کتاب "تنها کسی که باقیماند" از رایلی سیجر واقعا یه داستان خفنه که نمی‌تونی زمین بذاری! داستان درباره کیتلین، یه پرستاره که می‌ره توی یه خونه قدیمی و مرموز تا از لنورا، تنها بازمانده یه قتل خانوادگی، مراقبت کنه. لنورا یه شخصیت خیلی جذاب و مرموزه که تمام رازهای دردناک گذشته رو توی خودش داره. 
کیتلین کم‌کم می‌فهمه که این خونه و لنورا چه رازهایی رو پنهان کردن و همین موضوع باعث می‌شه که هیجان داستان به شدت بالا بره. هر صفحه‌ای که می‌خونی، بیشتر درگیر داستان می‌شی و نمی‌تونی حدس بزنی چه اتفاقی قراره بیفته. نویسنده به خوبی حس تعلیق رو منتقل می‌کنه و تو رو وادار می‌کنه تا هرچی زودتر صفحه‌ها رو ورق بزنی. 
نکته جالب اینه که پایان داستان با یه پیچش غافلگیرکننده به اوج خودش می‌رسه. با اینکه ممکنه بعضی جاهاش یه کم کند بشه، اما این موضوع اصلاً از جذابیت داستان کم نمی‌کنه. شخصیت‌ها به خوبی توسعه پیدا کردن و شما حس همدردی و کنجکاوی نسبت به اون‌ها پیدا می‌کنید. 
به عنوان کسی که از تریلرهای روان‌شناختی لذت می‌بره، واقعا پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو بخونی. داستانش خیلی خفنه و لحظه‌ای از هیجانش کم نمی‌شه. اگه به دنبال یه کتاب جذاب و پر از راز و معما هستی، این کتاب حتماً ارزش وقت گذاشتن رو داره!
        

          🏡: کیت یک پرستار خانگیست که مدتی از کارش تعلیق شده بوده و حالا مدیرش میخواهد فرصتی دوباره به او بدهد. اما این فرصت چالش‌های زیادی به همراه دارد. مدیر او را برای نگه‌داری از یک پیرزن به نام لنورا هوپ به عمارتی که در حاشیه شهر و کنار دریا بر لب یک صخره واقع شده می‌فرستد. اما موقعیت مکانی آن عمارت تنها نکته‌ی ماجرا نیست. ماجرای ساکنین آن سالهاست که موضوع داغی برای صحبت مردم شهر است، اینکه لنورا مادر، پدر و خواهر خود را کشته اما چون مدرک محکمی نبوده، توانسته از مجازات فرار کند. کیت که چاره‌ای جز پذیرش ندارد، مشغول پرستاری از لنورا می‌شود. لنورایی که جز دست چپش، هیچ کنترلی روی باقی بدنش ندارد، صحبت نمیکند و تمام مدت در اتاقش است. اما اتفاقاتی در این عمارت رخ می‌دهد که کیت را وادار می‌کند تا از لنورای ساکت و صامت حقیقت ماجرای چندسال پیش را جویا شود.

🏡: داستان شروع خوبی دارد، خیلی جذاب هم پیش می‌رود و شما مدام در تلاشی تا حدس بزنی سالها پیش دقیقا چه اتفاقی در عمارت افتاده است. نویسنده هم مدام نکات جدیدی رو می‌کند، طوری که حجم زیاد کتاب خسته کننده نیست و به سرعت پیش می‌رود. اما صفحات پایانی جایی که ماجراها بالاخره مشخص می‌شوند جاییست که به نظرم رایلی سیجر می‌توانست بهتر عمل کند. به عنوان مثال فصل آخر کتاب زیاده روی بود و داستان بدون آن بخش، خیلی منطقی‌تر و قابل قبول‌تر بود. و اگر نویسنده آنقدر اصرار نمی‌کرد که ماجراها را پیچیده تر کند، کتاب پایان بهتری می‌داشت و حتی شاید از من ۵ ستاره کامل رو می‌گرفت😁 

در نهایت "تنها بازمانده" مثل سفری بود که مسیری جذاب و دیدنی دارد اما مقصدی رویایی در انتظار خواننده نیست😅
ترجمه کتاب هم خیلی خوب و روان بود.
        

