ورنر هایزنبرگ، یکی از بزرگ ترین فیزیکدان های قرن بیستم، در این کتاب تحول دیدگاه فیزیک مدرن نسبت به طبیعت را روایت می کند، از علیت و تفکر فلسفی می گوید، مفهوم طبیعت را در تاریخ علم پی می گیرد و به آراء پیشگامان فیزیک مدرن می پردازد. او معتقد است که فیزیک مدرن با کشفیات کپلر و گالیله و نیوتن تولد یافت؛ کشفیاتی که مولفهٔ بنیادی شان قطع رابطه با تصویر قرون وسطایی از طبیعت بود.

نکتهٔ بسیار مهم دیگری که هایزنبرگ بر آن تأکید دارد اهمیت آگاهی از فرهنگ کلاسیک و مطالعهٔ فلسفه و تاریخ اندیشهٔ غربی در آموزش دانشمندانی ا ست که فقط متخصص نیستند و می خواهند تبعات عملی و نظری کار خود را در بستر مجموعهٔ گستردهٔ فعالیت های بشری بسنجند.