستانی یکسان تولید شود چندان جالب به نظر نمی آید، سری کاری که نیست...(این نظر من است نه بحث ارزش گذاری مطلق برای این کار که خوب است یا بد، شاید در نظر افراد دیگری همین سری کاری ها در موضوع غدیر بسیار خوب هم باشد و هر دو کتاب را هم با هم بخوانند و لذت ببرند.)
نکته ی دیگر  در مورد زبان انتخابی برای بچه شتر است. بچه شتر به گونه ای عجیب صحبت می کند که به نظر می رسد قسمتی از بار طنز داستان ناشی از همین انتخاب زبان برای اوست ولی به نظرم این مدل زبان برای مخاطب دبستانی آسیب زاست. مخاطبی که خود در دبستان در حال یادگیری زبان و ادبیات فارسیست و تازه دارد دستور زبان می آموزد با مدل جدیدی رو به رو می شود که جای فعل و فاعلش به طرز عجیبی به هم ریخته، صفت و موصوفش جا به جا شده و ترکیباتی جدید به آن اضافه شده: "دوست دارمی که زیاد شد، سفر کسی نَفَهمَکی، سفر همه بِفَهمَکی، نقشه بکشی که داشت نمی مرد، روزی که یک عالمه ترین خاطره ها داشت جمع می شد، خبر خیلی تر از بیشتر مهم و ..." خلاقیت در کتاب کودک و نوجوان خیلی خوب است ولی خلاقیتی خارج از قاعده آسیب زا می شود.
امتیازم به کتاب به خاطر انتخاب موضوع بود و تصویرگری وگرنه که سیر داستان کپی بود و دیگر اشکالاتی که در بالا به آن اشاره کردم
        

          داستان کتاب خلاقانه بود و ماجرای غدیر را از زاویه ای متفاوت برای کودکان روایت می کرد. اما زبان کتاب با خلق کلمات و تعابیر جدید کتاب، می تواند باعث شود کودکان در نثر و زبان، دچار آسیب شوند. کلمات و تعابیری در کتاب وجود دارد که باعث می شود کودکان عبارات درست آن مفاهیم را از خاطر ببرند. متاسفانه این کلمات بسیار زیاد هستند و حتی خواندن چند صفحه از کتاب هم می تواند اثر منفی داشته باشد.
نویسنده ی محترم و ناشر گرامی بهتر است اهمیت بیشتری برای زبان فارسی قائل باشند. کتاب ها نقش بسزایی در این امر دارند و چاپ های متعدد کتاب باعث نمی شود به این امر بی تفاوت باشند. 
چند نمونه از این کلمات را در ادامه می آورم تا بهتر متوجه منظور بنده شوید:
- دختر و پسری که کنار مرد به موقع برس بودند...
- مردی که خشمو بود...
- مرد زیاد عصبانی گفت:...
- بابای دختر و پسر که غصه ای بود گفت...
- دوست دارمم به آن مرد هزار عالمه شد...
- گفتم: باختو بودن خیلی هم بد نیست.
        

          دوست دارمم به این کتاب، خیلی زیادتر از زیاد است😁

بنظرم می‌تونه بهترین هدیه برای گروه سنی دبستان برای عید غدیر باشه.
متن کتاب فوق العادس و از خوندنش کلی کیف می‌کنید.
برای بزرگسالانی هم که کودک درونش زندس یا با کودک کار می‌کنید توصیه میکنم.
        

          داستانش بامزه س. عبارت های خلاقانه و بانمک هم داره اما ممکنه همین باعث بشه بچه کتاب رو به سختی بخونه.
        

          ایده‌ی کتاب را دوست داشتم. اساسا دیدن ماجراهای تاریخی از زاویه‌ی اشیا، حیوانات و... زاویه‌دید موردعلاقه‌ام است.
اما یک مسئله‌ای که به نظرم در این کتاب ممکن است برای خواننده اذیت کننده باشد، نحو جملات از زبان شتر است. نویسنده در واقع می‌خواسته ادبیات شتری با ادبیات انسانی متفاوت باشد، اما به نظرم انتخاب خوبی نبوده و باعث اذیت شدن خواننده، مخصوصا کودک و نوجوانی که مخاطب اصلی کتاب هستند، می‌شود.

تصویری از کتاب را به عنوان مثالی از نحو ِ جملات شتر ِ محترم ِ قصه  قرار دادم. 

یک روایت کوتاه جالب در کتاب از حضرت علی ع بود که می‌توانست شخصیت او را برای مخاطب ملموس کند، اما به جز آن و حتی در مورد غدیر، نکته‌ی خارق العاده ای وجود نداشت.
این رویکرد که تا بخشی از کتاب، حضرت علی ع به اسم شناخته نمی‌شد و «آن مرد مهربان» بود را هم دوست داشتم. 
        

          
این داستان از مجموعه داستان‌های غدیر انتشارات مهرستان است. نویسنده‌ی این داستان با خلق فضایی فانتزی، در تلاش است تا خلاصه‌ای کوتاه از ماجرای غدیرخم را برای مخاطب خود بیان‌کند.

بچه، بچه‌شتری است که به زبان شتری صحبت می‌کند. او همیشه همراه با آدی که پسر صاحبش است، در کوچه پس کوچه های شهر مشغول بازی‌اند. بچه دوست‌دارد خاطره جمع‌کند، اما معتقد است چون به سفر نمی‌رود، نمی‌تواند خاطرات زیادی داشته‌باشد؛ تا این‌که یک روز خبر می‌رسد که قراراست همه‌ی مردم همراه با پیامبر، به سفر حج بروند... 

از نقاط قوت این کتاب می‌توان به نوآوری و خلاقیت نویسنده و هم‌چنین تصویرگری زیبای کتاب اشاره‌کرد.
زبان شتری که به‌نظر می‌رسد ابداع نویسنده در این کتاب است، برای مخاطب نوجوان بسیار جالب است و در عین‌حال، هیچ نکته‌ی منفی‌ای ندارد.

این کتاب برای نوجوان ۱۲+ و همچنین ۹+ کتاب‌خوان، مناسب است.

        

          ﷽

عنوان کتاب ، کنجکاو کننده ست 
طراحی جلد و شخصیت اصلیِ داستان نمکین و بامزه ست 
نوع فونت و تصویر سازی صفحات کاملا متناسب با سنِ مخاطب کتاب هست 
و کتاب کم حجم و خوشخوان و سبک بود .
می‌تونه یه هدیه ی جذاب  برای بچه ها باشه 
(برادر زاده م بهم گفت پنج ستاره بده چون کتاب رو خیلی دوست داشتم ، اما من از دیدگاه خودم چهار ستاره زدم^^)