          طرح پرسش هایی که نویسنده جوابی بهشون نمیده همیشه بزرگترین ضعف کتاب های جناییه که البته بین رمان های جدید این ژانر متاسفانه زیاد هم به چشم میخوره ، 
حتی اگر از این مورد غیر قابل چشم پوشی بگذریم پایان  سورئال عمارت هوپ شوک بزرگی به خواننده ی کتاب میده و از اون بدتر فصل اخر کتابه که حسابی ازار دهندست با اینکه تلاش نویسنده برای ایجاد یه شوک جدید بوده
حقیقتا کتاب برای من ابدا رضایت بخش نبود.

        

          ماجرای یک ‌دختر که پرستار سالمندانه و گذشته حل نشده‌ای داره و توی شغلش با ماجراهای مرموز یک خونه و ساکنینش روبرو میشه که نمیتونه نسبت بهش بی تفاوت باشه. 
کتاب چند تا پیچش معمایی جالب داشت. کلا من دوستش داشتم. بنظرم اگر فیلمش کنند حتی باحالتر از کتابش میشه.
پایان بندیش یکم اضافه کاری بود بنظرم ولی بازم اینجوری نیست بگم بد بود.
        

          عجیب غریب ترین کتاب جنایی_معمایی عمرمو گوش کردم... 
این چی بود آخههه؟  یه سوال فنی که از نویسنده دارم اینکه اینهمه پیچیدگی و از کجات اوردی بشرر؟  چرا تخیلیش کردی؟  معمایی تخیلی؟  
واقعا برام خیلی تعجب آور و ملال انگیز بود. 
از همون اول داستان فضای معمایی جنایی خودشو داشت و خوب میتونست ادمو جذب کنه برای ادامه دادن و خوندنش.. و اخرای این کتاب مثل بقیه جناییا به اوج هیجان خودش رسید و خب یکمم تخیلی شد که نمیشه بنویسم چون داستان اسپویل میشه و... خداروشکر  تمومش کردم و فکر نکنم فکر بازخوانیش به سرم بزنه🤲🏻
در هرصورت بخونید، جالبه. 
        

          نویسنده‌ی عزیز شخصیت هارو به میل خودش تغییر داد و خیلی از سوالاتم رو بی پاسخ گذاشت...
یه رمان جنایی از نظر من باید یا پایان غافلگیر کننده‌ای داشته باشه (اگه قصد داره همه چیز رو به ما نگه)...یا همه چیز رو در اختیار منِ حقیر بذاره و بمونه من براش تئوری بسازم تا آخرش ببینم درست حدس زدم یا نه...ولی این کتاب نه تنها آخرش شوکه نشدم حتی اعصابم خورد شد که چرا واضح هر شخصیتی رو نشون نمیداد که لاقل بشینم با حدس زدن خودمو سرگرم کنم!
تیکه های تخیلی هم که زیاد داشت ولی در هر صورت میخواست برای هر چیز دلیل منطقی بیاره😑
این نیم ستاره ای که دادم بخاطر وسط کتابه که یه جایی واقعا ذهنم درگیر شد ولی بعدش کسل شدم اینقدر که کش داد...میدونین،دیگه مطمئن شدم نویسنده نمیخواد اطلاعات بیشتری تقدیم منِ خواننده کنه پس دیگه کنجکاویم رو خاموش کردم.
البته سلیقه ها متفاوته قطعا کتاب خوبی بوده که جزو کتابای جنایی و ترند محسوب شده...من که عذاب کشیدم تا تموم کنم.
        

          ( اون کسی که سالها درباره اش اشتباه فکر میکردی ، آدم دیگه‌ای بوده )

. با آخرین بازمانده همراه بشید تا حقیقت براتون آشکار بشه .

. داستانی با گیرایی بالا و فضا سازی بدون نقص


        

          با این‌که‌ هیجان‌انگیز‌ بود، ولی داستان خیلی غیرطبیعی و تخیلی بود و به نظرم خیلی هم نقص داشت.
به نظرم نویسنده برای غافلگیرکردنِ خواننده دیگه شورش رو درآورده بود:))
حالا درسته تا الان بیدار موندم که تموم شه ولی هرچی به پایانش نزدیک‌تر‌شد‌‌ ازش ناامیدتر شدم.

