خوب واقعا نمیدونم از کجا شروع کنم
به عنوان کسی که زیاد رمان های ایرانی نو نمیخونه بنظرم این کتاب زیبا بود❤️
اول درمورد عنوان این کتاب بگیم
یتیم غوره معناش اینه بچه ی یتیم ریز و فلفلی  البته گاهی برای  محبت و دلسوزی و کنایه  از شیطنت  به کار میره.
این کتاب دارای داستان طنز و همینطور دارای نگرشی به زبان ساده ، درمورد زندگی پس از مرگ و جایگاه انسان ها با توجه به کارهاشون روی زمینه. 
داستان درمورد دختری به نام پروانه ست که زمانی وقتی به همراه پدرش سوار بر موتور درحال رفتن به بیرون و خرید برای نوزادی که قرار است به زودی به دنیا بیاید هستند، تصادف می‌کنند و درحالی که خودشان خبر ندارند تبدیل به روح شده اند و به همراه دوست شهید پدر پروانه ( که تا چند فصل متوجه هویتش نمیشویم) به اطراف سر می‌زنند و پس از گذشت چند فصل متوجه تصادف و اتفاقاتی که برایشان افتاده است می‌شوند.  
این کتاب به ما روش درست زندگی کردن و آشنایی نوجوانان با دنیای آخرت است ؛ و عاقبت افراد درست کار و افراد خطاکار.
کتاب نه از آن کتابهای حوصله سر بر بود نه از آن کتاب های خیلی جذاب ولی آنقدر نرم شمارا جلو می‌برد که متوجه نمیشدید 
من کمتر از دو روز این کتاب رو تمام کردم
همینطور رابطه ی خانوادگی جالب و طنز هم درون کتاب توجه من رو به خودش جلب کرد
هرچند که تصویر کتاب اصلا با چهره ای که از پروانه توصیف شده بود سازگار نبود، ولی پشت صحنه چرا 
ولی تصویر سازی زیبایی داشت