تکرارِ نقشِ کهنه‌‌ء خود در لباسِ نو؛
بازیگریم‌! حوصله‌ی شرحِ قصه‌ نیست.

تکرارِمکررات باید نام دیگر تاریخ شود.
تاریخ هر لحظه تکرار می‌شوندو اولین ها برای بار هزارم تکرار می‌شوند!
ناگفته های صورتی روایتگر تاریخِ زنان است، روایتگر تکرارِ سوءاستفاده از زنان هر بار با سرپوشی دگر،روایت تکرار‌ِمکررات! 
آدمیزاد خسته نمی‌شود از این همه‌تکرار؟گویی که همه شان خو گرفته اند نمی‌خواهند سیر وقوع رخ داد را تغییر دهند،زنان ایران و مصر و روم باستان با زنان فیلیپینی و ژاپنی و مصری وبعد از انقلاب صنعتی چه فرقی دارند؟!آزادی دارند؟!
هر دو که از درون اسیراند! 
ظاهر ماجرا مگر اصل را تغییر میدهد؟
ادمیزاد با تکرارِمکررات هربار با جلوه ای دیگر عجین شده است ارزش زنان همان است که بود،حقوق زنان یعنی منفعت نظام سرمایه داری، همان تکرارِمکررات خودمان.
        

          درسته که این کتاب به موضوعات زنان در بازه های مختلف زمانی پرداخته ، اما یه دید کُلی هم راجب برخی وقایع تاریخی بهت میده که این فوق العاده است .
        

          جالبِ تلخ