این سومین کتابی از بکمن بود که خوندم. مثل همیشه بکمن اوج زیبایی‌ها، احساسات و معانی رو تو ماجراهای کوتاهی گنجونده. 
یه تیکه‌ای از کتاب تونست اشکم رو در بیاره و همین قسمت باعث شد، این کتاب یکی از قشنگ‌ترین کتابایی باشه که خوندم. 🤧 این قسمت رو تو بریده‌ها نمیذارم چون خوندنش در بطن ماجرا است که قشنگه.
داستان از زبان پدری روایت میشه که داره با پسرش صحبت می‌کنه.  شبیه نامه‌ای که برای فرزندش نوشته و ما در حال خوندنشیم. اول کتاب، این پدر که در تمام طول داستان اسمش رو نمی‌دونیم به پسرش میگه که یه نفرو کشته و بعد روایت می‌کنه که چه اتفاقی افتاده. در این بین به گذشته‌ها میره و از عقایدش، زندگیش و رابطه‌ی پدر و پسریشون میگه.
از اون کتابا است که معماهایی درباره آدما برات طرح میکنه و وقتی تا آخرش خوندی و راز قصه برات فاش شد، باید دوباره برگردی و از نو اتفاقا رو مرور کنی.
خیلی قشنگ بود ولی به عنوان اولین کتابی که از بکمن میخواید بخونید، توصیش نمی‌کنم.
          

            و من دوستت دارم یک داستان کوتاه از فردریک بکمن است.
موضوع متفاوت، پرداخت جالب و سبک نوشتاری نویسنده و تعابیری که استفاده کرده باعث شد از خوندن این کتاب واقعا لذت ببرم. قطعا در یک داستان کوتاه به اندازه‌ی رمان نباید دنبال شخصیت پردازی گشت اما با این حال به نظرم در شخصیت پردازی هم خیلی موفق عمل شده بود.
من این کتاب رو به خصوص برای جملات کوتاهی که در روند روایت نوشته شده بود و وادارت میکرد بهشون فکر کنی دوست داشتم و فکر میکنم تجربه‌ی خوندنش میتونه جالب باشه.
فکر کردن به ردپاها میتونه اندازه‌ی فکر کردن به آینده و مرگ مهم باشه!
          

            خیلی وقت‌ها دوست ندارم درمورد کتاب‌هایی که می‌خوانم چیزکی بنویسم ولی تجربه‌ی سال‌ها کتاب‌خواندن ثابت کرده نوشتن یادداشت کوتاهی گوشه‌ی کتاب، بعدها کمک می‌کند بهتر حال و هوایش و حال و هوایم وقت خواندن کتاب را به یاد بیاورم.
داستان‌های چندلایه را خیلی دوست دارم، قصه‌هایی که امکانی برای سپیدخوانی دارند یا صاحب زیرمتن‌های تحسین‌برانگیزی هستند.
اما بیش‌تر از همه‌ی این‌ها، عاشق داستان‌هایی هستم که سراغ تصاویر بدیع رفته‌اند و به موضوعاتی که از فرط مورد توجه بودن نخ‌نما شده‌اند، از زاویه‌ای متفاوت، با حسی نو و بسیار شخصی نگاه کرده اند. مرگ، سرطان، فرشته‌ی مرگ، پدر بودن، مسئولیت‌پذیر نبودن، کودکان و فضای بیمارستان، همه تکراری‌اند اما داستانی که خلق شده، بی هیچ تلاشی برای ژانگولربازی، خواندنی است.
این داستان را یک قصه‌ی شخصی جان‌دار دیدم. بکمن شخصی‌نویس جالبی است!
          

            من کتاب را با صدای اقای صمصامی شنیدم درباره ی نسخه ی صوتی باید بگم صدای آقای صمصامی را خیلی دوست دارم اما حس خاصی از کتاب نگرفتم.
اما خود کتاب .
اگر چه قلم بکمن روان و جذابه  اما این کتاب کوتاه داستان نیست
خودنوشت های نویسنده هم نیست...نمیدونم چیه...درک نمیکنم بکمن چی نوشته و اخرش قصد بیان چه چیزی را داشته ؟!عشق و محبت پدر به پسر با چاشنی فداکاری.
نه عشق برام پر رنگ بود و زنده و نه فداکاری خاص و تاثیرگذار...
خلاصه نشد آنچه باید بشه
کلا آثار بکمن یک آرامش و سکون عجیبی داره که من در بریت ماری و اوه که تا نصفه خونده ام تجربه اش کرده بودم و با وجود علاقه تم به این آرامش بکمن گاهی بدجوری توی ذوق میزنه
وقتی کتاب های بکمن و می‌خواندم حس میکردم توی یه رود خونه ی آروم وسط یه قایق نشستم و اطرافم و سکوت فراگرفته. برای همین این سکون و سکوت مطلق برام آزار دهنده میشه.
          

