نویسندة کتاب حاضر در مقدمة خود نگاشته است: «همکاری عبارت است از روابط متقابل دو یا چند نفر در یک شبکه روابط گروهی مبتنی بر تشریک مساعی. هدف اصلی یک گروه علمی پژوهشی این است که با همکاری یک دیگر در انجام وظیفه ای خاص موفق شوند.. لازمة فعالیت های علمی گروهی، همکاری پژوهشگران عضو و انطباق فعالیت های اعضا با یکدیگر در جهت رسیدن به هدف مشترک گروه است و هدف مشترک همان چیزی است که گروه به خاطر آن به وجود آمده است. بدیهی است که کارایی، اثربخشی و بهره وری یک گروه در اطراف هدف آن دور می زند». نگارنده معتقد است: «گروه های پژوهشی بایستی «کانون تفکر و خلاقیت» باشند». در کتاب حاضر مجموعه ای از راهنمایی های ضروری و عملی برای هدایت بهتر گروه های علمی پژوهشی در دانشگاه ها و مراکز پژوهشی به منظور افزایش تولیدات علمی و بالا بردن ضریب تاثیرگذاری پژوهشی آثار آنها ارائه شده است.