بعضی داستانهاش واقعا ضعیفه
        

          "دریاروندگان جزیره آبی تر"
من از خوندن سمفونی مردگان و سال بلوا خیلی لذت بردم ولی متاسفانه این کتاب برام جذاب نبود و ارتباط خوبی باهاش نگرفتم به جز دو سه داستان .
        

          قابل قیاس با کتاب سمفونی مرگان نیست
        

          این مجموعه داستانهای کوتاه عباس معروفی بزرگوار رو من پس از خوندن سمفونی مردگان. سال بلوا  نام تمام مردگان یحیی است وفریدون سه پسر داشت خوندم
بنظرم اگر قبل از این ۴اثر میخوندم قطعا بیشتر دوستش داشتم
قلم نویسنده مثل همیشه عالی چن تا داستانش از بقیه جذابتر بودند.توصیه میشه به عنوان اولین کتاب عباس معروفی خونده بشه.
خوبی داستان  کوتاه خوندن اینه که میتونی درکنارش کتابهای دیگه ایه هم خوند.اکثر داستانها حول محور عشق هستند.
خوانش کتاب خالی از لطف نیس
        

          نتونستم ارتباط خوبی بگیرم، مجموعه داستان بودنش باعث بود نه قلم‌نویسنده
        

          کتاب‌های عباس معروفی برام به شدت عجیب هستند. اولش که میخونم هیچی نمیفهمم. ولی وقتی اجازه میدم مغزم داستان رو تحلیل کنه نفهمیدن جاش رو با متوجه شدن عوض میکنه. کافیه یه داستان کوتاه رو دو دفعه بخونی تا بیشتر متوجه‌ش بشی یا حتی باهاشون همزاد پنداری کنی.
کاش خود عباس معروفی بود. هرجوری میشد سعی میکردم باهاش درباره‌‌ی داستان کوتاهاش صحبت کنم و بفهممش. ولی آدم‌ها میرن و ازشون فقط خاطراتشون (آثارشون) میمونه.
        

          مثل هر مجموعه داستانی، داستان‌ خوب داشت، داستان بد هم داشت.
به نظرم نسبت داستان‌های خوب بد تقریبا یکسان بود و این سه ستاره هم برآورد من از کیفیت کل داستان‌‌ها در کنار همدیگه‌ست.
اگر می‌خواید خواندن نوشته‌های عباس معروفی رو شروع کنید حتما این مجموعه رو بخونید تا با زبان و انواع سبک‌های نوشتن این نویسنده آشنا بشید.
اما اگر داستان‌های بلندی مثل سمفونی مردگان، سال بلوا، فریدون سه پسر داشت و... رو خوندید احتمالا از این کتاب خوشتون نخواهد اومد چون به نسبت‌ اون‌ها ضعیف‌تره.
        

          مجموعه ۳۳ داستان کوتاه از چهار کتاب مختلف که توی این کتاب گردآوری شده ان 
کیفیت داستان ها متنوعه،داستان ها هرچی بلند ترن، جذاب‌ترن و بیشتر شبیه کتاب های بلند معروفی ان 
اصولا معروفی رمان رو بهتر مینویسه
        

          فوق‌العاده نبود. بد هم نبود. نسبتا خوب بود. 
از بین تمام داستان‌کوتاه‌ها بر باد داده، جشن دلتنگی و شبانه ۲ رو بیشتر دوست داشتم.
        

          انتظار است دیگر ، لعنتی ،مثل بی‌خوابی ، دلت می‌خواهد بنشینی، خسته‌ای اما نمی‌توانی . دلت می‌خواهد هی آب بخوری، اما جا نداری . دلت می‌خواهد بایستی، ولی مگر می‌شود همه‌اش ایستاد. و اگر بخواهی قدم بزنی ، کجا بروی؟