داستان سوءتفاهم که در سال 1992، شش سال پس از مرگ سیمون دو بووار منتشر شد، مانند اغلب آثار او تا اندازه ای الهام گرفته از زندگی خود اوست و رگه هایی از برخی از خاطره ها و تجربه های نویسنده در آن دیده می شود. درون مایه این داستان درواقع تکرار خلاصه شده مضامینی است که در کتاب های مهم دوران پختگی اش خوانده ایم: تأملاتی تلخ درباره از دست دادن جوانی و بیدادگری های پیری و نیز تفاوتی که میان زن و مرد، حتی زن و مرد روشنفکر، در این مرحله از زندگی وجود دارد.