جلد دوم از مجموعهٔ جنگ تریاک...
یه مرور کامل از این مجموعه رو تو یادداشت جلد اول (جنگ تریاک) نوشتم.‌
به نظرم این جلد با توجه به یه سری نکات، قوی‌ترین جلد این مجموعه بود.
        

          جلد اول قشنگ بود، ولی یه چیزی تو رابطه‌م با شخصیتاش کم بود. اما تو جلد دوم؟ همه‌چی برام واقعی‌تر شد. دردشون، ترس‌هاشون، عشق ، شکست‌هاشون و... همه رو حس کردم.

توی این جلد رین با مشکلات جدی تر و تصمیمات حیاتی تری روبه‌رو میشه و در عین حال داره با گذشته‌ای که مثل سایه دنبالشه، دست و پنجه نرم میکنه. 

شخصیت رین هم برام قابل درک بود و هم بعضی موقع ها دلم میخواست داد بزنم و ازش بپرسم چرا؟‌! شخصیت های فرعی نسبت به جلد اول پر رنگ تر شده بودن و اصلا موقع شروع کتاب فکرش هم نمیکردم که بتونم باهاشون ارتباط بگیرم و این‌جوری دلم رو بشکونن. 

صفحات آخر این کتاب رو با گریه ورق می‌زدم و بعد از تموم شدنش همچنان ذهنم درگیرش بود.
این جلد پر از لحظه‌هایی بود که باعث شدن لبخند بزنم، حرص بخورم، اشک بریزم، عصبی شم... و با همه‌ی این‌ها، وقتی رسیدم به آخرین صفحه، فقط زل زدم بهش و دلم نمی‌خواست تموم شه.
        

          I COULD NOT SEE THAT COMING! AND THIS IS A 6 STAR READ, HOLY HELL
        

          پناه بر ببر مقدس
        

          این کتاب ... نه کلا این مجموعه شخصیت مثبت یا قهرمان نداره بلکه یا منفوری یا خاکستری!
معمولا اینجور کتاب‌ها منو اذیت میکنن اما اینبار اذیت نشدم و علتش هم بنظرم دو چیز بود:

۱- قلم نویسنده که ادمو دنبال خودش میکشوند
۲- خود داستان که جذاب بود و حتی تصمیمات اشتباهه شخصیت‌هارو( اگه خودمون جاشون قرار میدادیم) میتونستی درک کنی(البته که بجز مرتیکه بی‌ناموس و اون زنیکه بی‌شرف)

اخرای این جلد از مجموعه بلاخره یه رشد شخصیتی از رین دیدیم گرچه شخصا انتظار داشتم خیلی زودتر این اتفاق بیافته🤔(این خودش یه نکته منفی برای من هست، وقتی با ۳گانه طرفی دیگه نیمه‌های جلد دو رشد شخصیتی باشه بهتر نیست؟👀)

در حال حاضر شخصیت محبوبم کیتای هست و اینجور که نویسنده خشن(دقت کنید: بی‌رحم نه بلکه خشن) داره پیش میره بشدت از سرنوشتش توی جلد بعدی دلنگرانم😬
یک نکته هم در آخر بگم اونم اینکه خیلی‌ها میگن حجم خشونت این مجموعه بالاست و خوندنش اذیت کننده است و ... اما حقیقتا بجز حدود ۱۰صفحه از جلد اول مجموعه، باقی روند داستان خشونتی به اندازه داشت که تو هر کتاب و مجموعه فانتزی میشه مثلش دید🤷🏻‍♀️
به زودی جلد سوم هم میخونم و حقیقتا امیدوارم بتونم موقع خوندنش عفت کلامم حفظ کنم چون دوتا از شخصیت فحش‌خورشون خیلی ملسه 😒😂
        

