کتاب حاضر، کتابی کهن در علم پزشکی است که در ۲۱۸ باب تدوین و نگارش یافته است. مؤلف در هر باب بیماری های مختص عضوی و داروهای مفرد و مرکب آن را بررسی می کند. این اثر از بیماری های سر شروع شده و با بررسی وجع الورک اتمام می پذیرد. چنان که پیداست این نگاشته همانند دیگر کتاب هایی است که پیرامون درمان بیماری ها به رشته تحریر درآمده است و همان ساختار را نیز دارا است. از ۲۱۸ باب کتاب نزدیک به یک چهارم آن در زمینه بیماری های چشم و درمان آن هاست که این نشان گر اهتمام و تخصص مؤلف در زمینه چشم پزشکی است. این اثر را بیشتر می توان فهرستی تفصیلی از نسخه های مرکب و مفرد در زمینه درمان بیماری ها دانست. به عبارتی دیگر مؤلف مفردات و داروهای مرکب را بر اساس خاصیت درمانی آن ها به ترتیب امراض و بیماری ها مرتب ساخته است.


طب فريدى تأليف حكيم فريدالدين، نمونه‌اى از كار پزشکان فارسى‌نويس هندوستان است. اين پزشکان با تأسى به اسلاف خود كه سرچشمه دانش آنها تعليمات اساتيد ايرانى مهاجر از مكاتب پزشکى شيراز، همدان و گيلان بود، تأليفات طبى خود را به زبان فارسى يعنى زبان علمى و ديوانى هند در زمان حكومت‌هاى مسلمان است مى‌نوشتند.

اگرچه در مجموعه فهرست‌هاى كتب نشانى از اين كتاب نيافتيم و طب فريد اثر عبدالله طبيب (مربوط به نيمه اول قرن يازدهم هجرى قمرى) و شيخ فريدالدين بهكرى صاحب كتاب ذخيره الخوانين با كتاب حاضر و مؤلف آن قابل انطباق نبود، اما از سياق عبارات و نحوه نگارش به نظر مى‌رسد تأليف كتاب طب فريدى مربوط به اوايل قرن 13 يا اواخر قرن 12 هجرى قمرى باشد.

مصحح كتاب حكيم عبدالقادر احمد نيز جز نام فريدالدين به عنوان مؤلف كتاب، نشان ديگرى نيافته است.

طب فريدى در 218 باب تدوين و نگارش يافته است. مؤلف در هر باب بيمارى‌هاى مختص عضوى و داروهاى مفرد و مركب آن را بررسى مى‌كند. اين اثر از بيمارى‌هاى سر شروع شده و با بررسى وجع الورك اتمام مى‌پذيرد.

چنان‌كه پيداست اين نگاشته همانند ديگر كتاب‌هايى است كه پيرامون درمان بيمارى‌ها به رشته تحرير درآمده است و همان ساختار را نيز دارا است.