"ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" طنزِ شیرینی دارد. لوئیس کارول با بهره‌گیری از ضرب‌المثل‌ها، کنایه، نمادپردازی و بازی با کلمات، رمانی پرماجرا و آموزنده خلق می‌کند. داستانی که بارها مورد اقتباس آثار سینمایی و رادیویی قرار گرفته و حتی تفسیرهایی از آن ارائه شده. 
مارتین گاردنر در تفسیر کتاب می‌گوید:" برای فهمیدن این کتاب، نه تنها باید انگلیسی بود که باید از ناحیهٔ آکسفورد بود و در عهد ملکه ویکتوریا زندگی کرد و چیزهایی از رابطهٔ آلیس و لوئیس کارول دانست."
ماجرای نوشته شدن "آلیس در سرزمین عجایب" شنیدنی است؛ یک روز آقای داجسن یا همان لوئیس کارولِ معروف، با دختران رئیسِ دانشگاهِ آکسفورد که از قضا اسم یکی‌شان آلیس بوده به قایق‌سواری می‌رود. دخترها از داجسن می‌خواهند تا برایشان قصه بگوید. او هم فی‌البداهه قصه‌ای را تعریف می‌کند که اسم قهرمانش آلیس است و بعد هم به درخواست آلیس این قصه را می‌نویسد.
داستان به حدی معروف‌ می‌شود که می‌گویند ملکه ویکتوریا از علاقمندان این کتاب بوده است.
"ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" نه‌تنها ستایش ملکه، که تحسین بسیاری از نویسندگان را در پی داشت. ویرجینیا ولف درباره‌اش می‌گوید:" لوئیس کارول کاری کرد که هیچ‌کس موفق به انجامش نشده بود؛ به دنیای کودکی برگشت و از نو خلقش کرد. آلیس در سرزمین عجایب کتابی برای کودکان نیست. کتابی است که در آن همهٔ ما به دنیای کودکی بازمی‌گردیم."
لوئیس کارول در یادداشت‌های روزانه‌اش می‌گوید:" قهرمان قصه‌ام را یکراست فرستادم توی سوراخ خرگوش، هیچ هم فکر نکردم بعد چه اتفاقی برایش می‌افتد." او اثرش را موجود زنده‌ای توصیف می‌کرد و می‌گفت:" لحظهٔ تولدت را به یاد دارم."
در "ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب" تجربه‌زیسته، موضوع خواب و ناخودآگاه اهمیت ویژه‌ای دارد. لوئیس کارول معتقد بود اغلب وقتی‌که خواب می‌بینیم تردیدی در واقعی بودنش نداریم؛ خواب دنیای خاص خود را دارد و همان‌قدر واقعی به نظر می‌رسد که دنیای بیداری!
از جذابیت‌های این کتاب و ترجمه، تفسیرها و اطلاعات مازادی است که در قالب پانویس و با اجازهٔ کتبی نویسنده اضافه شده.
ترجمهٔ اشعار توسط عمران صلاحی صورت گرفته و تصویرگری‌های این نسخه برگرفته از آثار جان تِنیِل است. او آلیس را با موهای بور تصویر کرده، درحالی‌که آلیس لیدر در واقعیت موهای قهوه‌ای و کوتاهی داشته است.
زویا پیرزاد می‌گوید:" لوئیس کارول مثل هر نویسندهٔ خوب می‌خواست فقط قصه بنویسد و فقط قصه نوشت و قصهٔ بی‌مانندی نوشت."
در آخر پیشنهاد می‌دهم نسخهٔ صوتی این رمان را با صدای دلنشین کتایون اعظمی بشنوید.
        