            [۲۱ آذرِ ۱٤۰۱
‌
‌ساعت ۲عه نصف‌شب؛
نمی‌دونم یه ساعت طول کشید یا کمتر، ماحصلِ یه بی‌خوابی نیمه‌شبانگاهی، شده چشمای پر از اشک و بغضی که گریبان‌گیرم شده؛ تو سکوووت.
قلم جادویی بکمن و داستانی که بهش فکر می‌کنم گریه‌م می‌گیره.
عاخ.. گرفت:'))

پ. ن: بهش ٤ داده بودم، الان اومدم کردمش ٥.
عاخه همچنان دارم گریه می‌کنم.. :)))
بکمن عزیزم، قربون احساساتت مرد نازنین.

فرداشب؛
ببین من دوباره خوندمش و باز چشم‌قلبی شدم:))))
اصن خیلی قشنگه..
          

            یک داستان کوتاه دوست داشتنی .
برای تازه کتاب خون ها توصیه میکنم*
داستان پردازی و جملات قشنگی داخل کتاب بود و می‌تونستی تو کمتر از یک ساعت کتاب رو بخونی و لذت ببری.
          

            داستانی کوتاه از فردریک بکمن که احساسات شما رو درگیر خودش میکنه.
شب کریسمسه و ما با مردی آشنا میشیم که درگذشته همیشه نگاهش به زندگی جدی تر و بلندپروازانه تر از دیگران بوده. کسیکه همیشه زندگی شلوغی داشته و اصطلاحا به کم قانع نبوده؛ چیزهای مهم در زندگی اون با دیگران فرق داشتن و همین باعث اختلافش با بقیه هست.
در این شب، در یک شرایط خاص، اون باید تصمیم بزرگی بگیره. تصمیمی که میتونه همه چیز رو تغییر بده؛ نه فقط برای اون بلکه برای دیگران. شاید یک خودخواهی رخ بده و شاید یک ازخودگذشتگی.
من کتاب صوتی رو گوش کردم و تاثیرگذاری خوبی داشت. اگر دلتون یه کتاب میخواد که کمی فانتزی داشته باشه، شما رو غمگین و همچنین امیدوار کنه و درنهایت کمی به فکر فرو ببره که اگر شما بودید چه میکردید، پیشنهاد میکنم "و من دوستت دارم" رو بخونید.

لینک کتاب صوتی در طاقچه:
https://taaghche.com/audiobook/40943
          

            • کوتاه ولی پر از معنا و مفهوم
قلم خارق‌العاده‌ بکمن را نمی‌دانم چطور بیانش کنم که به عمق ماجرا پی ببرید! شاید بتوانم بگویم " کتابی دیگر از نویسنده‌ای که هیچوقت ناامیدم نمی‌کند و همیشه من را تحت تأثیر قرار می‌دهد " داستانی که با هر سن‌وسالی میتوانید آن را بخوانید.
موضوع کتاب، درمورد مردی‌ که به سرطان مبتلا شده و در بیمارستان بستری است و در آنجا با دختربچه‌ای که از قضا او هم درگیر همان بیماری است آشنا می‌شود.
داستانی غم‌انگیز بود و احساساتم را درگیر کرد. سرطان و بچه‌ها، موضوعی که به تنهایی به شدت من را می‌ترسانند و ته‌دلم را خالی می‌کنند و وای به حال وقتی که درکنار هم قرار بگیرند.
از جملات تاثیرگذار و جذاب کتاب هم نمی‌شود سرسری گذشت.
"آدما وقتی میمیرن سردشون میشه؟!"
"ولی باید بدانی ما عوضی نشده‌ایم بلکه از همان اول عوضی بوده‌ايم؛ اصلا دلیل موفقیتمان همین است."
"اگه ترسیدی عیبی نداره؛ همه‌ی بازمانده‌ها میترسند."
"اخرین باری که خندیده بودم کی بود؟"