«شهید حسن شفیع‌زاده» متولد تبریز است. در کوچه و پس کوچه‌های این شهر تاریخی قد کشید، درس خواند و خدمت سربازی‌اش مقارن شد با شروع نهضت حسینی پیر و مراد عاشقان حضرت روح الله(قدس الله نفسه ز کیه). دل در گروه آرمان‌هان آن بزرگمرد الهی بست و به فرمان حضرتش از پادگان ستم‌شاهی گریخت و خود را در جرگه مردم انقلابی یافت. در واقع او از همان روز آغوش خود را به روی شهادت گشود. او خود را همان روز بر بالای ارتفاعات ماووت شهید دید. او حسن شفیع‌زاده را غرق خون بر بال فرشتگان یافت و در مسیر خونین جامگان عاشق پا نهاد.

وقتی آتش فتنه ضد انقلاب و بدخواهان ملت مسلمان ایران، دامن غرب کشور را گرفت بی‌صبرانه به آن دیار مظلوم وستم ‌دیده شتافت؛ غریبانه و ناشناس با شب‌پرستاران و حرامیان جنگید و آنان را در رسید به اهداف پلیدشان ناکام گذاشت.

31 شهریور 59 حمله سراسری دشمن متجاوز بعثی علیه حدود و ثغور ایران اسلامی آغاز شد و حسن شفیع زاده نیز همانند دیگر مردان عاشق پیشه روزگار، در برابر دشمن قامت برافراشت و نامش پر آوازه گشت. او در میان مردان جنگ، به قول فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس، خیلی زود درخشید و نبوغ خود را از همان ماه‌های آغاز جنگ، بر روی آتش‌های پشتیبانی متمرکز کرد و تمام همت استعداد خود را برای سروسامان دادن به این یگان نوپا به کار گرفت.

او معتقد بود موفقیت رزمندگان پیاده، با توپخانه قوی بروز و ظهور می‌یابد. توپ‌های به غنیمت گرفته شده را تعمیر و علیه دشمن متجاوز به کار گرفت. او با اخلاق و رفتار خود توانست مردان بلند همت را از سراسر کشور به گرد خویش جمع کند و توپخانه‌ای تشکیل دهد که به قول خودش نه فقط برای جنگ با رژیم متجاوز بعثی، برای همه دوران‌ها کار‌ساز باشد.