من تک‌فرزندم، و جذب ایده‌ی این کتاب شدم. کتاب در ۲ بخش نوشته شده است. بخش اول زندگی‌نامه‌ی پدر نویسنده از زبان نویسنده، و بخش دوم زندگی‌نامه‌ی مادر نویسنده باز هم از زبان نویسنده که تنها فرزند خانواده است.
بخش دوم را دوست‌تر داشتم، شاید چون مادر نقش مهم‌تری در زندگی راوی (نویسنده) ایفا کرده است. اما با این همه کتاب را آن‌قدر که تصور می‌کردم، دوست نداشتم و حتی گاهی با ملال و از سر اجبار خواندمش تا تمام شود!
        

          یکی از بهترین کتاب‌هایی که تابستان خواندم. چه‌قدر خوب و درست از پدر و مادرش گفته بود.  کار سختیه آدم بخواد از پدر و مادرش بنویسه.
        

          نشر «برج» از نام‌هایی بود که کم‌وبیش در چشم گرداندن میان قفسه‌های کتابفروشی رویش مکث می‌کردم. حالا، بعد از خواندن این کتاب و ورق زدن چند کتاب دیگر «برج»، می‌گویم که بیهوده مکث می‌کردم.نشر غیرقابل‌اعتمادی‌ست و توضیحِ درستش همان است که خودشان اول کتاب‌هایشان می‌نویسند: «نشر برج شاخه‌ی بزرگسال نشر هوپا است.»
درباره‌ی این کتاب: فارسیِ خوبی ندارد. به نظر من خیلی بی‌وسواس، سرسری و ماشینی ترجمه شده است. من خواندن روایت زندگی‌های کوچک و دم‌دستی را دوست دارم اما این کتاب خیلی خیلی معمولی بود. ساده و سرگرم‌کننده بود، مثل شنیدن خاطره‌ای  کلی و مبهم در وقت‌های پرت روز.
چیزی که باعث می‌شد ادامه‌اش بدهم نگاه کردن به زندگی آدم‌های معمولی بود. آدم‌هایی با زندگی‌هایی پرتکرار و شبیه به هم، با جزئیاتی منحصر به خودشان.
بخش مرگ پدر و انتظار مرگ مادر بهتر از بقیه بخش‌ها بود.
        

          با خوندن کتاب مواجهه با فراز و نشیب‌های کودکی و مسئلهٔ والد بودن از بطن تحربهٔ شخصی نویسنده، به بهترین شکل و کیفیت ممکن به مخاطب منتقل می‌شه!
        

          

میان آن‌ها زندگی نگاره یک پدر و مادر است از دیدگاه فرزندشان. تنها پسرشان.
کتاب نثر روانی نداشت و زبان داستان هم جالب نبود که احتمالا بخاطر مشکل ترجمه کتاب بود.
بخاطر اینکه دوست داشتم یک زندگی معمولی را بخوانم تمام‌ش کردم.