باید اعتراف کنم که انتظار چنین چیزی نداشتم؛ کلبه عمو تام را از کتاب ادبیات فارسی دوم دبیرستان می شناختم. به نظر کتاب جذابی نمی‌رسید. مثل همه‌ی کتاب‌های معروف و کلاسیک می‌دانستم که "باید" بخوانمش اما اشتیاقی برای این کار نداشتم. تا اینکه برای تکمیل فرآیند آموزشی در برنامه‌ی کتابخوانی دانش‌آموزانم گذاشتمش تا بچه‌ها بیشتر با تاریخ برده‌داری آشنا شوند و به ناچار هم خواندمش.

در مقدمه کتاب (چاپ نشر افق) آمده‌است که علی‌رغم تاثیر اجتماعی گسترده‌ای که این کتاب داشته نویسندگان بزرگ آن را یک اثر داستانی موفق به حساب نمی‌آوردند. حتی نقل قولی از چارلز دیکنز وجود داشت که کتاب را فاقد ارزش ادبی می‌دانست. بعد از خواندن کتاب با چارلز دیکنز موافق بودم. "کلبه عمو تام" ساختار‌های رایج داستانی را نداشت. خط داستان منظم نبود، مشخص بود که نویسنده آن را به صورت پراکنده نوشته (چون کتاب ابتدا داستانی دنباله دار در روزنامه بوده) تعداد شخصیت‌ها زیاد و خط اصلی داستان تا حدی نامشخص بود، حتی گاهی به نظر می‌رسید نویسنده تا مدتی یک شخصیت را فراموش کرده.
اما با همه‌ی این اوصاف نمی‌شد گفت که کلبه عمو تام یک رمان عالی و ماندگار نیست. داستان علی‌رغم تمام آشفتگی‌اش لمس کردنی و قابل درک بود، شاید هزاران سخنرانی و مطلب علمی در مورد جنایات دوره برداری نتواند یک دهم این کتاب اثرگذار باشد.

و مجدداً اعتراف می‌کنم که غافلگیر شدم. کلبه عموتام برخلاف تصور دوم دبیرستانم کتاب دوست داشتنی‌ای بود. و غافلگیری بعدی این بود که انتظار داشتم بچه‌های‌کلاسم به زور بخوانندش و غر بزنند که خسته‌کننده‌ای بود اما برخلاف انتظارم همه دوستش داشتند. (با اینکه به تمام ضعف‌هایش واقف بودند) این حقایق باعث شد این جمله که این کتاب منجر به تصویب قانون الغای برده‌داری شده برایم باورپذیرتر شود.

و در نهایت کلبه عمو تام کتاب کلاسیکی است که علاوه بر اینکه "ارزش" خواندن دارد، از "لذت" خواندن هم بی‌بهره نیست.
        

          کتاب خیلی خوبی بود. طبیعتن بسیار دردناک.
خوبیش این بود که جدای از روند داستانی، شهود تاریخی هم می‌داد نسبت به ماجرای برده‌داری در جاهای مختلف آمریکا.
        

          کتاب در مورد سرگذشت سیاه پوستان در آمریکا است. انتشار این کتاب به گفته ی آبراهام لینکلن یکی از دلایل جنگ داخلی آمریکا و قانون لغو برده داریه. جالبه که تولستوی هم از این رمان تعریف کرده. کتاب سه بخش در مورد سیاه پوست ها داره که به نظرم اوج کتابه و حسابی آدمو غمیگن می کنه و به فکر می بره. البته نویسنده خودش یه رمان نویس نبوده و اواسط کتاب یهو داستان افت می کنه اما بعدش دوباره روایت جون می گیره. این که عموتام هم آنقدر آدم خوبیه یکم حرص آدمو در میاره|¦
به نظرم خوندنش برای همه انسان ها مفیده.
        