          در طول مطالعه ی کتاب ذهنم کاملا این شکلی بود🤯.
خیلی کتاب عجیب و جالبی بود و واقعا نمیشه فقط در دسته ی ادبیات کودکان قرارش داد چون مفاهیم عمیقی به زبان ساده بیان شده، همچنین این ترجمه بسیار با دقت و تر و تمیز بود و کتاب هم خیلییی کیفیت بالایی داشت در چاپ تصاویر و ....
من خیلی ازش خوشم اومد و میدونم ذهنم تا مدتی واقعا درگیرش میمونه :)
        

          وقتی داشتم سنگدل رو میخوندم چیزی از این کتاب یادم نمیومد جز یه خلاصه ساده برا همین تصمیم گرفتم  آلیس در سرزمین عجایب رو بخونم که این تصمیم باعث فوق العاده دلم برای سنگدل تنگ شه و برای هاتا و هیگا ، کاترین و... گریه کنم و دلم براشون بسوزه  
سنگدل تا ابد توی قلب من جا داره❤️
زنده باد قاتل ، مقتول  ،ملکه ، دیوانه
        

          فقط میتونم بگم
اگر این کتاب رو بخونید، صد در صد عاشقش میشید.
        

          ♥️ داستان کتاب با فیلم‌های تیم‌برتون و یا انیمیشن‌ها، تفاوت‌های زیادی داره ولی خوندن داستان اصلی برام لذت‌بخش بود.
♠️ ترجمه‌ی خانم پیرزاد حقیقتا جزو بهترین‌ ترجمه‌هایی بود که تاحالا دیدم!
        

          وقتی استاد ریاضیات دانشگاه آکسفورد که عاشق بچه ها بوده تصمیم میگیره داستانی برای سه خواهر لیدل بنویسه، نتیجه‌ش میشه قصه‌ای اسرارآمیز و سرگرم کننده برای بچه‌هایی که تا اون زمان فقط براشون داستانای پندآموز نوشته میشد.

آرزو می‌کردم کاش این داستانو وقتی کوچیک بودم می‌خوندم. ولی حتی همین الانم با شوخیای زیرزیرکی و بازی با کلمات و اتفاقا و دیالوگای بی سر و تهش حسابی خندیدم و لذت بردم.

ترجمه ی زویا پیرزاد با پانویسای کتاب عالی بود.
        

          واجب، برای هر انسانی که با امر خلق کردن سر و کار دارد
        

          چند وقت پیش یه تستی زدم به مناسبت هفته کتابخوانی نمیدونم برای کدوم دانشگاه خارجی بود که میگفت شما کدوم شخصیت داستانی هستید,من شدم الیس در سرزمین عجایب,نمیدونم امیدوارم که باشم
مرسی از اقای کارول و مواد مخدر:)
        

          آلیس در سرزمین عجایب قصه بچگی منه، تخیل بی حد و مرز و شیطنت فیلسوفانه که به دختربچه ها اجازه میده راحت هرچی به ذهنشون میرسه بگن . دیگه چی از این قشنگتر
        

          وقتی شروع به خواندن آثار مشهور کردم آلیس هم جزو برنامه‌ام بود و اولین ترجمه‌ای که ازش خواندم همین ترجمه پیرزاد بود. مثل همیشه بسیار عظیم‌تر از کارتون و فیلمش بود و پر از لحظاتی است که مبهوت قلم نویسنده می‌شوید. البته کارول استاد ریاضیات بود و کتاب پر از شوخی‌های ریز و درشت است. اما چرا از خواندنش لذت می‌بریم؟ چون کههنوز بعد از این همه سال خیلا‌انگیز است و هر لحظه بدون هیچ توجیهی وارد یک فضای دیگر می‌شوی و قدم به قدم جلو می‌روی و باور می‌کنی. برخلاف داستان‌های امروزی که برای هر لحظه الکی یک توضیحی ارایه می‌دهند. واقعا شبیه یک هواب است و خیلی به آثار سورئال نزدیک است.
        

