یکی از بهترین کتاب‌هایی که تابستان خواندم. چه‌قدر خوب و درست از پدر و مادرش گفته بود.  کار سختیه آدم بخواد از پدر و مادرش بنویسه.
        

          نشر «برج» از نام‌هایی بود که کم‌وبیش در چشم گرداندن میان قفسه‌های کتابفروشی رویش مکث می‌کردم. حالا، بعد از خواندن این کتاب و ورق زدن چند کتاب دیگر «برج»، می‌گویم که بیهوده مکث می‌کردم.نشر غیرقابل‌اعتمادی‌ست و توضیحِ درستش همان است که خودشان اول کتاب‌هایشان می‌نویسند: «نشر برج شاخه‌ی بزرگسال نشر هوپا است.»
درباره‌ی این کتاب: فارسیِ خوبی ندارد. به نظر من خیلی بی‌وسواس، سرسری و ماشینی ترجمه شده است. من خواندن روایت زندگی‌های کوچک و دم‌دستی را دوست دارم اما این کتاب خیلی خیلی معمولی بود. ساده و سرگرم‌کننده بود، مثل شنیدن خاطره‌ای  کلی و مبهم در وقت‌های پرت روز.
چیزی که باعث می‌شد ادامه‌اش بدهم نگاه کردن به زندگی آدم‌های معمولی بود. آدم‌هایی با زندگی‌هایی پرتکرار و شبیه به هم، با جزئیاتی منحصر به خودشان.
بخش مرگ پدر و انتظار مرگ مادر بهتر از بقیه بخش‌ها بود.
        

          با خوندن کتاب مواجهه با فراز و نشیب‌های کودکی و مسئلهٔ والد بودن از بطن تحربهٔ شخصی نویسنده، به بهترین شکل و کیفیت ممکن به مخاطب منتقل می‌شه!
        

          

میان آن‌ها زندگی نگاره یک پدر و مادر است از دیدگاه فرزندشان. تنها پسرشان.
کتاب نثر روانی نداشت و زبان داستان هم جالب نبود که احتمالا بخاطر مشکل ترجمه کتاب بود.
بخاطر اینکه دوست داشتم یک زندگی معمولی را بخوانم تمام‌ش کردم.