داستانش خیلی متفاوت بود از بقیۀ داستان‌هایی که تا حالا خونده بودم و جالب بود -حدّاقل مث بقیۀ کتابهاش تکراری نبود روندش.-.
        

          خیلی قشنگ بود از همین جلد اول جذب داستانش شدم هم کوتاهه هم روون نوشته شده داستان 
مجموعه درباره ی پسری هست که در تولد۱۶ سالگیش پدرش بهش میگه برای نجات سرزمینشون دلتورا از اهریمن، باید به یه سفر طولانی بره به خطرناک ترین قسمت های سرزمینشون تا هفت سنگ رو پیدا کنه تا بتونن با قدرت اون سنگها سرزمینشون رو نجات بدن 
این کتاب منو از یه ریدینگ اسلامپ دو ماهه دراورد خوشبختانه😀
        

          تمام مجموعه دلتورا و حتی مجموعه فرعی رو خوندم به جرات میتونم بگم از هری پاتر خیلی قشنگ تره با وجودی که پاترهدم اما این مجموعه خیلییییی قشنگ تره
        

          شاهکار
        

          اینجوری فانتزی های ساده و روون برای من خیلی عزیزن🥲
دقیقا مثل سه‌گانه صعود و حماسه دارن شان🛐
        

          به شخصه روون رو بیشتر از این سری می‌پسندم و حالا که بالاخره خوندمش ناراحت نیستم از این که تو راهنمایی تحریمش کردم.
متن و خط داستانی و شخصیت‌هاش خیلی خام‌تر و ساده‌تر از روون بودن. کاملا قابل حدس زدنه روندش. البته با خوندن اسپویلرها می‌دونم تو آینده یکی دو تا غافلگیری داره ولی خب از اول هم تعجب کرده بودم که چرا این احمق‌ها جاشون رو صرفا با هم عوض نکردن! که خب ظاهرا کردن. همین.
چند تا ایراد منطقی هم داره قصه که شاهکارن! مثلا باراد می‌گه چهار نفر رو دیده که از قصر در میومدن در حالی که آنا خونه بوده و این که باراد اصلا به روی خودش نمی‌یاره که مادر جاسمین رو می‌شناسه.
خلاصه شاید ادامه بدم خوندنش رو (اگر دوباره رفتم تبادل کتاب) ولی اگه نخوندم ناراحت نمی‌شم اصلا.
        

          اول داستان زیاد جالب نبود ولی بعدش جالب شد
        

          این مجموعه رو خیلی سال پیش خوندم و یادمه خیلی خوشم اومد. با دوستام گروه داشتیم و دوره می‌کردیم و درمورد کتابا حرف می‌زدیم. این از اونا بود که حسابی از ماجراهاش کیف می‌کردیم. باید دوباره بخونمش ببینم الانم همون مزه رو داره یا نه. در مورد یه کمربند بود با سنگای جادویی. یکی از شخصیتای اصلی هم دختر بود. جسمین. یا یاسمین. علامت حکومتشون هم یه دست بود که وسطش دایره داشت اگه درست یادم باشه. اینکه بعد اینهمه مدت هنوز این جزییات یاد آدم باشه، یعنی مجموعه‌کتاب قابل اعتناییه.
        

          با این که خوندنش سرگرمی خوبی بود اما هیچ خلاقیت چندانی توی داستان ندیدم. گره ها چقد سریع باز می شدن چقدر مشکل ها زود و بی دردسر حل می شدن و امان از بی جزئیاتی... توی این سبک داستان ها ذائقه ی من لا اقل  شخصیت پردازی های ظریف، فضا سازی های پیچیده و از همه بیشتر توصیفات ریز به ریز وقایع رو می طلبه و می پسنده اما توی این  کتاب  نویسنده انگار یه مروری بر داستانی داشت که قبل تر یکی دیگه مفصل ترش رو نوشته
 ولی خب بعد مدت ها یه قصه خوندم. حال داد.
        

          یادش بخیر 🥲 هیچ وقت فراموش نمیکنم که با تو کتابخوار شدم 💕
        

          این مجموعه رو به همه پیشنهاد میدم
بی نظیرترین مجموعه ای که خوندم
شاهکار هنریه