          با پسر یازده ساله‌ام خواندیمش و اونقدر براش دلچسب بود و باهاش خندید که دیشب دلتنگش شده بود و میگفت مامان من اصلا متوجه نشدم کی تموم شد!
حیف زود تموم شد
و باز برگشتیم سر خط: 
مامان کتاب جدید چی داری بخونیم😭😫 
یکی منو از دست این پسر نجات بده🫠

        

          ترجمه آقای گلکار عالی بود
        

          به نام او

بعضی از داستان‌ها از فرط تکرار ملکه ذهن همه ما شده‌اند از ادبیات یعنی از کتاب به فرهنگ عامه راه یافته‌اند. یکی از این داستان‌ها «آلیس در سرزمین عجایب» است. داستان‌هایی چون «پینوکیو»‌، «بینوایان»، «شازده کوچولو» و ... که حتی وارد فرهنگ عامه سرزمین ما هم شده‌اند و البته دلیل عمده‌اش خود کتابها نیست، که شمارگانشان در این سالها گویای این مطلب است، بلکه محصولات فرهنگی نظیر فیلم ، سریال یا نسخه صوتی کتاب است که نقش مهم‌تری دارند. تمام ما از کودکی با داستان  آلیس آشنا هستیم و بارها با شکل‌های مختلف با آن روبرو شده‌ایم. پس چه لزومی دارد که آن را بخوانیم؟ به نظر من باید بخوانیم چرا که اول از همه خواندن مهم است دوم ما باید بی‌واسطه با متن اصلی داستان روبرو شویم تا آن را دریبایم فیلم و سریال روایتهای مختلف و متعدد از آن داستان است، مثلا «آلیس در سرزمین عجایب» تیم برتون بیش از آنکه اثر لوییس کارول باشد اثر تیم برتون است. پس باید کتاب را بخوانیم. اگر هم توانستیم و تمایل داشتیم نسخه‌های متعدد آن را تهیه کنیم و بخوانیم مثل من که سه نسخه متفاوت از این کتاب را  دارم :)

اولین ترجمه‌ای که از این کتاب خریدم ترجمه خانم زویا پیرزاد نویسنده معروف بود که فرصت نکردم بخوانم بعد در جایی نسخه شکیلی از نشر مشکی دیدم که آقای شهرابی‌ آن را ترجمه کرده بودند به خاطر ظاهرش آن را هم خریدم. بعد دیدم نشر هوپا هم نسخه‌ای زیبا از این کتاب آن‌هم با قلم مترجم خوش‌نام آقای آبتین گلکار منتشر کرده، گلکاری که تنها از ادبیات روسیه کتاب ترجمه می‌کرد به‌یکبار کتابی کلاسیک از ادبیات انگلستان را ترجمه کرده بود، واقعیتش نمی‌خواستم بخرم. یکسال از چاپش گذشت روزی در کتابفروشی دیدمش تورق کردم و از تصویرسازی فوق‌العاده‌اش حظ بردم، چاپش هم بسیار خوب بود ضمنا قیمتش با توجه به تورم این یکسال معقول به نظر می‌رسید خلاصه خودم را مجاب کردم و خریدمش و شروع کردم به خواندن، البته نسخه پیرزاد هم دم دستم بود. در ادامه آنچه از ترجمه این اثر دستگیرم شده می‌نویسم.

