این کتاب که مجموعه ای از آثار صادق هدایت می باشد و توسط برادرزاده او (جهانگیر هدایت) گردآوری شده است، بسیاری از اجزای فرهنگی عامه مردم ایران (شامل اعتقادات، ضرب المثل ها، اشعار، داستان ها و ...) را که برخی از آن ا آمیخته به خرافات می باشند، بیان نموده و از این نظر کار فوق العاده ارزشمندی انجام داده است. نکته ای که هنگام مطالعه این اثر باید در نظر داشت، این است که از آنجا که نویسنده گرایشهای باستان گرایانه و غیرمذهبی و پوچ گرایانه داشته، برخی از این اعتقادات را که مبنای صحیح دینی داشته اند(مبتنی بر قرآن و سنت هستند) مورد تمسخر قرار است. یا برخی موارد را که از ویژگی های پیامبران و شخصیت های ادیان ابراهیمی بوده به شخصیت های باستانی قبل از اسلام منتسب نموده است. همچنین خرافاتی را که به نام دین در فرهنگ مردم مشاهده نموده، به پای دین نوشته است. به هر حال، در دوران کنونی و در دسترس بودن منابع فراوان اطلاعاتی، بهتر از گذشته می توان به صحت و سقم هر سخن و نوشته ای پی برد.
        

          برای هر کس که بخواهد مروری داشته باشد بر فرهنگ و باورهای عامیانه‌ی ملت خودمان، کتاب مفیدی است. هر چند کمی به هم ریخته است و جای نمادشناسی هم در آن خالی است. ولی ارزش «داشتن» دارد و من مطمئنم بارها به آن رجوع خواهم کرد.