یک داستان بد با یک ترجمه مزخرف. داستان چند نفر که در گذر ایام به هم نزدیک می شوند اما نویسنده برایش ۵۷۰ صفحه روده درازی کرده. بخش های زیادی را می توان نخواند. گفتگوها بی سرو ته است و اصلا معلوم نیست چه کسی حرف می زند! پر از تکرار روی اعصاب واژه (اُه)، فرانسوی کامل، اصلا کتاب به درد ترجمه نمی خورد. 
کتابهای رمان ایرانی هزار برابر این کتاب می ارزند ...
خواندن این کتاب- خصوصا با این ترجمه- فقط اتلاف وقت است‌ و به دشمنانم هم توصیه نمی کنم!
این امتیاز برای سرش هم زیاد است...
        

          باهم، همین و بس داستان بسیار جذابی دارد هیجان انگیز نیست اما بسیار جالب است شخصیت های داستان بسیار متفاوت‌ اند و به تصویر کشیدن کنار هم بودنشان و روزمرگی هایشان به نظر من جذاب بود.
اخیرا اکثرا نویسنده ها داستان افرادی را مینویسند که زندگی باب میلشان است اما این کتاب راجب آدم هایی با مشکلات واقعی است؛ راجب وابستگی، دوستی، فداکاری اما به‌صورت نامحسوس، نه آشکار. 
این عشق پنهان در حرکات این آدم هایی که تفاوتشان زمین تا آسمان است باعث لبخندتان می‌شود آن همه بعد اینکه هرکدام از شخصیت هارو درک میکنید و می‌فهمید..
این رمان در زبان اصلی فرانسوی است پیشنهاد میکنم اگر می‌خواهید تجربه خوبی از خواندنش داشته باشید حتما ترجمه خوبی رو انتخاب کنید من ترجمه انتشارات ماهی رو خوندم و به نظرم ترجمه اش روان بود. 
        

          خیییییییییییییییییییییییییییییییییییلی خوب بود بابا :))

یک کتاب سطحی و یه کم زرد، با یه داستان خیلی جذاب و هپی اند و گوگولی!

و ترجمه ی افتتتتتتتتتضاح!
        

          می دانی، این بدترین چیزی است که زمانی که پیر می شوی اتفاق می افتد...
مسئله فقط این نیست که بدنت سر ِ ناسازگاری برمی دارد، نه. این افسوس ها هستند. این که چطور تمام پشیمانی هایت بر می گردند و شکارت می کنند، عذابت می دهند.
روز و شب... همیشه. زمانی می رسد که دیگر نمی دانی برای خلاص شدن از شر آن ها باید چشمهایت را باز کنی یا ببندی.