کتاب خیلی زیبایی بود شما به دنیای یک دختر با سندرم ترنر می بره به نام لیبی که به خانواده و خواهر باردارش اهمیت زیادی میده و نگرانی جدید اون اینکه نکنه بچه خواهرش هم مشکل دار به دنیا بیاد و در ذهن خودش با فرد مورد علاقه و قهرمان زندگیش یعنی سیسیلیا پین معامله میکنه تا او بهش کمک کند و در عوض   لیبی نام او را با کمک مقاله ای مینویسه به کتاب درسی بیاورد تا بقیه هم او را بشناسند و در این راه با مشکلات و چالش هایی مواجه میشه...
        

          لیبی مونرو، دخترک دوازده ساله‌ای است که سندروم ترنر دارد؛ نوعی بیماری که در ان فرد یک کروموزوم کم دارد و همین یک کروموزوم کمتر مشکلات مختلفی را در قلب، کلیه، ذهن، شنوایی، ظاهر و ...به وجود می‌اورد.
لیبی هم از بدو تولد مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته و با برخی همچنان دست به گریبانست اما حافظه و سعی و تلاش خوبی هم دارد.
از طرف دیگر او خانواده‌ای دارد که عاشقانه دوستش دارند و او انها را می‌پرستد. پدرش  معلم هنر است و مادرش مغازه‌ی شیرینی فروشی دارد. یک خواهر بزرگتر هم دارد که به تازگی ازدواج کرده و در شهر دیگری زندگی می‌کند.
لیبی در مدرسه تقریبا شاگرد موفقی است اما در دوستی و دوستیابی کاملآ نانوفق است که البته بخشی از این به خاطر ظاهر کمی غیرمعمولش است.
با وجود همه مشکلات لیبی  به پذیرش گامل شرایطش رسیده و شادی و شور و امید از  وجودش لبریزاست.
از انجا که از بدو تولد مشکلات پزشکی مختلفی را پشت سر گذاشته، و علاقه‌ی زیادی هم به علوم و تحقیق دارد، اطلاعات خوبی راجع به بدن دارد و بیماری ها و مشکلات خودش را به زبان ساده و قابل فهم برای مخاطب هم توضیح می‌دهد.
ما در این کتاب با روزمرگی‌های لیبی و تلاش او برای کمک به خانواده‌اش، تلاشی که قرار است یک شگفتانه برای همه و به ویژه خواهرش باشد، رو به رو هستیم.
نوع برخورد مادر و خواهر و حتی معلم لیبی هم برای بزرگترها خواندنی و درس گرفتنی است. 
از آنجا که لیبی در تعامل و دوست يابی ضعیف است، راهکارهایی در سیر داستان در این مورد به مخاطب منتقل می‌شود.
        

          از اینکه این کتاب چقدر بی‌نظیر بود هر چقدر بگم کمه🥲✨
کتابش در مورد دختریه به اسم لیبی که خواهرش بارداره و وضعیت مالی خوبی نداره و لیبی تصميم داره با شرکت درمسابقه و برنده شدن بیست و پنج هزار دلار اون پول رو به خواهرش بده و بین این همه تلاش و اضطراب برنده شدن یا نشدن کلی براش اتفاق میوفته... 
        

          مسخره بود 
        

          معنای پناه دادن این بود که اگر روزی درد و رنج اتفاق افتاد،ادم های مجروح را در پناه بگیری و هر اتفاقی که افتاد نه جا بزنی و نه سست بشوی،یعنی وسط این آسمان پیچ در پیچ چرخان همیشه مثل ستاره ی قطبی بدرخشی.حالا این وسط،زخم ها و دردهایی که می آمدند و میرفتند هم بخشی از نقشه ی ستاره های آسمان بودند.
        

          معنای  پناه دادن این بود که اگر روزی درد و  رنج اتفاق افتاد ، آدمهای مجروح را در پناه بگیریم و هر اتفاقی که افتاد نه جا بزنی و نه سست بشوی ، یعنی وسط این آسمان پیچ در پیچ چرخان همیشه مثل ستاره قطبی بدرخشی . 
حالا این وسط ، زخم ها و دردهایی که می آمدند و میرفتند هم بخشی از نقشه ستاره های آسمان بودند .