          با این کتاب اشک ریختم... صفحه صفحه اش بدنم را به درد می آورد
        

          چه میتوان راجبش گفت 
وقتی تاریخ به تأثیر گذاری این کتاب گواه میدهد
        

          یکی از ترسناک ترین اتفاقاتی که دنیا در طول تاریخ دیده ، نابرابری میان نژاد هاست کلیشه ای که در قرن نوزده میلادی در آمریکا به وجود آمد و کم کم در سراسر جهان منتشر شد. این طرز فکر غلط موجب ایجاد برده داری به ویژه برده های آفریقایی شد و حقوق آنها از بین رفت . 
در دوره ای که آمریکا غرق در نظام برده داری و تبعیض بین نژاد سیاه پوست و سفید پوست است . عمو تام در مزرعه صاحبش سخت کار می کند و زندگی اش را می گذارند. اما زندگی گاها گره هایی دارد که مسیر سرنوشت را تغییر می دهد و روند زندگی انسان ها به کل عوض می شود.اینجاست که بدهی های پرداخت نشده صاحب تام کار دستش می دهند و او به ناچار فروخته می شود. زندگی واقعی تام اکنون آغاز شده…
این کتاب یکی از پرفروش ترین کتاب های جهان است و بیشتر مردم جهان ان را مطالعه کرده اند. قلم نویسنده روان و واضح است اما داستانی که به قلم کشیده جذابیت زیادی دارد. می توان از این داستان وضعیت آمریکا در قرن نوزده را مشاهده کرد چون نویسنده موضعی که به قلم کشیده یکی از دغدغه های آن عصر بوده و او آن دوره را شرح و کرده به آن پرداخته است. 
این کتاب با پیام ضد برده داری نوشته شده بود. اما دلیلی که آن را ترغیب کننده کرده علاوه بر موضوعی که به آن پرداخته ایده اصلی داستان است . من به شخصه تصور مبهمی از سیاه پوستان در ذهنم شکل گرفته بود . اینکه تحت تاثیر رسانه ها آنها وحشی هستند و اخلاق مناسبی ندارند تبدیل به کلیشه ای در ذهن من شده بود و هر وقت به موضوع سیاه پوستان بر می خوردم تصوری ترسناک از آنها داشتم تا اینکه این کتاب خیلی از ابهامات من را برطرف کرد و الان دید خیلی بهتری نسبت به سیاه پوستان دارم.
روند کتاب کمی کند بود. و به نظرم نویسنده توانایی ان را داشت که کتاب را در متن کمتری خلاصه کند. پیرنگ کتاب کامل بود و نقطه اوج با توجه به روند کند داستان و سبک کلاسیک آن جذاب بود . شروع کتاب ، ترغیب کننده بود و پایانش با در نظر گرفتن تعداد صفحات نسبتا خوب بود. گره ها به موقع ایجاد می شدند و باعث سردرگمی نمی شدند . 
کتاب از لحاظ شخصیت پردازی خیلی قوی نوشته شده بود . شخصیت تام یا همان پر رنگ ترین شخصیت جای مشخصی در ذهن من داشت ، مردی پاک که حتی برای فروختنش شکایتی نکرد. یا صاحب اولش که اگرچه خیلی کم در کتاب اشاره شده بود ولی شخصیتی اشراف زاده و غرور همیشگی داشت . برخی کتاب ها با در نظر نگرفتن شخصیت پردازی باعث گمراهی خواننده می شوند اما این کتاب از آن دسته ها نبود و خیلی شخصیت پردازی خوبی داشت.
توصیفات کتاب نسبتا زیاد بود و یکی از دلایل طولانی شدن کتاب توصیفات زیاد آن بود. نویسنده سعی کرده بود تمام اتفاقات آن عصر را به قلم بکشید و شاید در ان دوره خسته کننده بود، اما در عصر حاضر جذابیت دارد و برای منی که در آن دوره زندگی نکردم سبک زندگی مردم آن زمان و سختی مشقت سیاه پوستان جالب بود .
جلد کتاب در نشر افق واقعا تعریفی نداشت و من تنها به دلیل شهرت افسانه ای کتاب آن را مطالعه کردم اما اسم کتاب به نسبت جلدش خوب بود حداقل مفهومی را به مخاطب می رساند. 
در آخر کتاب های ژانر کلاسیک برای من جذابیتی نداشتند اما این کتاب دید جدیدی هم نسبت به کتاب های قدیمی و کلاسیک و هم نسبت به تبعیض نژادی در ذهنم ساخت و برایم جذابیت بالایی داشت .
« قلب هیچ اشکی برای ریختن ندارد. فقط خون می ریزد و در سکوت خونریزی می کند.»
        