          و سرانجام تمام شد آنچه که باید تمام می شد.💔جمهوری اژدها اگه از جنگ تریاک بالاتر نباشه از اون هم پایین تر نیست. کتاب اول بیشتر پایه ای برای شخصیت پردازی و دنیاپردازی و توصیف و توضیح جنگ ها محسوب می‌شد ، اما جلد دوم بیشتر حالت سیاسی و جنگی داشت که کوانگ به خوبی از پس توضیح و تشریح و توصیف اون براومده و نکات قابل تامل زیادی رو در قالب داستان به ما می‌گفت به طوری که حس میکنم بیشتر این مجموعه یه مجموعه رئال هست تا یک مجموعه فانتزی، چرا که عناصر فانتزی اون نقش کمرنگ تری در حوادث و اتفاقات داستان ایفا می کردن انگار یه جورایی نیروی محرک جانبی بودن و حس میکنم مجموعه جنگ تریاک کوانگ از حوادث و اتفاقاتی که واقعا رخ دادن وام گرفته و بیشتر اتفاقات داستان واقعین. به طور مثال کتاب رو که بخونید متوجه میشین که مردم هسپریا خصوصیات و اخلاق اروپایی ها رو دارن ، موگنی ها ژاپنی ان و مردم نیکان چینی. ضرباهنگ اتفاقات ، نبردها و چینش پلات ها در هر دو کتاب بالاست و توانایی کوانگ در انتقال احساسات قابل تحسینه.اونقدر عالی که وقتی خودتون رو جای هر کدوم از شخصیت ها بذارید حال و هوا و رفتارهاشون رو درک میکنید و بهشون حق میدید. شخصیت ها متمایز هستند، از لحن صحبت کردن بگیر تا تمایلات درونی ، احساسات، تصمیمات و....( مثلا نحوه ی حرف زدن، فکر کردن، رعایت آداب و رسوم ، قوانین و... فنگ رونین که یه یتیم جنگ زده ست  با یین نینجا که یه اشراف زاده ست زمین تا آسمون فرق می‌کنه. شاید بگین خب این که واضحه باید متفاوت باشن. ولی من کتاب های زیادی رو دیدم که آدم های متفاوت که در شرایط متفاوتی بودن خیلی شبیه هم رفتار می کنن و حرف میزن و...به خاطر همینم توجه کوانگ به این ظریف کاری ها رو تحسین میکنم.) و در پایان کتاب نویسندن با دادن یه شوک‌ و پلات تویستی بس خفن شما رو وادار به خوندن جلد سوم می‌کنه(جلد سوم هنوز ترجمه نشده و گرنه امشب جلد سه رو شروع می کردم:((((. )
ترجمه رو دوست داشتم خیلی روون و گیرا بود و سانسوری هم نداشت:)))
یه نکته هم بگم و اون اینه که اگه کتاب های فانتزی رو دوست دارید که رومنس داشته باشن بهتره که این کتاب رو نخونین چون میزان رومنس و حوادث عاشقانه و این حرفا به قدری توی این کتاب پایینه که حتی قابل صرف نظر کردن هم هست.
در کل من با وجود شوک ها ، درد و رنج و گریه و...  که این کتاب بهم وارد کرد بازم دوستش دارم و عاشقش شدم و از خوندنش لذت بردم.
امیدوارم شما هم اگه این کتاب رو دارین یا یه روزی خوندین خوش بخونین و لذت ببرین:)))
        

          روایتی نفس‌گیر از جنگ، خیانت و انتخاب‌های سخت دختری که هرچه جلوتر می‌رود، بیشتر در باتلاق قدرت فرو می‌رود.


        

          لعنت خدای ببر!

مجددا بزرگ‌ترین مشکلش شخصیت‌پردازیه، مخصوصا در مورد رین. بعد هم با نوشتن نویسنده مشکل دارم: شخصیت‌ها محدودن و مرتب و خیلی اتفاقی هی با هم روبرو می‌شن. مثلا در مورد ملاقاتشون با هینترلندی‌ها وسط ناکجاآباد. نویسنده مداوما خط داستانی رو تغییر میده و مسائل رو نیمه‌کاره رها میکنه. توی همین جلد رین چندبار تغییر رویه و هدف میده؟ عین یک پلاستیک پاره‌ست که باد هر طرف بخواد می‌برتش! چندبار فضای داستان کلا عوض میشه؟ همه‌چیز خیلی کودکانه و ساده‌انگارانه‌ست از جمله قضیه‌ی کودتا، عهد، فتوحات، شکست‌ها... هیچ کدوم اون عمقی رو که لازمه نداشتن. 
اگر برگردم به عقب مجموعه رو شروع نمی‌کنم، ولی خب کنجکاوم بدونم آخرش چی میشه...

        

          وقتی جلد اول جنگ تریاک رو شروع کردم، واقعاً هیجان‌زده بودم.جلد اول قوی و جذاب بود — هم از نظر داستان و هم از نظر پرداخت شخصیت‌ها، مخصوصاً رشد رین که از یه دختر فقیر  که تونست با بهترین نمره تو سینگارد پذیرفته شه  همین شروع قوی باعث شد سطح توقعم برای ادامه‌ی داستان خیلی بره بالا. ولی متأسفانه جلد دوم و سوم اون‌جوری که باید و شاید، منو راضی نکردن.
بزرگ‌ترین مشکلم با خود شخصیت رین بود. هرچی داستان جلوتر رفت، بیشتر حس کردم داره احمقانه تصمیم می‌گیره و انگار هیچ‌وقت از اشتباهات گذشته‌اش درس نمی‌گیره. و مدام به ادم ها این فرصتو میده که ازش سواستفاده کنن،  رین به‌جای اینکه قوی‌تر و آگاه‌تر بشه، بیشتر داشت فرو می‌پاشید و لج‌بازتر می‌شد.
تنها کسی که واقعاً برام قابل احترام موند، کیتای  بود، وفادار، باهوش و دلسوز. تا آخرین لحظه هم پشت رین وایساد، حتی وقتی دیگه همه چیز از کنترل خارج شده .