مگره و دیوارهای سنگی، یه کتاب معمایی‌ِ معمولی.
کتاب سومی بود که از ژرژ سیمنون میخوندم، و برخلاف دو کتاب قبلی ("مگره و مرد تنها" و "مگره و یکصد چوبه دار") خیلی سطح پایان بود. طوری که اواسط کتاب دوست داشتم رهاش کنم و ادامه ندم.
البته تا پایان کتاب، قاتل و معمای قتل قابل حدس نبود برام، اما طوری هم نبود که ذهنم درگیرش باشه.
در کل پیشنهادش نمی‌کنم.
        

          کتاب نسبت به بقیه داستان های مگره جذابیت کمتری داشت. در این داستان علیرغم اینکه تا انتهای داستان قاتل مشخص نیست اما به علت اینکه روند داستان بر اساس تغییر نام شخصیت اصلی پیش میره و در بیشتر داستان مگره توضیح میده این تغییر اسم ها و روابطی رو که شکل گرفته، داستان هیجان خاصی نداره.