          یک داستان کلاسیک که به خوبی تونست تبعیض نژادی رو بهم نشون بده و داستان زندگی یک سیاه پوست خوب و مومن واقعا روی من تاثیر گذاشت و خیلی ناراحتم کرد و خواننده این اثر میتونه کلی به هر شخصیت داستان فکر کنه و کلا شخصیت پردازی و سیر داستانی خوبی داشت و اگر براتون موضوع برده داری جالب هست و میخوهید بیشتر بدونید کتاب خوبی هستش
        

          موضوع برده داری در آمریکا و داستانی که بر گرفته از سرگذشت  یک سیاه پوست مسیحی  . اولین بار بود که کتابی با این موضوع می‌خوندم 
این کتاب منو با برده داری بی رحمانه تو گذشته رو آشنا کرد.
با قلم زیبایی نوشته شده بود و باعث شد درد و رنج بردگان در اون زمان رو احساس کردم.
        

          کتاب باید برسد به دست تمام کسانی که آمریکا و اروپا را مهد تمدن و آزادی می‌دانند درحالی که تاریخ کثیف این کشورها بر میلیون‌ها خون بی‌گناهی استوار شده که تمدن پوشالی و هیمنه دروغین آمریکا و اروپا بر آنها سوار است...
اما به قول سینت‌کلئرِ داستان:" اگر به آنها آزادی ندهیم، آنها "بالاخره" آزادی را بدست می‌آورند:)" 


من ترجمه نشر افق رو خوندم که راضی بودن روون و خوب بود ولی همون‌طور که منتقد‌های کتاب گفتن داستان دچار ضعف هست و عناصر داستانی به طور کامل رعایت نشده و قصه پراکنده است یه جاهایی حتی انگار نویسنده یه شخصیت‌هایی رو فراموش میکنه و آخر هم یهویی داستان تموم میشه ولی به هرحال به خاطر دغدغه ارزشمند محتوا، کتاب قابل تقدیری است.
و جمله دوست‌داشتنی اوفلیای قصه:" ما حتی در اوج زنده بودن، رو به مرگ هستیم... "
        

          و چقدر حال دلم گرفته شد برای  این کتاب..
کاش هیچ وقت آدما  تنها بخاطر موقعیت جغرافیایی که اتفاقی قرار گرفتن اینقدر خودخواه نباشن..
کاش همه انسانیت رو سرلوحه زندگی قرار بدیم..
        

          کتابی زیبا بر پایه اساس برده داری  و شرافت انسانی 
        

          کتابی بسیار عالی و تاثیرگذار، خط به خطش قلب مرا جریحه دار می‌کرد‌.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
.
بخوام رو راست باشم باید بگم من اولش این کتابو بخاطره جلدش برداشتم بخونم و در جریان نبودم که تاثیرگذار ترین کتاب تاریخ امریکا بوده و حتی تنش‌های جنگ داخلی و آزادی برده ها بخش اعظمش ازین کتاب شروع شده ، چون این کتاب نشون داد که برده‌ها هم میتونن فکر آزادی رو توی سرشون داشته باشن و براش تلاش کنن.
از لحاظ نگارشی و قدرت خوده داستان انچنان تعریفی نداره و حتی بعضی جاهارو من درک نمیکردم و از شخصیت داستان اعصابم خورد میشد ولی  بیشتره تاثیر گذاریش بخاطره زمانیه که منتشر شده نه نگارشش.
همونطور که اقای محسن سلیمانی ، مترجم این کتاب توی پیشگفتار فوق‌العادشون  گفتن:
"صرف نظر از تمام تعریف ها و تکذیب ها ، واقعیت این است که شهرت جهانگیر کلبه‌ی عمو تام ، مثل بسیاری از آثار کلاسیک ، نه به خاطر جنبه‌های فنی ، چهارچوب سست ، حوادث و شخصیت های گاه رمانتیک و انشاپردازی‌ها و پرگویی‌ها و اظهار نظرهای مقاله گونه‌ی نویسنده ، بلکه به خاطر محتوای انسانی ، احساس برانگیز و داستان گویی تا حدی موفق آن است"

