لمس میمون سومین اثر آنالی اکبری است؛ بعد از کتاب های کار من جادو کردن است و دروازه ی یکشنبه. اکبری در داستان‌های این مجموعه تبحر و علاقه اش در به کارگیری از فانتزی و رئالیسم جادویی را برای خلق داستان‌های شگرفی به کار گرفته است که همچون صحنه هایی از کابوس یا رویا تا مدت ها ذهن مان را به خودشان مشغول می‌کنند. با خواندن داستان‌های این مجموعه، گویی سوار قطاری می‌شویم که در سرزمینی پر از نشاط و شور و جادو در حرکت است اما به یکباره وارد تونلی تاریک و وحشت آور می شود. قطاری که در زمان سفر می‌کند به آینده ای دلهره آور می‌رود، از میان ویرانه های شهری آخرالزمانی عبور میکند یا مسافری را در گذشته پیاده می‌کند.
لابه‌لای سطور این کتاب زنان و مردانی نفس می‌کشند که می‌دانند هیچ قصه ای پایان ندارد؛ و زندگی همچنان ادامه خواهد داشت.