چقدر  این کتاب را دوست داشتم 
چقدر خودِ زندگی بود با همه‌ی غم و شادی هایش، کم و زیادهایش
چقدر مثل ننه ددری‌ها خوبن، شور و شوق هر جمعی هستن ، ساده و صمیمی.
و رستمی که.....
داستان از زبان زنی به نام شورا، از دوران کودکی تا میانسالی با بیانی زیبا روایت میشود. داستان کودکیهایش، عاشق شدنها ، رسیدنها و نرسیدنهایش.اما نه به همین سادگی ! با غمی پشت حرفهایش

خودگویی های شورا با خودش را دوست داشتم.شاید چون راوی زن بود و می‌تونستم باهاش همزاد پنداری کنم بیشتر به دلم نشست.
خلاصه که دوستش داشتم...
        

          این کتاب را روزگاری خوانده بودم که داعیه نویسنده شدن در سر میپروراندم. ۳ یا ۴ بار آن را خوانده بودم و از خط خطش لذت بردم و سرشار شده بودم از شوق. یادم هست دفعه اول چیزی سر در نیاورده بودم. دفعه دوم فهمیدمش و دفعات بعد بیشتر و بیشتر. آنچنان که کل کتاب را خط به خط برای مادرم خوانده بودم و حالا که فکر میکنم چه صبری داشت مادرم و چه گوش شنوایی....
        

          برای بچه ها صدا جزئی از زندگی است، برای بزرگترها سکوت جزئئ از زندگی می‌شود.
ص۳۸

از زندگی آنها که رفته‌اند جز از دل من، یا آنها که مانده‌اند،اما در دنیایی تنها، دور از هم، جدا از هم...
ص۱۲۷

نمی‌فهمیدم مادرم چرا عذرخواهی می‌کند. این که خواب بودم و بیدارم کرده بود به عذرخواهی نیازی نداشت. حاضر بودم برای خاطر این بیداری دیگر هرگز تا ابد نخوابم.
ص۱۴۷

او رستمش را از دست نداده که بفهمد من چه می‌گوییم.او اصلاً رستمی ندارد که بفهمد من چه می‌گویم...
ص۲۴۷
------

دلم گرفت... روی تختم خوابیده بودم و نمی‌آمدم بیرون. می‌خواندم و احساس می‌کردم دارم غرق می‌شم... اشک‌هام موهام رو خیس کرد... و عرقِ دست‌هام روی کتاب موند...
وای...
و وای...
        

          خانمی که چند اسم داره در حال سفر با قطار توسط همسرشه که در این مسیر سفر،ما قراره گریزی بزنیم به گذشته زندگی این خانم از کودکی تا به امروز.زنی که این روزها روزگار خوشی نداره و احساس خوشبختی نمی‌کنه و به جاش به گذشته گرم و پر از صفای خودش رجوع می‌کنه،گذشته ای که رد پایی از عشق هم وجود داره.نویسنده خیلی خوب تونسته از پس شخصیت اصلی بر بیاد.مفاهیمی مثل درد غربت و مهاجرت و ماندن در گذشته شیرین و غوطه ور شدن در حال مزخرف فعلی رو بسیار خوب توضیح داده.شخصیتهای فرعی کتاب هم خوب از آب در اومده اند.با قطعیت زیادی می‌تونم بگم خانمها بهتر میتونند نسبت با آقایون با این کتاب ارتباط برقرار کنند چون نویسنده خیلی احساسات ظریف و زنانه یک زن رو تو کتاب آورده.فضای کتاب از همون ابتدا تا انتها آدم رو همراه خودش می‌کنه و لازمه بگم که غم داستان زیاده.با داستانی طرفیم که شخصیت ها پر از حسرت اند و امان از حسرت که مثل موریانه روح آدمی رو می‌خوره.نشون دادن احساسات مختلف شخصیت اصلی داستان خیلی خوب انجام شده.از خواندن این کتاب راضیم و به گمانم از آثار خوب ادبیات معاصرمون در بیان روحیات و احساسات یک فرد می‌تونه باشه.

Merged review:

خانمی که چند اسم داره در حال سفر با قطار توسط همسرشه که در این مسیر سفر،ما قراره گریزی بزنیم به گذشته زندگی این خانم از کودکی تا به امروز.زنی که این روزها روزگار خوشی نداره و احساس خوشبختی نمی‌کنه و به جاش به گذشته گرم و پر از صفای خودش رجوع می‌کنه،گذشته ای که رد پایی از عشق هم وجود داره.نویسنده خیلی خوب تونسته از پس شخصیت اصلی بر بیاد.مفاهیمی مثل درد غربت و مهاجرت و ماندن در گذشته شیرین و غوطه ور شدن در حال مزخرف فعلی رو بسیار خوب توضیح داده.شخصیتهای فرعی کتاب هم خوب از آب در اومده اند.با قطعیت زیادی می‌تونم بگم خانمها بهتر میتونند نسبت با آقایون با این کتاب ارتباط برقرار کنند چون نویسنده خیلی احساسات ظریف و زنانه یک زن رو تو کتاب آورده.فضای کتاب از همون ابتدا تا انتها آدم رو همراه خودش می‌کنه و لازمه بگم که غم داستان زیاده.با داستانی طرفیم که شخصیت ها پر از حسرت اند و امان از حسرت که مثل موریانه روح آدمی رو می‌خوره.نشون دادن احساسات مختلف شخصیت اصلی داستان خیلی خوب انجام شده.از خواندن این کتاب راضیم و به گمانم از آثار خوب ادبیات معاصرمون در بیان روحیات و احساسات یک فرد می‌تونه باشه.