بخوام از کیفیت چاپ بگم ، باید بگم که بوسیدنیهههه ، انقدر که زیباست و این نسخه‌ای که من خوندم ماله ساله ۱۳۹۵ بوده و اونموقعی که لبه رنگی مد نبود ، نشر افق لبه رنگی اونم درخشان (میخوام نگم شاین دارررر😂😂) چاپ می‌کرد.


*توجه داشته باشید این چاپ ، نسخه‌ی خلاصه شده‌ است
        

          کلبه عمو تام 
پیشنهاد میکنم بخونید 
میتونم اعتراف کنم که با کلمه کلمه این کتاب اشک ریختم و سختی این برده هارو با جون و دل حس کردم 💔
گاهی اوقات چقدر زندگی سخت و طاقت فرسا میشه طوری ک دوست نداری حتی یک لحظه زنده باشی  و برای بعضی از آدما چقدر انسانیت مهمه ک حاضری بخاطرش جونتو بدی اما بی انصاف نباشی فرقی ندارع فقیر باشی یا ثروتمند سیاه باشی یا سفید 
خیلی کتاب قشنگیه حتما بخونید ❤️
        

          ایمان واقعی عجب چیز عجیبیه...
اگر میخوای کسی را هدایت کنی خودتو درست کن...اگر میخوای کسی را از اشتباهش برگردونی خودتو درست کن...اگر میخوای در جامعه تغییری ایجاد کنی خودتو درست کن...اگر میخوای خدا رو به کسی بشناسونی خودتو درست کن... آدما با حرف و زور و دشنام و پلیدی هدایت نمیشن...بجای تغییر دیگران باید خودمون را تغییر بدیم تا بتونیم بر دیگران اثر بگذاریم...این چیزیه که از تام یاد گرفتم... 

هر آسایش و حق انتخاب کوچکی که الان داریم (ما خانم ها- رنگین پوستان و قشر متوسط جامعه )حاصل تلاش نسل های مختلف و مقاومت و جنگیدن های بسیار هست... رنج ها کشیده شده اشکها ریخته شده و هنوز هم جای زخمها باقیست...همیشه یک عده احمق که پول و قدرت دارن زندگی بقیه را به لجن میکشن...والبته چه مردهایی که به خاطر بار سنگین توقعات و مشکلات بردوششان آسیب دیدند و آسیب زدند...

جمله‌ای از کتاب: 

هر کس هرطور عمل میکند گمان میکند کار او درست است 

خدایا روحم را به تو میسپارم


        

          بخوانیدش و با دنیایی از ظلمی که در حق سیاهپوستان روا شده آشنا شوید.
        

          واقعا کتاب ناراحت‌کننده‌ایه... البته که اصولا همهٔ داستان‌هایی که توش بحث بردگی مطرح باشه برای من ناراحت‌کننده‌ست... هرچند به نظرم از نظر داستان اونقدر قوی نبود.
        

