«بیداری» رمانی از «کیت شوپن» است که برای اولین بار در سال 1899 منتشر شد. ماجرای رمان حاضر در «نیو اورلئانز» و «ساحل لوئیزیانا» و اواخر قرن 19 اتفاق می افتد؛ پیرنگ داستان حول «ادنا پونتلیر» و کشاکش او میان نظرات غیر معمولش درباره زنانگی و مادرانگی با نرش های غالب جنوب آمریکای اوایل قرن 20 است. یکی از اولین رمان های آمریکایی که بدون تمکین، تمرکزش را مسائل زنان قرار داده است. همچنین این اثر به عنوان نقطه تحول فیمینیسم شناخته شده و واکنشی را میان دو سویه خوانندگان و منتقدان معاصرش برانگیخته است. ترکیب سه چیز، رمان «بیداری» را پیشروی ادبیات مدرن آمریکا کرده است: داستانی واقع گرا، تفسیر اجتماعی برنده و پیچیدگی روانشناسانه. دیگر اینکه این رمان خبر از وجود رمان نویسان بزرگی چون «ویلیام فاکنر» و «ارنست همینگوی» را میدهد و دیدگاه های نویسندگان معاصرش چون «ادیث وارتون» و «هنری جیمز» را تکرار میکندو همچنین یکی از اولین کارهای سنتی جنوب آمریکا است که با شاهکارهای مدرن نویسندگانی همچون «فاکنر» ، «فلانری اوکانر» ، «یودوراولتی» ، «کاترین آن پورتر« و «تنسی ویلیامز» به حد اعلی خود می رسد.