به نطر من دینداری یعنی عقیده داشتن و عمل کردن به چیزایی که هزار و چهارصدسال پیش گفته شده.چرا با این همه پیشرفتی که دنیا کرده ، بازم باید به همون چیزایی پایبند باشیم که مردم هزارو چهارصدسال پیش قبول داشتن؟ تاحالا این سوال رو از هر کسی پرسیدم ، با اخم و تخم جوابم رو داده و جوابشن اصلا قانع کننده نبوده.من اگه نخوام این دین رو قبول کنم ، باید چی کار کنم؟

❌دین چیزی جز خشکه مقدس بازی نیست❌ مولا علی علیه‌السلام: این خشکه مقدسا کمر من رو شکستن! اگه دین ما خشکه مقدس بازیه، چرا پیامبرش با خشکه مقدسا خیلی تند برخورد میکردن؟ پیامبر ما وقتی متوجه شدن بعضی از مسلمونا زن و زندگی رو رها کردن و چسبیدن به عبادت، با عصبانیت رفتن مسجد و بالای منبر نشستن و گفتن: من ک پیامبر شما هستم، این کارا رو انجام نمیدم. هرکسی هم ک از روش من رو برگردونه، از من نیست و نباید ادعای مسلمونی کنه. ( الکافی ج۵ ص۴۹۶ ) خدا خشکه مقدسایی رو ک از دین، فقط نماز و روزه ش رو انجام میدن و به مهربونی و محبت و گذشت و تواضع و خیلی چیزای دگ دین اعتنایی نمیکنن، دیندار نمیدونه و بهشون میگه: شما از دین خارجید. یه روز به پیغمبر ما گفتن: یه زن هست ک روزا روزه میگیره و شبا همش عبادت میکنه اما بداخلاقه و همسایه هاش رو با زبونش آزار میده. پیامبر عزیزمون فرمودن: خیری توی این زن نیست. این زن اهل آتیشه. ( بحارالانوار ج۶۸ ص۳۹۴ ) حالا ما بخاطر این ک دین حقیقی رو نمیشناسیم، همین زن و مردای خشکه مقدس رو نمونه ی آدمای دیندار میدونیم و تصور میکنیم دین، همونیه ک اینا دارن.

من از قبل از به تکلیف رسیدنم ، نماز می خوندم و الانم دارم می خونم ، اما راستش دیگه دوست ندارم نماز بخونم . فقط چون مجبورم ، می خونم . من حرفای بچه ها را قبول دارم ؛ اما فکر می کنم مشکل اصلی ما اینه که نتونستیم با خدایی که شما بهمون معرفی کردید ، دوست بشیم.من وقتی می خوام خدا را تصور کنم یه موجود خیلی ترسناک تو ذهنم می آد ؛ کسی که همیشه اخم کرده و منتظره ما گناه کنیم تا ما رو بگیره و بندازه تو جهنم.