اگر می خواهید این اثر کلاسیک را  خودتان بخوانید و اصلا نمی‌خواهید آن را  برای فرزندتان یا دیگر افرادی که در سنین کودکی یا نوجوانی هستند  تهیه کنید ترجمه پیرزاد بهترین گزینه است هم مقدمه‌ خوبی نوشته و هم کتاب پر است از پانوشت‌های به‌درد بخور. از طرفی گلکار، احتمالا بنا به سفارش ناشر که ناشر تخصصی کودک و نوجوان است، کتاب را برای کودکان و نوجوانان ترجمه کرده. اول اینکه هیچ پانوشت یا توضیح اضافه‌ای ندارد. حتی مقدمه هم ندارد، دوم در ترجمه با آزادی عمل بیشتری رفتار کرده بخصوص در ترجمه اشعار کتاب. مثلا او عبارت معروف «the Cheshire Cat» را گربه پیف‌پیفی ترجمه کرده که خب بی ربط است ولی کودکان و نوجوانان بهتر می‌توانند با آن ارتباط  برقرار کنند. ای کاش گلکار یک مقدمه و موخره ولو مختصر درباره ترجمه‌اش می‌نوشت. مزیت دیگر ترجمه گلکار ظاهر شکیل و تصویرسازی زیبای «لوئیس ریدل» است (البته من متوجه نشدم که چرا او شخصیت کلاهدوز را که معمولا مردی میانسال و دیوانه ترسیم می‌شود و در نسخه برتون، جانی دپ با آن گریم عجیب و غریب بازی‌اش کرده، در قامت دختری زیبارو و بلوند تصویر کرده است). خلاصه من این کتاب را اینطور خواندم نسخه گلکار را مبنا قرار دادم و پانوشتها و مقدمه پیرزاد را هم خواندم.

در مورد خود کتاب هم باید بگویم با اینکه داستان را می‌دانستم و بارها در شکل‌های مختلف آن را دیده یا شنیده بودم باز هم برایم تازگی داشت و از آن لذت بردم احتمالا یکی دو سال بعد آن را باز بخوانم منتها با ترجمه حسین شهرابی که تعریفش را زیاد شنیده‌ام.
        

          من ترجمه‌ی آبتین گلکار از نشر هوپا را خواندم. ترجمه و نقاشی‌ها عالی بودند، ولی راستش از خود داستان چندان سر در نیاوردم!
من با این همه سابقه‌ی کتاب‌خوانی نفهمیدم در نهایت نویسنده چه می‌خواست بگوید و این ماجراها چه معنایی داشتند، حالا بچه‌ها چطور قرار است بفهمند خدا می‌داند.
        

          کاملا با آنچه که در فیلم‌ها دیده‌اید متفاوت است.با ترجمه شیرین زویا پیرزاد و دقت در جزئیات این کتاب بسیار خواندنی‌ست،نگاه کارول به ادبیات کودک و نوجوان بعنوان یک ریاضیدان نیز قابل ستایش است🌱
        

          عجب اضغاث احلامی بود !!!
حس می کردم وسط یکی از خوابای خودمم!
چشممو نگرفت:(
        

          فیلمش دیدم
        

          بچه بودم خونده بودم كتاب رو و كارتونش رو هم ديده بودم. اما هيچ وقت درست حسابى متوجه بزرگى و شگفتى اين داستان نشده بودم. چند وقت پيش كه كتابى درباره ى منطق مى خوندم، يه عالمه مثال از داستان اليس توش گفته بود و باعث شد دلم بخواد يه بار ديگه و با دقت بخونمش. اين بار به انگليسى خوندمش تا درست متوجه بازى هاى زبانى داستان بشم چون به نظرم در ترجمه بخش زيادى از داستان اين چنينى كم ميشه. پيشنهاد مى كنم اگه مى تونين و امكانش هست يه بار شما هم اين كارو بكنين، و بعد متوجه جادوى سرزمين عجايب اليس خواهيد شد.
        

          کارتون آلیس در سرزمین عجایب به نظرم جالب تر بود نسبت به کتابش 
 همیشه برای من برعکس بوده یعنی از کتاب بیشتر از کارتون یا فیلم لذت میبرم اما تو کتاب آلیس ،خیلی صحبت های بین شخصیت های داستان نا مفهوم تر بود 
انگار یک مشت حرف های بی معنی رو فقط میخوندم تا کتاب رو تموم کنم بعد از تموم شدن کتاب همش فکرم درگیر بود که مفهوم این کتاب چی بود ریویو های کتاب رو گوش دادم، توضیحات آقای مجتبی شکوری یکم کمک کرد تا یه برداشتی از کتاب داشته باشم ولی در کل دو ستاره کافیه به نظرم...