داستان درباره‌ی پیرزنیه که گفته می‌شه وقتی ۱۷ سالش بوده پدر و مادر و‌خواهرش رو کشته، و با این‌که هیچ‌وقت ثابت نشده که قاتله، ولی تو تمام این سال‌ها همه به عنوان قاتل می‌شناسنش. و خب حالا قراره معمای اون سه تا قتل بعد از این همه سال حل بشه.
        

          بنظرم خیلی طولانی و پیچ در پیچ بود ولی درکل بد نبود و آخرش دهنت از تعجب باز می موند.
        

          اخرش غیر منتظره بود.. جالب بود.. ولی نه خیلی
        

          تنها بازمانده
- شبی که تمام اعضای خانوادهٔ «هوپ» به‌جز «لنورا»ی ۱۷ساله به قتل رسیدند. تلاش‌ها برای یافتن قاتل آغاز می‌شود و لنورا در رأس تمامی مظنونین قرار دارد. این کتاب نامزد جایزهٔ گودریدز برای بهترین رمان تریلر و جنایی شده است. قتل های خانوادهٔ هوپ که اکنون به شعر بچه‌مدرسه‌ای‌ها تبدیل شده، در شب خونینی در سال ۱۹۲۹ میلادی، اهالی ساحل مین را شوکه کرد. سرآغاز داستان این رمان چیست؟ پرستاری جوان برای مراقبت از زنی استخدام می شود؛ زنی که چند دهه قبل متهم به قتل وحشتناکی شده است. او «لنورا هوپ» نام دارد.

- نقاط منفی: نظم کتاب مشکل داشت اصلاً خیلی مسخره بود که تو یه حدس می زدی بعد چند صفحه بعد کیت هم شک میکرد اونم امتحان میکرد حدس زد رد میشد🤯 آخر کتاب درست از آب در می اومد منظور نویسنده چیه : هاهاها شوخی کردم ؟ آخه چرااااا بعد مشکل بزرگتر پایان کتاب بود که فوق مسخره چرت بودن به معنای واقعی کلمه 😐 
اسپویل: 

اینکه ویرجینیا هوپ در آخر قاتل اصلی بود خودکشی کرده بود؟ بعد در واقع نمرده؟ خب لعنتی ها چرا پس از اول همه ی مردم میگن کل خانواده بجز لنورا مردن؟ بعد مسخره تر از اون رنگ چشمااا همچین اشتباه واضحی؟ خیلی غیر منطقیه.

نقاط مثبت: تعلیق و فضای داستان کاری ندارم پایان کتاب رو خراب کرد و نویسنده قصدش فقط تموم کردن کتاب بود و نتونسته که خوب جمع بندی کنه ولی خیلی فضا و تیکه هایی که برگشت به گذشته داشت قشنگ بود.

امتیازم بهش ۲.۷۵
        

          ⚪ خانه ای مدفون در راز ها 

بالاخره بعد از مدت ها یه معماییِ درست و حسابی خوندم که پی در پی بهم سیلی بزنه و شوکه ام کنه 
از اون کتاب هاست که تو پایان هر فصل یه جوری قلاب خودش رو می ندازه که مخاطب برای شروع فصل بعدی درنگ نکنه 

- شاید داستان در نگاه اول کلیشه ای به نظر برسه و اوایل هم چیز خاصی به نظر نرسه اما با پیشروی بیشتر داستان و آمیخته شدن داستان با گذشته و موازی پیش رفتن گذشته و حال ،  راز ها توی صورت مخاطب کوبیده می شه 

- البته میشه گفت بعضی از قسمت ها اضافی بود و میتونست راحت تر تموم بشه 
گرد شدن چشم ها مورد انتظار است...؛) 
        

          تقریبا ۲ماه بود که کتاب نخونده بودم، دیشب این کتاب نجاتم داد😅 یکم پایانش یجوری بود نمیدونم منطقی نبود انگار یه چیزایی ولی چیزی از ارزش‌های این کتاب کم نمیشه👀
هیجان خیلی خوبی داشت و خسته کننده هم نشد، مدام اتفاقات مختلف میوفتاد و مشتاقت میکرد برای ادامه دادن.