اگه بخوام حرف بزنم...اصلا اینجا جا نمیشه، باید چندتا مقاله بلند بالا بنویسیم. خب من مخالف استفاده از صحنه های عاشقانه نیستم، ولی بعضی از صحنه های کتاب واقعا خوب نبودن(من خودم عین چی مخالف سانسورم) 
آقا من نمی‌فهمم چرا همه دارن عاشق آریا میشن؟؟؟ 
اگه قراره عشق صوفیا به نتیجه برسه چرا انقدر دیر؟ چرا انقدر مانع؟ 
به شخصه ترجیح میدم آریا با سکویا بمونه. چون سکویا توی دو جلد سریعا رشد کرد و بقول سارنوش(تو جلد نه البته) لیاقت خودشو ثابت کرد. ولی صوفیا از جلد سه تو داستانه و تازه تو جلد هشت به خودش اومد و یادش اومد نباید انقدر به همه پرخاش کنه؟؟؟ واقعا یعنی نیاز بود عاشق بشه تا همچین چیزی رو بفهمه؟؟؟ قدرت صوفیا برام تحسین بر انگیزه ولی ابدا باعث نمیشه بره تو لیست شخصیت های محبوبم.(البته این دیگه سلیقه منه، قصد توهین ندارم صوفیا واقعا یه ژنرال برجسته و برازنده بود.) این وسط پارسیس که حتی از آریا هم قویتر نشون داده شده تو کتاب:////.....آریا مثلا نقش اصلیه....ولی اصلا به اندازه ای که صرف احساسات صوفیا شده تو کتاب راجب آریا حرف زده نشده...خداروشکر نویسنده یادش اومد یه کیارش نامی داریم:) کیارش شخصیت مورد علاقم از جلد اول تا جلد پنج بود(الان خفقان و سیروان هم اضافه شدن)  واقعا بنظرم پتانسیل داشت که خیلی بیشتر تو داستان حضور داشته باشه....کاظم شاه پریانه! درسته که از خفقان ضعیف تره ولی دیگه چرا انقدر حضورش کمرنگ شده؟؟؟چقدر درباره شخصیت ها حرف زدم:))))
درباره خود کتاب متن در زمینه میزان آرایه روانه ولی بعضی جاها حس کردم فعل ها با باقی کلمات جمله سازگار نیستن. پیچیدگی داستان دیگه خیلی داره زیاد میشه، راستش واقعا حین خوندن این جلد داشتم با خودم میگفتم کاش نویسنده این همه خلاقیت و هیجان رو صرف یه مجموعه جدید میکرد یا حداقل اینکه از میدگارد اسپین اف می نوشت...