اوژن یونسکو بار دیگر با پرداختی هجوآمیز، در عین ریخشندکردن پیش‌پاافتاده‌ترین موقعیت‌ها، انزوا و بی‌معنایی زندگی انسان را به‌شکلی ملموس به تصویر می‌کشد. نمایشنامۀ تک‌پرده‌ایِ درس، یکی از مهم‌ترین آثار تئاتر ابسورد، با تکیه بر موقعیت‌های غریب و سردرگم‌کننده، روایتی است از جلسۀ درسی که به خشونتی دیوانه‌وار و مضحک می‌انجامد. استاد، که در ابتدای نمایشنامه فردی منطقی و مبادی آداب به نظر می‌رسد، در برخورد با شاگرد تازه‌اش به‌مرور بی‌طاقت‌تر و خشمگین‌تر می‌شود و شاگرد بینوا هم در مواجهه با یکدندگی و خودکامگی او مستأصل می‌ماند. این نمایشنامه حکایتی است طنزآمیز از مخاطرات فرایند آموزش و البته بازتابی از استبداد حاکم بر اروپا طی سال‌های پیش از دهۀ 1950.