          در مورد برده داری و شرایط برده ها رو به خوبی بیان کرده بود ولی بعضی جاها دچار افت میشد ولی در کل بد نبود انتظار بیشتری از این کتاب داشتم
        

          کتاب «کلبه عمو تام» جز معدود کتاب هاییست که تا انتهای آن را خط به خط دنبال میکردم تا ببینم در آخر چه اتفاقی می‌افتد. این کتاب در باره ی مردی مسن به اسم «عمو تام» بود که برده ی آقای شلبی بود. عمو تام مرد خوب و خوش‌رفتاری بود. یک روز آقای شلیبی به خاطر قرضی که به آقای هالی داشت مجبور شد عمو تام و هنری را بفروشد. هنری پسر بچه ی ساکتی بود که در کتاب عملا به ویژگی ای شخصیتی و جسمی او اشاره‌ی زیادی نشده بود. الیزا مادر هنری و خدمتکار شخصی همسر آقای شلبی بود؛ که با فهمیدن اینکه قرار است پسر عزیز کرده اش را بفروشند همراه با هنری فرار کرد. همسر الیزا «جورج هریس» یک برده از یک ارباب دیگر بود که اربابش بر خلاف اقای شلبی فردی خشن و بی رحم بود و دایما جوجر را اذیت میکرد، پس جورج هم که از این وضع خسته بود فرار کرد و قصد داشت به کانادا برود و سپس همسر و بچه اش را بخرد، اما در بین راه ... از طرف دیگر عمو تام را آريالای هالی خرید و با کشتی به سمت نیواورلئان برد. در بین راه عمو تام دختر بچه ای به اسم اوا را دید و به واسطه اتفاقی جان او را نجات داد و همین اتفاق باعث شد این دو دوست های خوبی برای هم شوند، پدر اوا نیز تام را خرید و به خانه برد اما...
به نظرم این کتاب از نظر داستانی و پی رنگ، قوی بود و خواننده را به راحتی چذب خود می کرد، همین‌ طور آغاز مناسبی داشت و برای شروع یک کتاب طولانی خوب بود، اما پایان کتاب آن‌ قدر که باید خوب نبود و جوری تمام شده بود که انگار نویسنده در اواخر داستان پس از مرگ تام،خسته شده و فقط می خواست کتاب را تمام کند. از نظر ترجمه هم بد نبود ولی کاملا مشخص بود که یک کتاب ترجمه شده است، در بعضی از بخش های کتاب، گویی یک متن انگلیسی ترجمه تحت الفضی شده باشد.
از نظر توصیفی خوب بود؛ اما بعضی جا ها در توصیف شخصیت ها و حتی درباره ی برده های خانه اگوستین، تناقض هایی بود؛ مثلا در یک جا میگوید خانم ماری آنها را از خانه ی پدرش اورده است اما در جای دیگری اگوستین را در حال تعریف اینکه قبل از ازدواجش با برادرش شریک بوده و این ارباب ها از انجا با اویند، نشان میدهد. همچنین به خاطر تعداد زیاد شخصیت ها که فکر کنم بالای سی- چهل تا بودند، خواننده دچار گیجی می شد، ولی شخصیت انها را تقریبا خیلی خوب توصیف کرده بود، و به خوبی تفاوت میان طرز تفکر ادم ها و شخصیت هارا به تصویر کشیده بود؛ انقدر خوب که خواننده میتوانست خود را در جایگاه یک برده که بهش ظلم میشود تصور کند.
جدای از همه ی خوبی های زیادی که این کتاب داشت، یکی از بدی هایش هم غلط املایی های زیادش و تکرار بعضی صفحات بود که البته مربوط به ترجمه و ویراستاری آن است و به پی رنگ و خود داستان ارتباط چندانی ندارد؛ اما به هر حال به چشم می آید و اذیت کننده است. مثلا بعضی کلمات انقدر متفاوت نوشته شده بودند که خواننده باید چند لحظه مکث میکرد تا بتواند تشخیص دهد چه کلمه ای است؛ حتی بعضی اوقات کلماتی مثل: می گویی را می گوی‌ای نوشته بود یا بعضی اسامی را در انتهای کتاب جا به جا گفته بود و باعث میشد که خواننده مجبور شود چند صفحه به عقب برگرددد تا متوجه منظور و داستان شود.